Йапонийа сяфярнамяси
213
Şahin kimi bir söyüşkən kişi var,
Bu dünyanı mən arabir söymüşəm.
11.10.1998
(«İkinci Divan», səh. 536-537)
Vallah-billah, söyüşkən-zad deyiləm. Şairlikdir də.
Adam bə’zən özünə qara yaxır (Qara dedim, Tokiodakı
asfaltın qarası yadıma düşdü).
Təyyarədə, Bakıya çathaçatda bir daha Yaponiya
ilə sağollaşıram: «Əlvida, Yaponiya, ey Gündoğar ölkə».
Gün-nəhəng odlardan ibarətdir, elə nəhəng odlardan ki,
həmin odların istisi milyonlarla kilometr məsafədən keçib
Yerə də çatır, o cümlədən, təbii ki, Azərbaycana da. Odlar
ölkəsinə. Bəlkə, yenə sənə salam verdim. Yoldaş Səlimov
demişkən, «amma quruda», yağmursuz mövsümdə, yaş
fəslində. Sən məni özünə cəzb etdin, Yaponiya:
Cazibə qüvvəsi, yarəb, nə böyük hikmətmiş,
Yaranıbdır qoca Şahində Yapon cazibəsi.
Şahin Fazil
214
XIII. 1 – 26 mart.
Yaponyaya səfərim bitdi, amma
səfərnamə şeirlərim yenə yazılır. “ Yapon
sevgisi”, “ Yaponiya cazibəsi” silsiləsin-
dən müxtəlif şeirlər – Yaponyadan uzaq-
da yazılan “yaponnamələr”. 26 mart. Xa-
nım Ayumi Yanagiyanın mənə fars dilin-
də yazdığı məktub, göndərdiyi foto –
şəkillər. Çox sağ ol, xanım Ayumi! Çox
yaşa, Yaponiya!
1 mart. Səfər bitdi, səfərnaməm bitmir ki, bitmir...
Evimdəyəm. Tənhayam. Fikir-xəyal aləmindəyəm.
Yaponiya mənim qəlbimdə «yapon cazibəsi», «yapon
sevgisi» yaratdı. Qəzəl yazdım:
Var elə başsız – mənə baş qaldırıb,
Mə’rəkə, üsyan və savaş qaldırıb.
Bir neçə pudluq daşı qaldırmışam,
Pəhlivanam öylə ki, daş qaldırıb.
Var elə adəm canımı dinc edir,
Var eləsi canda təlaş qaldırıb.
Şahinə «uç» söylədi şahin quşu,
Məndə uçuş şövqü adaş qaldırıb.
Var elə ölkə elimi xoşlayır,
Ölkə də var dava-dalaş qaldırıb.
Йапонийа сяфярнамяси
215
Mən Yaponu öylə gözəl görmüşəm
Canda yapon sevgisi baş qaldırıb.
Bakı, 1 mart
2 mart Çərənçi deyiləm. Boş-boş danışmağı
sevməmişəm heç vaxt. Oxucu deməsin ki, bu səfərnaməni
oxumaqdan yoruldum, amma Şahin Fazil «yapon»,
«Yaponiya» deməkdən yorulmur ki, yorulmur...
Varsağı
Yaponsuz,
Qalmışam mən Yaponsuz.
Varsa əgər hünərin
Ürək, dinclik tap onsuz.
Bakı, 2 mart
3 mart Yaponiya Azərbaycandan lap uzaqdadır.
Uzaq Şərq və Orta Şərq. Şərq və Şərq. Yaponiya və Azər-
baycan.
«Şərq», «Qərbi» kəlmələri Cənubi Azərbaycanda
da urcah olunub Azərbaycana: Şərqi Azərbaycan (paytaxt
Urmiya), Qərbi Azərbaycan (paytaxtı Təbriz). Bir neçə il
bundan qabaq Urmiya şəhərində bir elmi konfransda
iştirak edirdim. Konfransın sonunda orada yazdığım
qəzəlimin bir beyti yaman alqışlandı:
Şərqi nədir, Qərbi nə, Qərbi nədir, Şərqi nə?
Baxmayıram fərqinə, Azəribaycandır!
Şahin Fazil
216
Doğrudan da, mənə fərqi yoxdur. Azərbaycandır.
Haçansa haqq öz yerini tutacaq! Yaponiya isə Yapo-
niyadır!!!
Varsağı
Tap ondan,
Aləmi gəz, tap ondan.
Hələ çox danışacaq
Şahin Fazil yapondan.
Bakı, 3 mart
4 mart. Evdə təkəm. Öz-özümlə söhbət edirəm:
Çör ki, iki həftə bundan qabaq haradaydın. Əhsən
təyyarəyə. Apardı, gətirdi. Rabindranat Taqor məsləhət
verir: «Məş’ələ işıq üçün təşəkkür et, amma qaranlıqda o
məş’əl tutanı da unutma». Afərin təyyarəçilərə. Apardılar,
gətirdilər. Aparma-gətirmə labüddür. Bir şey isə aparır,
amma gətirmir. Tabut. Ağır sözdür. Ətim ürpəşdi. Və bir
şe’rimi xatırladım:
Tabut
Arzu
aparır-gətirir...
Duyğu
aparır-gətirir...
Su
aparır-gətirir...
Külək
aparır-gətirir...
Fələk
Йапонийа сяфярнамяси
217
aparır-gətirir...
Zaman
aparır-gətirir...
Yaradan
aparır-gətirir...
Tabut
aparır!
Gətirmir!
Hər kəsin bir ömür möhləti var. Hamını tabut
aparacaq. Heç kimi tabut geri gətirməyəcək. Məni də
eləcə. Nə qədər ki, yaşayıram, qoy ürəyimdə sözüm
qalmasın. Yaponiyaya hələ sözlərimin hamısını deməmi-
şəm. Demədiyimi bu qəzəlimlə deyirəm:
Tutiyəm mən ki, şirin dilləri gördüm-gəldim,
Yaxın oldum və uzaq elləri gördüm-gəldim.
Şahə qalxır dəli dalğa, yalayır sahili su,
Sakit Ümmandakı
1
sahilləri gördüm-gəldim.
Elə yer var bağı vardırsa da, gül görsənmir,
Mən dam üstündə bitən gülləri gördüm-gəldim.
Nə şirin dilləri vardır bu yapon qızlarının!..
Neçə göyçək, nə şirin dilləri gördüm-gəldim.
Xəbərim var idi az-çox, çoxu az eyləmədim,
Mən ki, aqilləri, fazilləri gördüm-gəldim.
1
Сакит Океан.
Şahin Fazil
218
Dostları ilə paylaş: |
