Microsoft Word Sehra savashi son son doc
Yüklə 399,87 Kb. Pdf görüntüsü
|
Vaqif Sultanlı 76 dən qaçıb qurtarmaq mümkün olmayacaq, ona görə də atı- nın başını saxlayıb izdihamdan ayrılaraq əcayib səslər çı- xara-çıxara üstünə gələn əli şallaqlı mühafizəçiləri gözlə- məyə başladı. Birdən-birə vücudundan soyuq bir gizilti keçdi. «Sən özün kömək ol, yarəbbi, bu nə sürüdü belə?! Bu nəhənglik- də də yığnaq olardımı? Hardan gəlir, hayana baş alıb gedir bu insan axını? İnsan xilqətidimi bu, yoxsa hansısa başqa bir canlı növüdü? İnsan xilqətidisə, bu nə səs, nə hərəkət- di?». Mühafizəçilər bir andaca qocanı atı ilə birgə dövrəyə aldılar, yalnız iri cüssəli sürü başçısı yaxınlaşanda onlar geri çəkilərək yol verdilər. İzdihamın hay-küyü düzü-dünyanı başına götür- müşdü. Sürü başçısının bircə işarəsilə mühafizəçilərin süngüləri qəribə tərzdə qalxıb endi və dərhal da hay-küy kəsilərək ətrafa ölü bir səssizlik çökdü. Mühafizəçilərdən iki nəfəri qocanı çəkib atdan endi- rərək sürü başçısı ilə üzbəüz qoydu. Adamların arasından bütün bədəni qəhvəyi rəngli tüklə örtülmüş saqqallı, çəlim- siz cüssəli bir kişi irəli yeridi. Duruşundan, davranışından dilmanc olduğu anlaşılan bu adam sürü başçısının qaba- ğında ikiqat bükülərək təzim etdi. Sürü başçısı ona işarə ilə nə isə söylədi. Saqqallı adam salamsız-kəlamsız qocaya müraciət edərək sorğu-suala başlamazdan öncə: – Başçı sənin kimliyinlə maraqlanır, - dedi - onun bü- tün sorularına cavab verməyini tələb edir. Qocanın başı ilə razılığını bildirməsi ilə dərhal sorğu- sual başladı: – Kimsən, nəçisən, qoca? Səhra savaşı 77 Sualın deyiliş tərzindən bir anlığa duruxan və nə cavab verəcəyini bilməyən qoca: – Adımımı soruşursunuz?-deyə sordu. – Adını deyil, kim olduğunu soruşuram. – İnsan oğluyam. – İnsan oğlu olmağın zatən bəllidi. Biz də insan övla- dıyıq. – ... Qoca nə cavab verəcəyini bilmədiyindən bir anlığa duruxan kimi oldu. Boyu-buxunu, üzü-gözü, baxışları, təbəssümləri ilə doğma görünən bu canlılar onun irqindən idi. Səhraya nizamsız halda səpələnmiş sürüyə baxdıqca özünün, insanlığın, dünyanın taleyinə acıyır, onu dəhşət bürüyürdü. Qarşısındakı mənzərə əcdadı haqqında təsəvvürlərini büsbütün dəyişmişdi. Bir vaxtlar keçmişi ilə bağlı zehnini məşğul edən, ona cazibədar görünən düşüncələr indi tamam boş, mənasız gəlirdi. – Yolun, səmtin hayanadı, qoca? Sürü başçısının təkrar ünvanladığı sual onu xəyallar aləmindən çəkib qopararaq özünə qaytardı. Səs elə bil yerin təkindən, quyunun dərinliyindən gəlirdi. – Keçmişə doğru gedirəm. - dedi. – Gələcəkdənmi gəlirsən? – Hə, gələcəkdən vaz keçdim. – Məramın nədi, qoca? – Keçmişə dönüb insan oğlunun miras qoyduqlarını öz gözlərimlə görmək istəyirəm. Qoca hər dəfə ona ünvanlanan suala cavab verdikdən sonra ixtiyarsız olaraq gözlərini sürü başçısının çöhrəsinə zilləyirdi. Dilmanc tərcümə etdikcə cavablarının sürü başçı- Vaqif Sultanlı 78 sının sifət cizgilərini dəyişdiyini, üz-gözünün qəribə rəng aldığını görürdü. Cavab bitdikdən sonra başçı qeyri-adi ma- raqla onun növbəti suala nə cavab verəcəyini səbirsizliklə gözləyirdi. Və verilən cavaba uyğun şəkildə yenidən üzü- nün ifadələri dəyişir, haldan-hala düşürdü. – İnsan oğlunun keçmişdə nə isə qoyub getdiyinimi düşünürsən? – Mən tarixin içərilərinə getmək, sadəcə onun nə olduğunu bilmək istəyirəm. Sürü başçısı susdu; üz-gözünün ifadəsindən aldığı ca- vabların onu qane etmədiyi açıq-aşkar hiss olunurdu. Sual dolu baxışlarla qocanı başdan-ayağa süzərək bir söz söy- ləmədi. Sanki o qocanın dediklərindən çox düşündüklərini oxumağa can atır, içinin gizlinlərini açıb tökməsinə çalı- şırdı. Qoca baxışlarını yayındırmağa çalışsa da, sürü baş- çısının gözlərindəki cazibədən qopa bilmirdi. Təkrar göz- gözə gəldilər; qoca sürü başçısının gözlərindəki boşluğu gördü. Boşluqdan axan soyuqluq onu vurdu. Araya ani sükut çökdü. Yaranmış sükutdan cürətlənən qoca dilmanca müra- ciətlə sürü başçısından hardan gəlib hara getdiyini soruşdu. O: – Gələcəyə doğru gedirik, - dedi. Qoca: – Bu halınızla gələcəyə gedib çıxmağımı düşünürsü- nüz? Sürü başçısı: – Dərdimizi təzələmə, qoca!- dedi. Qoca nə isə demək istəyirdi ki, sürü başçısı sərt şəkil- də onun sözünü kəsdi: Səhra savaşı 79 – Sənə asan gəlməsin, indiyə qədər yolumuzun üstə bir bəni-adəm çıxmayıb ki, heç olmasa yolu-rizi soruşaq, getdiyimiz səmtin doğru olub-olmadığını öyrənib bilək. – Soruşub öyrənmək istədiyiniz bir şey varsa, söyləyə bilərəm. – Bilmək istədiyimiz o qədər şeylər var ki, saymaqla, söyləməklə bitməz. Bizə dünyada baş verənlərdən, olub- keçənlərdən, qoyub gəldiyin yerlərdən xəbər ver. Heç bir şey bilmirik, dünyadan tamam xəbərsizik. - Sürü başçısı bir qədər susaraq yenidən sözünə davam etdi: - Yəqin çox irəli gediblər. Gələcəyə, insanlara yetişməyimizə çoxmu var? – Çox getməlisiniz hələ... – Səncə, nə qədər çəkər bu yolçuluq, qoca? – Bunu deyə bilmərəm. Sürü başçısı başını təəssüflə yellədərək: – Biz indi dünyanın hansı səmtindəyik, söylərmisən, qoca?- sordu. Qoca bir anlığa yaddaşını ələk-vələk elədi, ancaq xati- rinə nə isə sala bilmədiyindən başını bulayaraq: – Bunu da bilməm, - dedi. Sürü başçısı: – Demək, yolu yarı eləməmişik hələ... – Belə olsun gərək... Sonra sürü başçısı qüssəli halda arxaya çevrildi, gözlərini səhra ilə səmanın kəsişdiyi uzaq üfüqlər boyunca gəzdirərək keçib gəldikləri yola nəzər saldı və dərindən köks ötürərək alçaq səslə: – Min illərdi dinclik nə olduğunu bilmədən yol gəli- rik, ancaq bəşəriyyətə çata bilmirik, - dedi. – Niyə dünyadan bu qədər geri qalmısınız? Yüklə 399,87 Kb. Dostları ilə paylaş:
|