Microsoft Word Sultan Huseyn Bayqara+

 
194
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
[ 180 \ 
 
Bԥs imԥs ԥrdi mana hԥm öz odum, hԥm yar odu, 
Kim ona ԥfzun dԥxi olmuú yenԥ bir zar odu. 
 
Öz odum könlümԥ afԥt, yar odu cana bԥla, 
Baisi-ԥnduhü dԥrd ol, bidili-bimar odu. 
 
Bu bԥla bԥrqi, ol afԥti-duzԥxi gör türfԥ kim, 
Tiz edԥr bu ikini bir xatiri-ԥfgar odu. 
 
Böylԥ üç od bir könülԥ düúsԥ, köymԥk neylԥyԥr, 
Öylԥ kim, bülbül oduyü, gül oduyü, xar odu. 
 
Cani-könlüm birlԥ ba÷rÕm köydü bu üç od bilԥ, 
YaxúÕ baxsam, yüz tamu÷ca hԥr birinin var odu. 
 
Öz odum, ya yar oduna gԥrçi tԥskin versԥ ԥúk, 
Vah, onu neylim ki, qÕlar yüz çakin izhar odu. 
 
Gԥr Hüseyniyԥ bir odlu üz qԥmi od salmasa, 
Bԥs niçin alԥmi yandÕrdÕ Nԥvaivar odu. 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
195
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
[ 181 \ 
 
Eúqin odu cismi-canÕ, natԥvanÕm örtԥdi, 
Türfԥ od ԥrdi ki, peydayü nihanÕm örtԥdi. 
 
RuzigarÕm eylԥdi xalÕn sԥvadÕ tԥk qara, 
RuzigarÕm xud nԥ ola, xanimanÕm örtԥdi. 
 
XanimanÕm örtԥdi zülfün tünü tԥk, ey quyaú, 
XanimanÕ kim, varÕ namü niúanÕm örtԥdi. 
 
Sorsalar ԥhbabi-könlüm, yanma÷Õn de, ey sԥba, 
Kim, onu bir xürdԥ mahi, xürdadanÕm örtԥdi. 
 
Odlu ԥhvalÕmÕ görԥn xalq köydü sԥrbԥsԥr, 
Görmԥyԥni hԥm eúitgԥc dastanÕm örtԥdi. 
 
Necԥ kim, vԥsli-nihalÕn can ara ԥkdi könül, 
Hicr odu birlԥ onu sԥrvi-rԥvanÕm örtԥdi. 
 
Yeddi göy kim, zahir eylԥr cismdԥ kül rԥngini, 
Ey Hüseyni, barçasÕn odlu fԥ÷anÕm örtԥdi. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
196
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
[ 182 \ 
 
Bir pԥrivԥú úövqü odu cismü canÕm örtԥdi, 
AyrÕlÕb bir uçqun ondan, xanimanÕm örtԥdi. 
 
Mԥn cahanü can fԥdasÕ qÕlmÕú ԥrdim ey könül, 
Üzünԥ gԥlmԥm ԥgԥr canü cahanÕm örtԥdi. 
 
Kuhi-ahԥn olsa, eúqi odu yaxar, ey könül, 
Eyb yox, ol od gԥrçi cismi-natԥvanÕm örtԥdi. 
 
Könlüm ondan özgԥyԥ mümkin imԥs meyl eylԥmԥk, 
Vah ki, töhmԥt birlԥ úuxi-bԥdgümanÕm, örtԥdi. 
 
Könlüm istԥr ça÷da çox ümid verdi mehrindԥn, 
Vah ki, sonra zalimi-namehribanÕm örtԥdi. 
 
Zülfündԥ sԥrgԥútԥ sԥbrim heyli sarÕ açdÕ üz, 
Bԥrq urub, axúam uzaúan karivanÕm örtԥdi. 
 
Bu ki, tutdu ba÷ ara, kül rԥngi bülbül guya ki, 
Ey Hüseyni, onu bu odlu fԥ÷anÕm örtԥdi. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
197
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
[ 183 \ 
 
Gecԥ hicrindԥn visalÕna xԥyalÕm var idi, 
Heç kimԥ deyԥ bilmԥm kim, nԥ halÕm var idi. 
 
Bilü a÷zÕnÕn hԥdisin úԥrh ԥdԥnԥ, ey hԥbib, 
Xurdabinlԥr birlԥ hԥr dԥm qeylü qalÕm var idi. 
 
Yaxa yÕrtÕb, çak edib köksüm, baúÕma daú urub, 
A÷lar ԥrdim dԥmbԥdԥm ta kim, mԥcalim var idi. 
 
Çünki gԥldim özümԥ fԥryad edib, çԥkdim fԥ÷an, 
Hԥm itindԥn, hԥm özümdԥn infiqalim var idi. 
 
Baú qoyub, canÕm fԥda edib itinin alnÕnda, 
Eylԥdim vԥqti bunu kim, etidalÕm var idi. 
 
Qԥtlin ümidi hԥzin könlümԥ bir dԥm girmԥsԥ, 
Hԥr zaman yüz qatla ölmԥk ehtimalÕm var idi. 
 
Vԥdeyi-vԥsl olmasa hicri ara mԥn xԥstԥyԥ, 
Ey Hüseyni, harda can vermԥk xԥyalÕm var idi? 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
198
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
[ 184 \ 
 
Eúqim odundan, gԥlib, Mԥcnun bir uçqun istԥdi, 
Al dedim, sun÷ac ԥlin baúdan aya÷Õn örtԥdi. 
 
Çün eúitdi Vamiqü Fԥrhad Mԥcnun köymԥsin, 
Gԥlibԥn görgԥc iki, heyrԥt olarÕ çürkԥdi. 
 
QalmadÕ ol yar köyündԥ yeri, qan olmayan, 
øtlԥri mԥcruh cismimi çü hԥr yan südrԥdi. 
 
Xԥstԥ könlüm dԥlmԥyindԥn qanmadÕ ti÷i onun, 
Gԥrçi  hicran quúlarÕna  bir-bir onu do÷radÕ. 
 
Gԥr qԥmin çÕxdÕyü, nԥ ԥ÷yar mehri tapdÕ yol, 
Navԥkin peykanÕ ta könlüm úԥqafÕn tügrԥdi. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
199
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
[ 185 \ 
 
Heyrԥtim var, ta qara qÕlmÕú libasin ol pԥri – 
Kim, qaran÷u tündԥ görmüú aftabi-xavԥri. 
 
ùԥrt ԥrԥr çün hԥr kiúi öz yarÕna hԥmrԥnglik, 
Tutdu cismimi qara dud üzrԥ könlüm azarÕ. 
 
Ol qara yeldԥ tünündԥn, vah, nԥ çÕxÕnca quyaú, 
Yer üzün göy tԥk müzԥyyԥn qÕldÕ ԥúkim ԥxtԥri. 
 
Aya mane oldu bu úԥbxun duman, yüz úükür kim, 
Yetib ahÕm yeli, qÕldÕ ol dumanÕ bir sarÕ. 
 
VardÕr ümidi Hüseyni tԥúnԥ lԥbin, kim yenԥ 
Dԥrdi-hicran dԥf olub, edԥ visalÕn kövsԥri. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---