37
Təbii ki, həyat dəyişmişdir... O adam ki, mütəfəkkirdir,
ş
airdir zəmanəsinin oğludur o, bütün bu sənəti yeniliklər, həyatın
inkişafda olan təzahürləri ilə birgə addımlamalıdır”(41, s.154-
155).
Diqqətəşayan bir missiyadır. Sanki həyat və hadisələr
yuxarıda görkəmli sənətkarların zamanın poeziyasına vurduqları
möhürü təsdiq etməyi şair Qulamrza Səbri Təbriziyə həvalə
etmişdir. Şairin poetik təfəkkürü zülmət səltənətlərində, keçmiş
fəzalarda, ehkamlara bürünmüş səmalarda qanad açmağa qadir
olmuşdur. Lakin bu sadəcə bir quş uçuşu deyil, hətta, çoxlarının
günəş işığında belə görməyə qadir olmadıqları bədii həqiqətlərin
mənzərəsini yaratmağı misralarına etibar edən bir məqsəddir,
qayədir:
Bu bizim
Zəncirə çəkilmiş tariximizdir...
Deyir, daha keçdi qaranlıq gecələr.
Yaşamaq lazımdı işıqlı gündüzlərdə (28, s.122).
Bu şeirin oxucuda yaratdığı təəssürat aləmində Tofiq
Hüseynoğlunun “Sönməz ocaq” kitabına yazdığı “Ön söz” bir
işıq mənbəyi kimi şairin yaradıcılığına nur çiləyən məşəl kimi
qiymətləndirilməyə layiqdir. Bir də ona görə ki, bəzi ədəbiyyat
tədqiqatçıları Qulamrza Səbri Təbrizinin şeirlərində forma
rəngarəngliyinə, klassik şeir ölçü-biçilərinə yetərincə diqqət
yetirilmədiyini iddia edirlər. Əlbəttə, yaradıcılıq aləmində bu
ciddi problemdir.
Hörmətli opponentlerin bu fikirlərinə ulu Şəhriyarın bir
mülahizəsi ilə cavab vermək istərdim. Ustad öz sənətkar möv-
qeyinə layiq olan bir inamla demişdir: - şeirdə əsas məzmundur.
Gözəl bir qız hansı formada libas geyinsə fərqi yoxdur, yenə
gözəl görünəcəkdir.
38
Qulamrza Səbri Təbrizinin bir şair kimi yaradıcılıq
manerası, sənətkar səliqəsi haqqında neçə-neçə tədqiqi və təhlili
məqalələrin müəllifi Tofiq Hüseynoğlunun fikri məqbul hesab
edilmək üçün etibarlı atributlara malikdir. O, şairin “Sönməz
ocaq” adlı şeirlər toplusu üçün qələmə aldığı “Ön söz”də yazır:
“Q.S.Təbrizinin şeirlərinin hər birinin mayasında bir fikir
var. Şeirlərin işığı, istisi də bu fikirdən doğur... Şair söz üzərində
işdən daha çox üfüqləri geniş fikirlərlə bağlı yaradıcılıq
ə
ndişələri içərisində, əhatəsində görünür” (23, s.4).
Çox diqqətəlayiqdir. “Ön söz” müəllifinin toxunduğu
mətləblər barədə şairin özünün də çox müdrik, ədəbi nəzəriyyə
və ədəbiyyatşünaslıq baxımından yetərincə məqbul səslənən
mülahizələri vardır. Şair “Mənim iki dünyam” adlı kitabında
yazır:
“...Yazıçı ədəbiyyatın ədəbi prinsiplərinə istinad etməklə
yanaşı xalqının ruhunu, gündəlik ovqatını nəzərə almalıdır. Bu
mənada mən ədəbiyyatın siyasi keyfiyyətini qəbul edirəm və
dərindən inanıram ki, ədəbiyyat onu yaradan xalqın mənafeyini
müdafiə etməlidir” (14, s.15).
Ş
airin həyat hadisələrinə, cəmiyyətdə baş verənlərə, bu
sırada inamlara, əqidələrə özünəməxsus münasibəti vardır. Onun
bu baxışları məhz həmin keyfiyyətlərə görə dəyərlidir. O,
fikrində sədaqətli, niyyətində pakdır. Yəni heç bir dini, heç bir
ə
qidəni öz mənafeyi xatirinə müdafiə etmir. Onun bu sahədəki
münasibətinin özülü bəşəri sədaqətdən yoğrulmuşdur. Poetik
nəfəsi arxasından əsil insan siması boylanır. Ona görə də mü-
hakimələri həqiqətin, yüksək bəşəri idealların ifadəedici, yara-
dıcılığı məhdudiyyət tanımır. O, vətənin sərhədlərindən kənarda
baş verənləri də poetik idealını təqdim etmək üçün tərənnümə
cəlb edir. Qələmə aldığı çox uğurlu obyektlərdən birinin ünvanı
belədir:
Otuz il kommunist oldu.
Casusu oldu KQB-nin
39
ndi də müsəlman olub,
Danışır dindən, ibadətdən.
Dünənin Allahsızı,
Bu gün Məkkənin
Qara daşın
Öpmək arzusu ilə yaşayır (16, s.63).
Burada bir həqiqətin də yanından sükutla keçmək
istəməzdim. Yəni bu illərin, əsrlərin dəmir məntiqi tərəfindən,
sənət korifeylərinin qələmləri ilə dönə-dönə təsdiq edilmişdir:
“... Yazıçı harada yaşayır yaşasın, vətəndən ayrı yazıb
yarada bilməz. Əslində yazıçıya ilham verən məhəbbətidir,
eşqidir” (18, s.70).
Ş
air yaradıcılığa etibarlı bünövrə olan, ona qol-qanad
verən amillər sırasında mühiti həlledici amillər sırasına daxil
edir. Demokratik cildə girib cəmiyyəti, onun maddi-mənəvi
sərvətlərini, müqəddəs əxlaq normalarını qurd kimi gəmirənlərə
qarşı amansızdır. Təbii ki, bu baxışında oğruluğu bizdə belə
ş
übhə doğurmur. Ört-basdır edilməsinə azacıq belə ehtiyac
yoxdur. Tarix boyu müxtəlif saxta din xadimi donuna gir-
mişlərin də sayları az olmamışdır. Yenə də Böyük Mirzə Cəlilin
həyatın ən dərin taqlarına nüfuz etməyin öhdəsindən bir mü-
zəffər əsgər kimi, sərkərdə kimi gəlmiş bədii təfəkkürün məh-
sulu olan Şeyx Nəsrullanı yada salaq. Bu qılaflı şeyx ölüləri
diriltmək adı ilə hətta xalqın irz və namusuna toxunmaq kimi
alçaqlığa belə əl atmışdı.
Qulamrza Səbri Təbrizinin dövründə də belələri az olma-
mışdır. Min cildə girən bu saxtakarların din, əqidə, islam naminə
törətdikləri hoqqabazlıqların külünü göyə sovurmaqda şairin
qələmi döyüş cəbhəsində qəhrəmanlıq göstərən bir sərkərdə ol-
muşdur:
slam qalıb bir yana,
Din qalıb bir yana,
Dostları ilə paylaş: |