48
Söz yox ki, mənim tədqiq etdiyim mövzu çərçivəsində
adları yad edilən sönməz sənət səyyarələrinin yaradıcılıqları
haqqında geniş bəhs etmək imkan xaricindədir. Mən ancaq
Qulamrza Səbri Təbrizinin həmin sənətkarların irsləri barədə
bəzi mülahizələrini xatırlatmaq, onlar barədə bəzi mülahizələrini
açıqlamğa çalışmışam.
Ş
airin yaradıcılığı və qoyub getdiyi qiymətli irsi barədə
sevə-sevə söz açdığı sənətkarlardan biri Məhəmməd qbaldır. O,
yazır:
“Məhəmməd qbalın əsərlərini oxuduqca görürsən ki,
onun öz millətinə, məmləkətinə, dilinə, mədəniyyətinə böyük
sevgisi vardır... Bu silsilə məqalədə məqsədimiz qbalın yara-
dıcılığının əsas ruhunu, dünya görüşünü, fikir və qənaətlərini
qısa şəkildə əks etdirməkdən ibarətdir” (30, s. 58).
Professorun bir izahı mənsub olduğu ölkənin elmi,
dini, fəlsəfi mühiti üçün xüsusilə gərəklidir. O, yazır:
“ qbal Qurana istinad edərək göstərdi ki, o biri dinlərdən
fərqli olaraq slamda mollalıq və keşişlik yoxdur. Çünki, slami
dünyagörüşə görə Allah ilə insan arasına heç kəs girməməlidir.
Mollalıq Allaha şərik yaratmaqdır. Bu əməl küfrdür, korluqdur”
(24, s.59).
Ə
dəbiyyatşünas Pakizə Əliyevanın “Vilyam Bleykin
lirikası” adlı tədqiqat əsərində görkəmli ingilis şairi və filosofu
haqqında professor Qulamrza Səbri Təbrizinin elmi əsəri
haqqında çox maraqlı mülahizələr irəli sürmüşdür. Pakizə xanım
yazır:
“V.Bleykin yaradıcılığını ciddi araşdıraraq onun haq-
qında ingilis ədəbiyyatşünaslarından daha mötəbər alim sözü
ə
slən azərbaycanlı olan professor Qulamrza Səbri Təbrizi de-
mişdir”(10, s.106).
Araşdırıcının mənim də sədaqətlə şərik olduğum bir
mülahizəsini də diqqətə çatdırmadan ötüb keçmək istəməzdim.
Qulamrza Səbri Təbrizi doğurdan da heç kəsə oxşamayan
yaradıcılıq profilinə malikdir. O, sənəti ilə XIX əsrin sonu və
49
XX əsrdə mühacirət etmiş qələm dostlarından fərqlənir. Bu
sahədə onun filosof şair Vilyam Bleykin sənətinə, irsinə
yaxından bələdliyinin söz yox ki, əsaslı rolu olmuşdur. Bu
həqiqəti “Vilyam Bleykin lirikası” adlı elmi-tədqiqat əsərinin
müəllifi də dəruni inam hissləri ilə etiraf etmədədir. O, yazır:
“Səbri Təbrizi bir çox suallarına məhz V.Bleykin heç
kimə bənzəməyən poeziyasında cavab tapdığını, buna görə də
onun təsiri və sehri altına düşdüyünü, Bleykin yaradıcılığını
tədqiqatçı kimi araşdırmaq qərarına gəldiyini etiraf edir” (10,
s.6).
Nə demək olar? Səmimi etirafı yaradıcılıq uğuru ilə yan-
yana qoymaq məncə, heç də yanlış olmazdı.
Azərbaycanın möhtəşəm sənət bargahlarından olan Niza-
mi adına ədəbiyyat muzeyində görkəmli ingilis yazıçısı Ceyms
Oldiricin yaradıcılığına həsr edilmiş tədbirdə çıxış edən Qu-
lamrza Səbri Təbrizi bir sıra maraqlı mülahizələr irəli sür-
müşdür. Bu fikirlər müəllifin Ceyms Oldiric yaradıcılığına
yaxından bələdliyilə nəzəri cəlb edir:
“Yadımdadır ki, “Diplomat” romanı Azərbaycanla bağlı
bir çox mətləblərə işıq salmışdı və yazıçı bu həqiqətləri yazan-
dan sonra bəzi bədxahlar, Azərbaycanı sevməyənlər onu tənqid
də etmişdilər. Lakin biz Azərbaycanla bağlı xaricdə yazılan və
nəşr edilən bütün əsərlərə diqqəti artırmaqla onların təbliğinə
çalışmalıyıq” (30, s. 266).
Ş
air “Ruhun əsarəti və azadlığı” (H.Ruminin və Bleykin
görüşləri) əsasında adlı məqaləsində hər iki sənətkarın
yaradıcılığında fəlsəfi mövqelərini təhlil edir. Gəldiyi son nəticə
isə belə səslənir:
“C.Ruminin və B.Bleykin dialektik görüşləri öz döv-
ründə anlaşılmadı. Aralarındakı böyük fasiləyə baxmayaraq on-
ların dahiyanə fikirlərini cəmiyyət qəbul edəcək səviyyədə de-
yildi.
50
C. Rumi təzyiqlər və təqiblər nəticəsində doğma yurdunu
tərk edərək Koniyaya sığındı, V.Bleyk isə peyğəmbəranə kəlam-
larına və orjinal fikirlərinə görə “Dəli” elan edildi” (30, s.70).
Bir cəhət nəzəri xüsusilə cəlb edir. Şair müxtəlif ölkə-
lərdən olan həmkarlarının yaradıcılıqlarına yalnız onların özləri
haqqında fikir demək məqsədilə toxunmur. Fürsətdən istifadə
edərək bu fonda özünü düşündürən problemlər barədə müsa-
hibinin fikrini açıqlamağa çalışır. Bu baxımdan Əziz Nesinlə
bağlı olan yazılarında oxucunu da düşündürən problemlər haq-
qında yetərincə söz-söhbət ortaya çıxmışdır. Şair Əziz Nesinlə
dostluğa həsr etdiyi “Böyük uşaq” adlı məqaləsində ağır çəkili
məsələlər barədə söhbət üçün zəmin yaradır, diqqət edilməyə
layiq mətləbdir:
“Mən soruşdum ki, -Əziz, nə üçün bir solçu kimi Brej-
nevə qarşısan? O, dedi ki, yazıçı həmişə hakimiyyətin qarşısında
durmağı bacarmalıdır. Ona müxalif olmalıdır”.
Başqa bir əl yandıran məsələ.
“Doxsanıncı illərin əvvəllərində mən Əziz Nesindən film
çəkərkən ondan Sovetlər Birliyinin gələcəyinə necə baxdığnı
soruşdum. O, dedi ki, Sovet sistemini demokrasi və söz azad-
lığının olmaması aradan apardı.
Sonra ... 70 il bu sistemdə yaşayıb, onun yaxşısını da gö-
rüb, pisini də. Sovet sisteminin dağılması ilə bütün yaxşı şeylər
aradan qaldırılıb, pis şeylər qalıb” (30, s.39).
Ş
air Qulamrza Səbri Təbrizini və yaradıcılığını vətəndən
olan qələm əhli ilə qırılmaz tale zəncirləri bağlayır. Həmişə söz
düşəndə vətəndən olan Qulamrza Saedinin, Əhməd Şamlunun,
Səməd Behrənginin, Sadiq Hidayətin həyat və yaradıcılıqla-
rından qürur, eyni zamanda, dərin təəssüf hissləri ilə danışır.
Başqa bir cəhət isə şairin araşdırmaya cəlb etdiyi obyektə
hansı bucaq altından baxması məsələsdir. Şairin Saediyə həsr
etdiyi “Qulamhüseyn yaradıcılığında sosial-mədəni problemlər”
adlı məqaləsi düşünmək üçün bol material verir. Aşağıdakı
sətirlərdə vətəndən didərgin salınmış qüdrətli qələm ustasının
Dostları ilə paylaş: |