17
nformasiya və bilik daim bəşər cəmiyyətinin inkişafında mühüm rol
oynamışdir. Lakin informasiya cəmiyyətində informasiyanın və biliyin rolu o qədər
artmışdır ki, onlar istehsal prosesində həlledici yer tutmuşlar. nformasiya və bilik
resursları maddi resurslara olan tələbatı nisbətən aşağı salaraq, ənənəvi istehsal
amillərini müəyyən qədər əvəz etmək imkanına malikdir. “Postsənaye
kansepsiyası”nın müəllifi, görkəmli Amerika alimi D.Bell isə biliyin və onun praktiki
tətbiq üsullarının əlavə gəlir mənbəyi kimi əməyi əvəz etməsi fikrini irəli sürmüşdür.
Lakin ənənəvi istehsal amillərinin rolunun azalması müasir cəmiyyətdə maddi
nemətlərin istehsalının azalması demək deyildir. Aqrar cəmiyyətdə əsas istehsal amili
torpaq olduğu halda, sənaye cəmiyyətində kapital və sahibkarlıqla müqayisədə
istehsal faktoru kimi torpağın rolu azalmışdır. nformasiya cəmiyyətində isə bilik
kapitalı əvəz edir. Maddi resurslara qoyulan kapital itmir, lakin yerini insan kapitalına
verir. Əmək amilinin rolu əhəmiyyətli dərəcədə azalır.
Sənaye cəmiyyətində torpaq amilinin rolunun saxlanıldığı kimi, yeni
iqtisadiyyatda da əmək və maddi resursların olması zəruridir. Bu mənada, sənaye
cəmiyyətində əmək və kapital əsas resurslar olduğu kimi, informasiya cəmiyyətində
də informasiya və bilik həlledici rol oynayır. Ənənəvi istehsal amilləri isə
informasiya cəmiyyətinin yeni sosial-iqtisadi proseslərin maddi inkişaf bazası olaraq
qalır.
Sənayenin sahə quruluşu ölkənin iqtisadi gücünü, onun potensial imkanlarını,
istehsalın səmərəliliyini, elmi-texniki tərəqqinin səviyyəsini xarakterizə edə bilir.
Lakin qrup şəkildə sənayenin sahə strukturu vasitəsilə aşağıdakılar haqqında məlumat
almaq olar.
1.ÜDM-da sənayenin xüsusi çəkisinin artması ölkədə sənayeləşmə prosesinin
dönməzliyini, iqtisadi inkişafın baş verdiyini, yeni iş yerlərinin yaradıldığını, orta
sahibkarlar təbəqəsinin inkişaf etdiyini göstərir.
2.Ölkənin və dünyanın sənaye baxımından inkişaf səviyyəsini, bu səviyyəni
sənayenin strukturunda əmək alətləri və digər istehsal vasitələri istehsal edən
sahələrin kifayət qədər olması və bu sahələrin istehsal etdiyi məhsulların sənayenin
18
ümumi məhsulundakı xüsusi çəkisi xarakterizə edir. Ölkədə sənayeləşmə intensiv
surətdə baş verirsə bu xüsusi çəki artır. stehsal aləti və vasitələri istehsal edən
maşınqayırmanın xüsusi çəkisinin inkişaf etmiş ölkələrdə daim artması buna misaldır.
3.Ölkənin iqtisadi sərbəstliyini. Sənayenin tərkibində əmək alətləri, istehsal
ş
eyləri, istehsal edən sahələrin müvafiq emal müəssisələrinin fəaliyyət göstərməsi
ölkəyə imkan verir: birincisi, xalq təsərrüfatının bütün sahələrinin mütərəqqi texnika
ilə təchiz etsin və belə məhsullarla dünya bazarına çıxsın; ikincisi özünün təbii
sərvətlərindən səmərəli, öz xalqının mənafeyi üçün istifadə etsin.
4. Ölkənin müdafiə qabiliyyətinin vəziyyəti. Sənayenin tərkibində hərbi texnika
istehsal edən sahələrin sayı, tərkibi ölkənin hərbi texnika istehsal edə bilməsi
imkanını göstərir. Bundan başqa, ölkə sənayesində ağır sənayenin və xüsusən
maşınqayırmanın kifayət qədər paya malik olması hərbi münaqişələr zamanı sülh
məhsullarını hərbi məhsullara qısa müddətdə çevirməyə imkan verir.
5. xrac potensialı haqqında. Sənayenin sahə strukturu inkişaf etdikcə ölkənin
xarici bazara müxtəlif məhsullar çıxarmaq imkanını artırır. nkişaf etmiş ölkələrin
dünya bazarına çox, inkişafda olan ölkələrin isə az məhsul çıxara bilmələri də
bununla izah edilir.
6. Elmi-texniki tərəqqinin sürətlənməsi haqqında. Sənayedə mütərəqqi sahələrin
xüsusi çəkisinin artması ölkədə elmi-texniki tərəqqinin sürətləndirilməsini və elmi-
texniki nailiyyətlərin istehsala intensiv tətbiq edilməsini göstərir.
7. qtisadi inkişafın tipi haqqında. Sənayenin sahə strukturu mütərəqqi olduqca
iqtisadiyyatı intensiv yolla inkişaf etdirmək üçün möhkəm əsas yaranır. Sənayedə
məhsuldar, dəqiq, az enerji, material, fond tutumlu texnikanın istehsalı artdıqca
maddi-enerji resurslarından, texnoloji avadanlıqlardan, əsas fondlardan və istehsal
güclərindən daha səmərəli istifadə etmək üçün şərait yaranır və istehsal artmının
intensiv yolla əldə edilməsinə səbəb olur.
qtisadiyyatın ciddi struktur dəyişikliklərə məruz qalacağı dövrdə isə
Azərbaycanda resurs çatışmazlığı həmişə hiss oluna bilər. Müasir dövrdə və yaranmış
sosial-iqtisadi şəraitdə ölkənin neft imkanlarını şişirtmək, onu bütün problemlərinin
19
həlli vasitəsi kimi qiymətləndirmək iqtisadi inkişaf üçün çox qorxuludur. Dünya
ölkələrinin təcrübəsi sübut etmişdir ki, nefti və ya digər təbii resursu xammal şəklində
ixrac edən ölkələrin əksəriyyəti sonda gözlənilən nəticəni əldə edə bilmirlər.
Məsələ burasındadır ki, neftin ixracı nəticəsində ölkəyə daxil olan xarici
valyutanın özu ciddi iqtisadi və sosial problemlərin meydana çıxması mənbəyinə
çevrilə bilir. Bu o zaman baş verir ki, nə vaxt ölkə neftdən əldə etdiyi mənfəəti
xaricdən alınan real resurslara çevirir, sonra onlardan investisiya və istehlak üçün
istifadə edir. Birbaşa istehlaka gedən xaricdən gətirilmiş çox işlənən ərzaq və sənaye
məhsulları aydın məsələdir ki, ən yaxşı halda cari tələbatı ödəyir və iqtisadiyyatın
gələcəkdə inkişaf etdirilməsi üçün heç bir zəmin hazırlamır. nvestisiya üçün ayrılan
vəsait bundan fərqli olaraq daha səmərəli görünür, lakin sonda bu istənilən nəticəni
vermir. Ona görə ki, investisiyadan istifadə edib, istifadəyə verilən müəssisələrin
məhsulları əksər halda istər daxili, istərsə də xarici bazarlardakı çox qızğın rəqabətə
davam gətirə bilmirlər. Başlıca səbəb yenə də odur ki, xam neftin satışından əldə
edilən vəsait hesabına daxili bazar müxtəlif çeşidli, yaxşı keyfiyyətli və hətta ucuz
ə
rzaq və sənaye malları ilə doldurula bilər. Buna görə də çalışmaq lazımdır ki,
dünyanın bir neçə xam neft ixrac edən ölkələrində baş verən xoşagəlməz hallar
Azərbaycanda da baş verməsin. Bu xoşagəlməz halın mahiyyəti ondadır ki, neftdən
daxil olan mənfəətin ilbəil artması ölkələrin sənaye və kənd təsərrüfatı bölmələrində
istehsalın geriliyinə və ən yaxşı halda isə stoqnasiya vəziyyətinə düşməsinə gətirib
çıxarır. Belə hal isə bir qayda olaraq ölkədə sosial və iqtisadi gərginliklərin meydana
çıxması üçün yeni mənbə yaratmış olur. Hesab edirik ki, belə hallar Azərbaycanda
baş verməyəcək. Bu sahədə elmtutumlu məqsədli proqramlar işlənib hazırlanmalıdır.
Bunun üçün ilk növbədə iqtisadiyyatın qeyri-neft bölmələrində prioritet sahələr
təyin edilməli və onların inkişaf etdirilməsini nəzərdə tutan məqsədli proqramlar
tərtib edilməlidir. Əsas güc mərkəzi kimi fikir yüngül və yeyinti sənaye müəssisələri
üçün elmi-texniki tərəqqinin son nailiyyətlərini özündə əks etdirən texnika və
texnologiyaların alınmasına verilməlidir.
Dostları ilə paylaş: |