Vaqif Məmmədov xatirələrdə
156
etdiyimdə tez-tez onun adı keçərdi. Şeirləri də gözəl idi. Hələ
lirik şeirlərindəki təzəlik və dərin hisslər oxuyanı duyğulan-
dırırdı. Mikayıl Müşfiqin "Yenə o bağ olaydı" şeirinə yazdığı
nəzirəsi isə sadə və duyğu doludur:
O bağ... düşünmədin qalacaq sənsiz,
Əncir ağacları solacaq sənsiz,
Gözlərim həmişə dolacaq sənsiz.
Saçımda bir az da çoxalacaq dən,
Dənizi tək goyub hara gedirsən?
Səmimi, saf və təmiz adamların sözləri də gözəldir. XVIII
əsrdə yaşamış Ərzurumlu İbrahim Hakkı “Mərifətnamə” adlı
əsərində yazır: “İnsanın duyğu və düşüncələri üzündə görünər”.
Bəzən çox gözəl görkəmi olan bir insan insana xoş gəlməz.
Uşaqlar və heyvanlar bunu tez hiss edərlər. Baxarsınız həmişə
gülərüzlü olan bir adamdan belə uşaq və ya heyvan qorxar, geri
çəkilər.
Vaqif Məmmədovun gözəl ürəyi və ürəyindəki gözəl sözlər
sanki, üzünə əks olunmuşdu. Gülümsərkən ürəkdən güldüyünü,
danışarkən ürəkdən danışdığını dərhal anlardım. Dostlarımdan er-
kən öləni olunca, sonradan “Niyə ona daha çox vaxt ayırmadım”
deyə həmişə kədərlənirəm. Bu dostlarımdan biri də o, idi. İğdıra
bir an əvvəl getmək üçün Naxçıvanda həmişə tələsərdim. Bir an
əvvəl doğulduğum, böyüdüyüm torpaqlara keçmək istərdim. Bu
səbəblə onunla da, təəssüf ki, uzun vaxt keçirə bilmədim. Amma
Naxçıvan Dövlət Universitetinin müəllimlərindən gənc dostum
Elbrus İsayevlə birlikdə Vaqif Məmmədovu da götürüb onların
"Söyüdlü” restoran dedikləri, həqiqətən də, söyüd ağacları ilə
bəzədilmiş gözəl bir yerə getdik. Orda iki saata qədər şeirdən,
şairlərdən, insanlardan, ölkəmizdən və dərdlərimizdən danışdıq.
Səsi, gözləri və rəngi o qədər canlı və rəngli idi ki, onun bir il
sonra birdən xəstələnib vəfat edəcəyini haradan bilərdim?
Yeməkdən sonra xahiş etdim, iki şeir oxudu. Şeir oxuyar-
kən, gənc bir şair kimi utancaqdı. Səsi ilə ağzından çıxan sözlər
Vaqif Məmmədov xatirələrdə
157
bir musiqi məqamı kimi uyğun idi. O şeirlərdən bir qismi hələ
də yadımdadır:
Tutub zirvələri bir soyuq təklik,
Duman dərələrə çökür, nədənsə.
Xınalı qayanı tapmayan kəklik,
Bu gün qar üstündə səkir, nədənsə.
Əziz dostum, təəssüf ki, özünün həyat qayasını tapa bilmədi
və qar üstündə bir kəklik kimi səkib getdi. Elə bir şeirində
dediyi kimi...
Kişnəyən atları minib gediblər,
Şam kimi əriyib, sönüb gediblər ,
Şirin xatirəyə dönüb gediblər,
Sən görən kişilər gedibdi daha...
Bütün ölənlərimizlə birlikdə, onun da ruhu şad olsun!
Vaqif Məmmədov xatirələrdə
158
Seyfulla Akbaba
Türkiyə
AZERBAYCAN VE TÜRK EDEBİYYATI ARASINDA
MANEVİ KÖPRÜ KURAN ŞAİR
Ben yazıma nasıl ve nereden başlayacağımı inanın bilmiyo-
rum. Çünkü konu Vaqif müellim olunca sanırım okuyucular da
bana hak vereceklerdir. Vaqif müellimi tanıyanlar bilir ki, onu
birkaç cümle ve hatta birkaç kitapla anlatmak mümkün değil.
Cennet mekan Vaqif müellim benim çok istekli ve aziz dostum-
du aramızda konuşurken ben kendisine abi diye hitap ederdim
ve gerçektende bu ünvan ona çok yakışıyordu zaten benim de bir
abim olsaydı ancak Vaqif müellimi sevdiğim kadar seve bilir-
dim. Ben kendisinden çok şey öğrendim, Allah ondan razı olsun,
mekanı cennet olsun. O çok farklı bir insandı onu tanımak ve
onun dostluğunu kazanmak benim için iftihar vesilesiydi Günü
çok yoğun geçtiği halde tüm dostlarının facebook sayfalarını tek
tek dikkatle ziyaret eder ve onların paylaşımlarına aralarında hiç
ayrım yapmadan gereken ilgiyi gösterirdi. Defalarca benim
paylaştığım şiirlerdeki hataları görüp bana Seyfullah şiirin felan
yerinde yalnış olup onu bir daha kontrol et demiş, beni uyarmış-
tı. Hiç unutmam bir defasında eskilerden bir şairimizin bir şiirini
paylaştım şiirle beraber bir de resmini paylaştım geç saatlerdey-
di ama Allahtan Vaqif abi uyumamış ve sitesi açıkmış baktım
Vaqif abiden bir mesaj geldi mesajı açtım, mesajda Seyfullah
şiirin düzdür amma paylaştığın resim şairin resmi değil sadece
isim benzerliği var senin paylaştığın resim bir aktörün resmidir,
demişti ben de hemen o resmi değiştirmiş ve Vaqif abi sayesin-
de rezil olmaktan kurtulmuştum. Bu kadar dikkatli, düzenli ve
mükemmel birisydi Vaqif müellim. Hatta bir gün kendisine sor-
dum, dedim Vaqif abi, sizin gününüzün her saati dolu ve prog-
ramlı bu durumda nasıl bu kadar dikkatle ve hiç eksiksiz bütün
dostlarınızla tek-tek ilgilene biliyorsunuz bunun sırrı ne? Güldü
ve bana çok anlamlı tek kelimelik bir cevap verdi. Sevgi dedi.
Vaqif Məmmədov xatirələrdə
159
Sadece bu kelime bile rahmetli Vaqif müellimin büyüklüğünü
anlatmaya yeter diye düşünüyorum Onu sevenlerinin gözünde
ölümsüzleştiren. İnsanlar arasında ayrım yapmadan onlara olan
sevgisi, kendisine özgü tarzı, Dünyaya bakışı, vatan, millet ve
insan ekseninde düşünceleri ve bunu da her fırsatta şiirlerine ve
yazılarına desen-desen nakş ederek okuyucularının istifadesine
sunmasıdır.
Vaqif müellim şiirleri ile Azerbaycan ve Türk edebiyyatına
çok değerli hizmetlerde bulunmuş kültür hazinemize eşsiz eseler
armağan etmiştir, gelecek nesiller bu sanat eserleri ışığında
geçmişi ile geleceği arasında çok daha kolay köprüler kurup yol-
larını aydınlatan bu sanat meşaleleri timsali eserlerle yollarına
devam edeceklerdir. Ben burada bizim kültürümüzü çok mü-
kemmel bir dille yeni yetişen gençlerimize aktaran iki tane şiir
örnek vermek istiyorum. Ben kendimde bu şiirleri çok seviyo-
rum ''Gün Buralara, Kölgə Dağlara”, ve “Yasəmənlər Niyə Belə
Gec Açdı?''
67 yıllık yaşamını halkının ve milletinin gönül dünyasına
adayan müstesna şairimiz sadece Azerbaycan için bir kayıp
değil bütün Türk dünyası için yeri doldurulamayacak kadar
büyük bir kayıbımızdır. Türki cumhurriyetlerde ve Türkiyede
kendisini tanımayan ve onu sevmeyen bir kişiye bile rastlaya-
mazsınız. Çünki o, hiç bir zaman etnik ve mesebi eksende
düşünmezdi onun için Türk olmak her kimliğin üzerindeydi
bunun en bariz örnekleri Vaqif müellimin Türkiye ziyaretlerinde
görülebilir. Şöyle ki; Türkiyede Azeri kökenli insanlar sadece
Kars ve Iğdırda yaşıyorlar ama Vaqif müellim Türkiye ziyaretle-
rinde hiç bir etnik köken gözetmeden Türkiyenin çeşitli illerinde
Bayburt, Ankara, Iğdır, Kars, Erzurum, Van, Bingöl ve Elazığda
Türk halkıyla kucaklaşarak onların gönlünde silinmez bir yere
sahip oldu. Yazımın başlarındada belirttiğim gibi Vaqif müelli-
mi yaşarken tanıma ayrıcalığına erişen bahtiyar insanlardan
biriyim ahirete irtihalinden sonra cap edilen bu kitapda birkaç
satırlık metin yazmak onun eserlerini ve hayatını anlatmak
manasında kifayetsiz kalır, lakin onun ruhu mukaddesine duydu-
Dostları ilə paylaş: |