97
qədərini, rəngləri özündə hasilə gətirən bir törədicidir. Yaranmışlara
əsas aparıcı və törədicidir.
O, çoxmə`nalı, tə`yinatlı olduğu üçün konkret forma daşıyıcısı
deyil. Maddə Kainat yaranmasına ardıcıl hərəkət tə`yinatının işıq
toplumudur. Zərrənin özü də yaranışa “bir adlı”, çox mə`nalıdır. O zərrə
dediyimiz yaranışa tə`yinli, ilkin işıq halı, işıq daşıyıcısı bütün
varlıqlara yaradıcılığın əvvəlidir. Maddi aləm gördüyün, toxunduğun,
eşitdiyin, duyduğun, məsafəyə böldüyün, hiss etdiyindir.
Maddə isə namə`lum, Maddəni görmüş olsan da, o maddənin
ehtiyatının (resursunun) haradan başlayıb, harayacan yaradıcı daşıyıcısı
olduğu namə`lumundur. Maddə hərəkət edən, varlıqlar arasında hərəkət
edib yaranışa çoxmənalı, çoxtərəfli daşıyıcıdır.
Budur İşıq, budur zərrə, budur maddə, budur ətraf, budur
yaranış, budur yaranmış olacaq. Çünki maddə itmir. O itmək, itirmək
üçün yox, hallar, varlıqlar arasında varlıqları var etmək üçün toplum
halıdır. Maddə insanamı aiddir? Yox, insan maddəyə aiddir. Maddə
yoxsa, maddilik yoxdur. İşıq yoxsa, zərrə yoxdur, zərrə yoxsa forma,
yaranış yoxdur, ilk yoxdur. Yaranış yoxsa, yaranmanın mə`nası yoxdur.
Maddə həmişə sevinc halındadır. Maddə yaranmalı olacaqların
ilk sevincin özündə ardıcıl yaradıcılıq halındadır. O dayanmaz, o
tükənməz, o yorulmaz, o yatmaz, yaradıcılıq hallarında mürgüləməz.
Maddə maddidən deyil, maddədəndir. Maddə, maddiliyə köməkçidir.
Yaranışlar arasına ötürücüdür və dayanmayan, çox tərəfli hərəkətlər
halıdır. Maddə toplum yaddaş halındadır, yaddaşsız deyil. Mütləq
yaddaş halında olduğu üçün itmir. Hallar arasında yenə də yaddaş halını
deyir. Ona görə maddə itmir. Çünki Kainat özü və kainat daxili bütün
hərəkətlər yaddaşsız deyil.
Hər gördüyün, görə bilmədiyin də yaddaşsız deyil.
98
Maraq
Bə'zən qəribəmə gəlir.
Niyə kimsə, elmə aid ola biləcək, balaca bir fikir
səsləndirdikdə, inkarlar, iradlar və s. həmin an işə düşür?
Amma "nağıllar da, miflər də"-eşidilən kimi, niyə onları ancaq,
"nağıl" - kimi düşünürük?
Nağıl olmuş olsa da belə, axı nağıllarda da, gizli bir həqiqətlilik
var!
Hərdən, başa düşə bilmirəm.
“ Mənim Tanrım gözəllikdir, sevgidir “.
H.Cavid əfəndim dedi ki, “ Mənim Tanrım gözəllikdir,
sevgidir”. Ustad, o göz ki, ətrafını gözəllikdə görmürsə, o daha qara bir
zülmətə bürəlidir. Tanrını Gözəllikdə bildin ki, Sevgidə birləşdin.
Ərtoğrul, Müşkinaz, Turan H.Cavidlə bir məqbərədə (Naxçıvandan),
Əbədiyyətə çatdılar, qovuşdular. Budur Tanrı İstəyi: Tanrıya Çatar,
Qovuşar, Qovuşdurar.
Görmədim, bilmədim elə bir türbə ki, müxtəlif ərazilərdən Tanrı
bütün ailə üzvlərini Cavidlər kimi bir türbəyə Yığsın, Tanrı Hüzurunda
Əbədiyyətə Qovuşa bilsin!
Cavidlər məqbərəsinin inşasına insanlar vasitəçi oldu, onları da
seçən elə Tanrı Özü Oldu!
99
Meyxanə, meynə, dil.
Azərbaycan xalqının əsrlərdən əsrlərə keçərək bizə qədər gəlib
çatan yaddaş tarixinə daxil olan gerçəkliklərdən biri də onun qəzəl
aləmidir. Bu aləmdə meyxanə janrı da olub, var və olacaqdır.
Meyxanəni səsləndirməyə, fəlsəfi fikri çatdırmağa istedad
lazımdır. Meyxanə janrının heç də şərabla, meylə bağlılığı yoxdur. Bir
çox hallarda meyxanə haqqında çox bayağı, qondarma fikirlər
səsləndirilib və həqiqətin nəyə bağlı olduğu əslində gizlədilərək,
insanları karıxdırmağa çalışıblar. Adam sərxoşsa, özünü
(müvazinətini), dilini (topuq vuran) qafiyəyə sığışdıra bilməz.
Meyxanənin isə qayəsi, sərrast məntiq mə`nalar düyünü olan
qafiyəyə sığıb, qafiyədə qalıbdır. Meyxanənin qafiyəsi də qəfildən,
bədahətdəndir. Meynə çubuğundakı xanələr arası məsafə (simmetriya)
pozulmayan kimidir.
Televiziyadan meyxanə janrının müzakirələrini seyr etdikcə,
düşünürük: meyxana meyxanasa, bəs şərabxanə nədir?
Böyük meyxanə ustadları öz şagirdlərinə göz önündə dərk edilə
bilən dərs vəsaiti kimi (Abşeron yarımadası) bir meynənin çubuğunu
göstərərək, ümumən təbiəti misal çəkərək “fikri çubuq kimi düz de,
məntiqdə, qafiyədə qəfildən de, qafiyə sonluğunu u, ü- də
tamamlayaraq tərəf müqabilə məntiqi cavabı deməyə yer ver, meynə
çubuğunda olan xanələr arası məsafəyə uyğun de. Meynənin xanəsindən
çıxmaq olmaz, qafiyə pozular”. Qafiyə pozularsa, fikir pozular,
“meyxanə” sözlü yığım olar, məntiqin ahəngi pozular”, - söyləyiblər.
Ö.Xəyyamın, İ.Nəsiminin rübailərinə baxaq. Dörd misralıq bu
rübailərdə, dörd misra bir məntiq, beşinci misranı isə söyləməyə yer
qalmayıb. Rübai də bir meynədə bir şanədir. Yəni meynə xanələrində
simmetriya pozulmur.
M.Nostradamusda da katrenlər dördlükdədir. Dördlük tamlığın
ifadəsidir.
100
Qəzəlxan Ə.Vahidin qəzəllərinin hər biri “Şanədür, şanə-
şanədür”. Meyxanə janrı da bir meynə xanələri arasındadır,
şərabxanadan deyil. Şərabxanada səslər çox olar, məntiq olmaz, fikir
cəm ola bilməz.
Xalq xalqı yarada bilməz. Xalq dil yarada bilməz. Dil, dilçilik,
Yaradandandır. Kainatlara üz tutub xitab edənlər, İlkə, Yaradıcıya xitab
edənlər Kainatın dilində xitab edərlər. Əgər bəşərin dilini Kainatlar
bilmirsə, xitablarımız eşidilir, lakin dərk edilmirsə, sorğu olacaqsa,
cavab orada, “mənim dilimdə, dediklərim” dərk edilməyəcəksə, onda
mən nə azad, sərbəst adammışam!
...Vəhdət ahəngdədir, ahəng isə məntiqin ifadəsidir. Elə buna
görə də: bəşər, mənim dilim – Kainatın dili. Kainatın dili – Cəm
bəşəriyyətin dili.
Mir Mövsüm Ağa
Azərbaycanda müqəddəs yerlər və müqəddəsliklə bağlı olan
tanınmışlar olmuşlar.
Onlardan biri Bakıda İçəri Şəhərdə bütün Azərbaycan əhalisinin
tanıdığı və bildiyi Mir Mövsüm Ağadır.
Bakıda İçəri Şəhərdəki evin, Şüvəlandakı məqbərən hələ də
insanlara nicat qapısıdır!
Ruhun, O, Böyük Ruhun şad olsun, Mir Mövsüm Ağa!
Adını çağırıb, ziyarətinə gəlmək, sənin İlahi Böyüklüyün
qarşısında dayanmaq, sənə baş əymək, təşəkkür etmək, təşəkkürlü
olmaq ki, nə yaxşı ki, Azərbaycandasan.
İçəri Şəhərdə Mir Mövsüm Ağanın qapısına (20.12.2011)
getdim. Öz hücrəsində, O, əksi (foto) qarşısında, O böyüklüyə tə`zim
etdim, O böyüklüyə, təşəkkür etdim.
Özümü dərk edəndən Kainat və yer üzündə olan, cəm
Seyyidlər qarşısında özümü həmişə kiçik bilmişəm.
Dostları ilə paylaş: |