Microsoft Word Var olandan,Var olmusuq duzelish esas son docx
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
84 ilə kainat boyu əlamətlidir. Yəqin ki, astronomlar, astrofiziklər günəş sistemi ətrafında bir anlığa işıqlıq olduğunu müşayət ediblər. İlk yer üzü insanları, hər yaz ayının (bu çox – çox qədim dövr tarixi olmaqla) əvvəlində (yəni günəşin qoç bürcündən keçən o anı, o ərəfəni) şənlik və şadlıqla yad edib, kainatla, qalaktikalarla birlikdə bayram ediblər. Sonrakı tarixi mərhələlərdə həmin, bayram günlərində qoçu bəzəyərək şadlığın önündə gətirilməsi və onu müqəddəsllik başlanğıc rəmzi kimi qəbul edirdilər. Həm də müqəddəsin, müqəddəslik davamçısıdır. Yə`ni, yaz başlanğıcının yer planetinə xarakterik olan, günəşin qoç bürcündən keçən mərhələni sevinclə yad ediblər. O ərəfəni isə, mütləq olaraq tonqallar yandırmaqla o tonqallar ətrafında güclü gurultu salmaqla yad ediblər. Yə`ni ki, tonqal ilk işığın analoqu, gurultu salmaqla isə, o böyük partlayışı yad etməklə bayram səviyyəsində qeyd ediblər. Təzə paltarların geyinilməsi isə Kainatın, Qalaktikaların yenilənməsi təzələnməsi anlamı daşıyıb. Amma ki, bir mütləq həqiqət ondadır ki, o yaz ayının başlanğıc anı səmada ildırımın güclü ağ işıqla çaxması və o işıqdan güclü gurultu eşidilməsi Kainatın ilkin halının bir işıq başlanğıcı və səslə başlanğıc anını bizə bə`yan edir (Böyük Partlayışın ilkin yaddaş daşıyıcısıdır). O ərəfədə kosmonavtlar çox yüksəkdən yer kürəsini müşahidə etmiş olsalar, onlar o ildırım işığının yayılma sərhədliyinin bir oval (ellipsoid) cızıldığını müşahidə edəcəklər. Çünki o ilkin işığın bir başlanğıcdan dörd bərabər səmtə işıq salma tezliyi səslə müşahidə olunaraq ovalın mövcudluğunu ilk anda bəyanlaşdırdı (Kainat forması). Qəribə və maraqlıdır, dağ qoçları vuruşmağa başlayanda biri – birinə buynuzları ilə çox güclü (ağrısız) zərbə vururlar. O anda qoçların buynuzları arasında qığılcım yaranır, səslə isə sönür. 85 Bir hal da bundadır ki, ilk yer insanından yaddaşlarda Günəşi müqəddəs işığın, gözlə görünən işıq təzahürü halı kimi qəbul edib onu da müqəddəs bir işıq kimi bilirdilər. Onunla bərabər günəşdə 11 – dönüş halı, yer planetində isə 33 – də bir ərəfə keçid halını işığın yaradıcı zərrə halını bilirdilər. Zərrələr və zərrələr toplumunu işıq yaddaş daşıyıcısı olduğunu duz, su, unda toplandığını bildiklərindən süfrəyə ilkin olaraq duz, su, çörək gətirməklə ailə üzvlərini vücudlarında işıq toplumlarının bərabər bölünməsində köməkci və müqəddəs bilirdilər. Onlar duz, su, çörəklə bərabər südün özündə də zərrələrin yaddaş işıq daşıyıcısı olduğunu bilərək onları müqəddəs, toxunulmaz kimi qəbul edirdilər. Duz – işıqdan zərrələr toplumunun kristal halıdır, Su – işığın zərrələr toplumunun duru halıdır, Un – İşığın hüceyrələrdə zərrənin toplum halıdır, Süd – vücudda zərrələrin bərabər bölüm halıdır. Onların birliyi varlıqlara sağlam işıq daşıyıcısıdır, müqəddəslik anlamıdır. Buzu, duz əridir. Duzla, suyun bərabər bölünmə həddi kimyada “doymuş məhlullar” yəni 5,5 pH - dır.Yağış suyu, qar suyu, distilyatlar da doymuş məhlullara aiddir. Bu yuxarıda deyildiyi 11 – in tən bölən halıdır. Kainat dili ilə “ deyilər” yer dili ilə “düşünülər”. Yer üzündə bütün dillər Kainatın dili, dilçiliyidir o, dillə Kainata xitab edirlər. İlkin olaraq kainatlar və planetlərin simmetrik düzülüşü və o partlayışdan törənən səs isə, yaranmalı olacaq bütün kütlə və varlıqlar arasına ilkin səs yaddaş oldu. İlk partlayışın səsi Kainatda varlıqları və hər hərəkəti “Səslə” müşayət edən təməl yaddaş olaraq qaldı. İlk yer insanından sözlər, tələffüzlər Kainatın yaddaş səsi tezliyinə uyğun olaraq “səsdə” səslənirdi. Cümlələr Kainatdakı planetlərin simmetrik düzülüşü, sözlər vasitəsi ilə səsləndirdiyiniz “səs” isə Kainatın təməl – yaddaş səsidir. 86 İnsanlar sözləri ona görə səslə tələffüz edirlər ki, Kainatın təməl – səs – tezliyinə uyğun səslənsin. Amma bir hal da budur ki, yer planetində səslənən bütün səslər o cümlədən maşın – mexanizmlərin, musiqilərin, küləyin, quşların, dalğaların, suların, ağac, kolların, meşələrin səsləri, rənglərin, işıqların və.s. hamısı hamımıza tanışdır. Bunların hamısını isə insan təbiətə, yer üzünə bəxş edə bilməz. Rənglər məsafə bildirişi, səslər isə Kainatla həmahəng səs tezliyidir. Bunların cəmi, Kainatın cəm təməl - səsi və o partlayış anından istilikdən törənən təməl – rəngidir. Bunlar insan əhatəsində olmaqla biz insanlara əzizdir. İnsanlar və səslər Yer üzündə insanlar biri – birini yaxından tanımış olsalar da belə, yenə də o fərdin “səsini” eşitməklə və “ adıyla ” ayırd edib tanıyırlar. Ailədə də belədir: ailə üzvləri arasında hər ailə üzvünün öz fərdi səsi və öz fərdi səs tezliyi vardır. Ailə üzvlərinin hansınınsa biri yaxında olmasa da, uzaq məsafədən onun səsini eşitməklə onu tanıyır. İnsanlar biri – birini adı və səsi ilə tanıyır ayırd edirlər. Yə`ni adı Vahiddir amma onun səsini bir neçə insan arasından eşitdikdə, yəqinliklə təyin edir ki, bu o “Vahidin” səsidir, başqa Vahidin yox. Son illərdə astrofiziklər radioteleskop vasitəsi ilə, kainatda başqa sivilizasiyaların olub – olmadıqlarını aşkar etmək istəyirlər. Bunun üçün müxtəlif tezliklərlə kainata səs siqnalları yayırlar. Maraqlı nəticə bundan ibarətdir ki, əks siqnal qəbul etdikdə, kainatdan böyük parlayışın səsi müşahidə olunur. Müxtəlif elmi yanaşmaların nəticəsində bu qənaətə gəlirlər ki, yeni kainatlar yaranır. Amma bu səs, kainatın ilkin yaranış anının təməl – səs yaddaşıdır ki, o səs hələ də yaddaş olaraq qalır və qalacaqdır da. Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|