69
da bir baxışdır. Gözəlliklik mə`fumları bizim fikrimizin “ məhsulu “
olmayıb nə “ subyektivdə “, nə “ obyektiv “ – dədir, nə müqayisələrdə
nə də düşüncələrimizdə və o gözəllikləri görmək istəklərimiz,
gözlərimizdədir. O, gözəlliklər isə yaranışın başlanğıc anından başlamış
və davam edən gözəlliklər əhatəsində o gözəllikdədir. Çünki yaranışın
ilki gözəldir, özü gözəldir, ardıcıllıqları gözəl, törəməsi gözəldir.
Kimsə “ eybəcərlik “ – ləri görmək istərkən o, o “ eybəcər “ –
liyi gözəllikdə olduğunu görə bilmir. Kimin balası, kimin törəməsi
çirkinlikdədir? Onlar onun gözündə, gözəlliklər əhatəsindədir. Onların “
çirkin “ – liyi görə bilməyən gözlərindədir. Onun gözündə o, yenə də
gözəllikdədir.
Ərazimiz, dilçiliyimiz göz dedi, gözdə dedi, göz - əllikdə dedi.
Yenə də görən gözdə dedi. Gözəllikləri görmək istəyən gözdə mə`na
olur, “ məqsəd “ olmur.
Söz, fikir düşüncənin məhsulu deyil, söz vəziyyətin, şəraitin
ardıcıllığı mə`nasıdır. Düşüncələr gözlərin dərinliyində, sifətin
cizgilərində görünər. Sözü sözdən gör, “ gör “ deyirik. Söz görünmür,
düşüncə görünmür, hava qatı görünmür, səs görünmür, ağrı görünmür
daha nələr – nələr görünmür. Bu mə`fumlar Sahibi Mütləqin
xüsusiyyətlərindəndir ki, onlar da görünmür. Çünki o, Sahibi Mütləq də
görünmür. Amma hər an Özünün var olduğunu bəyan edər. Hər hansı
bir mə`fumları görə bilmiriksə bu o demək deyil ki, onlar yoxdur. Onlar
bizim dərk etməyimiz, eşitmək, bilmək üçün vardır.
Mə`nasızlıq yığışıb mə`na gətirə bilmir, söz yığımı konkretliyi
gətirə bilmir. Mə`nasızlıqla, məntiqsizlik mütləqi gətirə bilmir.
Dəqiqsizlik yol göstərə bilmir. İnsanlar ad düşündülər “ bəhanə “.
Bəhanə də bir bəhanədir, nə bəhanə? İlkdən ilk insandan yer üzündə
məntiqi fikir, məntiqi düşüncələrdən fəlsəfə və elmlər törədi. Yer
üzündə hansı yazıda, hansı elmdə mətiqi fəlsəfə özünü göstərmir?
Cansız “ substansiya “ deyilən də bir hərəkətdədir. Kütlə,
varlıqlar da sakitlikdə, sükunətdə yox, o da hərəkətdədir. Daş, dağ, dərə
də hərəkətdədir. Bu hərəkətlər, yer kürəsi hərəkətinə mütənasib
70
hərəkətdədirlər. Yer kürəsi Günəş ətrafında, günəş isə qalaktika
daxilində, qalaktikalar Kainat daxilində, Kainatlar hərəkəti isə bir işıq
başlanğıcı ətrafında hərəkətdədirlər.
“ Cansız “ – ı cansız etməyə, can gərək ola. Canlını canlı etməyə
də can gərək ola. Canın özünə də, can bəxş edən olar. İşıqsız, cansız,
temperatursuz, kütləsiz, çəkisiz, formasız, rəngsiz də ola bilməz.
Candan candır canımız, cana candır canımız. Canlılar arasında candır
canımız. Cansız substansiya və ya substansiya cansız? Substansiya
deyilən də bir candır, çünki adı varsa, demək özü də vardır.
Qum – qumdan, daş – daşdan, ağac – ağacdan, çiçək – çiçəkdən,
çay – çaydan, dəniz – dənizdən, okeanlar – okeanlardan, zirvələr –
zirvələrdən, söz sözdən gözəldir ki, onlar da hərəkətdə bir candır ki,
varlıqdır ki...
İnsan böyük varlıqdır o, Kainatla yer təmsilçisidir. O, Kainatı
yerə bağlar ( əqli düşüncələri, dərki ilə ), yer aləmini Kainata bağlar (
informasiyaları ilə ). İnsan iki həddlidir, öz bioloji konstruksiyasında iki
bölüm arasındadır. Çünki insan vücudunda alınla qaş arası, bir
sərhəddir. Alın sərhədsə, qaş da bir sərhəddir. Alın mərkəzində zəka
nöqtəsi yerləşir o, başlanğıc sərhədliyidir. Alından yuxarıya ( zəka
nöqtəsindən ) olan baş, yaddaş daşıyıcısı, dərk etmə daşıyıcısı olmaqla
Kainata bağlılıqdadır. Alında zəka nöqtəsindən aşağıya qaşlardan
başlamış, göz material aləmi açmağa göstərməyə bağlılığın
başlanğıcıdır. İşıq bir mütləq.
Gördüklərimiz, bildiklərimizlə biz onun mə`na daşıyıcılarıyıq.
Göz gördüyünü bilər, qulaq eşitdiyini bilər, dil daddığını bilər,
qan vücudu bilər, ürək qanı bilər və s. Qaşlardan aşağıya vücud diqqəti
istər, əzizlənməyi istər, tumarlanmağı bəzəyi istər, yatmağı istirahəti
istər, yaraşığı istər, isti soyuq qida istər və s. Ayaqlar hərəkət, əl
barmaqları hiss etdirməyi istər. Zəka, baş, yaddaş yatmaz, mürgüləməz,
susmaz, dayanmaz, qida ilə qidalanmaz. Baş və baş daxili tumar,
yaraşıq, bəzək istəməz. Baş dərki istər, yaddaş istər, məntiq istər.
Zəkamızdan bizi Kainata bağlamaq istər.
71
Gözlər
Əgər deyirsə, deyərkən – dediyi başqa, düşündüyü başqa, baxışı
başqa, məqsədi başqa, addımları da ona uyğun başqadırsa, onunla “vaxt
itirməyə” – dəyməz. Onları özünə istəyəndir, məkri özündən öndə
gedəndir, öz məqsədləri ancaq özünü karıxdırandır.
Gözlər də, qəribədir maraqlıdır! Gözlər var rəhmlidir,
mehribandır, həlimdir, qəddardır, paxıldır, məkrlidir, yalan deyəndir,
aldadandır, karıxdırandır, azdırandır, xəyanətkardır, tənbəldir, çevikdir,
şüşə kimi soyuqdur və s. və i. Gözlərə bax, gözlərə...
Baxışı ayrı, dediyi ayrı, düşündüyü ayrı, fikri ayrı - gözlərə bax,
gözlərə... Dediklərinin arxasında gizlənən - gözlərə bax, gözlərə...
Düşündüklərinin arxasında gizlənən – gözlərə bax, gözlərə...
Gözlər, dediyini, düşündüyünü, istəklərini (gizli) gizlədə bilməz
– gözlərə bax, gözlərə. Gözlər yumulub gizlənsə də, sürmələnib -
sürməli olsa da, gözlərə bax, gözlərə. Deyilən “mə`fumlar” – sirli,
örtülü, gizli, müəmmalı, məqsədlidir – gözlərə bax, gözlərə...
Diqqətlə baxdıqda - söz, səs, musiqi gözlə görünməyən ancaq
eşidiləndir. Bir də - düşüncələr, fikirlər, istəklər, məkr, yalan,
xəyanətlər, karıxdırmalar və s. nə gözlə görünən, nə də eşidiləndir.
Amma yenə də, gözlərə bax, gözlərə... Onları gizlətməyə, gözün gücü
çatmır, yenə də - gözlərə bax gözlərə!
Günəş işığı tükənməz
*Soruşsaydılar ki, bu yer həyatında nə istəyərdin?
Cavab verərdim ki, təməl sinfindən başlayıb, dünya elmlərini yenə də
öyrənməyə təhsilimi istəyərdim! (Amma hələ gec deyil.)
*Ömür o dünya ilə bu dünya arasında deyil. Ömür o ikisinin
“duet”-i arasındadır.
Dostları ilə paylaş: |