227
qoyduğunu duydurmaqla yanaşı, generalın Bakının xilası
uğrundakı zəfər yürüşündən
bəhs olunacaq yeni əsərini
yazacağına söz verdi. Cəfər Cabbarlının alovlu nitqi Nuru
paşanı heyran qoymuşdu. General ziyafətdən sonra arkadaş
adlandırdığı Cəfərin dəvətini qəbul edərək, onun qonağı oldu.
Gənc olmasına baxmayaraq, istedadlı və böyük sənətkarın
darısqal mənzil şəraiti generalı sıxdı. Nuru paşanın bu
istiqamətdəki təkliflərindən Cəfər minnətdarlıqla imtina edirdi.
Lakin ertəsi gün Nuru paşanın göndərdiyi hədiyyələri Cəfərin
anası Hacı Şahbikə xanım qəbul etmək məcburiyyətində qaldı.
Bunlar: bir ədəd nikelli dəmir çarpayı,
daş güzgü, paltar üçün
ayaqlı asılqan, divar saatı və bəzi əşya və ləvazimatlardan
ibarət idi.
Bir həftə sonra, 1918-ci il noyabrın 17-də Müttəfiq Dövlət-
lər Birliyinin hərbi hissələrinin Bakıya daxil olması ilə əlaqədar
Qafqaz İslam Ordusu Azərbaycandan geri çağırıldı. Nuru paşa
iradəsinin və arzusunun əleyhinə olaraq, Bakını tərk etmək
məcburiyyətində qaldı. Cəfər Cabbarlı ziyafətdə verdiyi sözə
əməl edərək, Nuru paşanın qəhrəmanlığından bəhs edən “Bakı
müharibəsi” adlı dram əsərini yaratdı” (13, s. 31-32). Nuru
paşanın verdiyi hədiyyələr C.Cabbarlı evmuzeyinin
indi də
qiymətli eksponatlarıdır. Dramaturqun qızı Gülarə xanım Cab-
barlı deyir ki, sovet dövründə Nuru paşanın bizim ailəmizə
bağışladığı hədiyyələrdən, atam ilə görüşündən söz açmaq
mümkünsüz idi. Nuru paşanın ailəmizə olan ehtiramını Sona
xanım Cabbarlı həmişə məmnunluqla xatırlayırdı (13, s. 32).
Cabbarlının Azərbaycan Demokratik Respublikasının bayra-
ğına həsr etdiyi “Azərbaycan bayrağına” şeirindən bir parça:
Əsarətin gecəsindən fürsət bulmuş quş kibi,
Səhərlərə uçmuşdur
Şu hilal da türk bilgisi, düzgün sevgi nişanı,
Yurdumuzu qucmuşdur!
Allah, əməllərim edib bu bayrağı intiqal,
228
Birər-birər
doğru olmuş, bir ad almış: İSTİQLAL!
Ürəyimdə bir dilək var, o da doğru kəsilsin,
O gün olsun bu göy bayraq Turan üstə açılsın!
Hörmətli alimlərimiz Nizami Cəfərov, İsa Həbibbəyli, Nur-
lana Əliyeva, Afət Bakıxanovanın tərtib etdikləri dərslikdə
yazılır: “Məmmədəmin Rəsulzadə 1915-ci ildə türkçülük və
müsavatçılıq fikirlərini təbliğ edən “Açıq söz” adlı qəzet təsis
etmiş və milli ruhlu ziyalı və gənclər həmin qəzetin ətrafına
toplaşmışdılar. M.B.Məmmədzadə,
Seyid Hüseyn, Əhməd
Cavad, C.Cabbarlı və başqa ziyalılar “Açıq söz”ün türkçü
əqidəli fəal müəlliflərindən idilər”. Bu kitabda C.Cabbarlının
“Azərbaycan bayrağına” şeirindən bir hissə verilir:
Bu göy boya Göy Moğoldan qalmış bir türk nişanı,
Bir türk oğlu olmalı!
Yaşıl boya İslamlığın sarsılmayan imanı.
Ürəklərə dolmalı.
Bu al boya azadlığın, təcəddüdün fərmanı.
Mədəniyyət bulmalı.
Qüdrətli sənətkar C.Cabbarlı sovet dövründə ciddi nəzarət
altında olmasına, bir neçə dəfə həbs olunmasına baxmayaraq,
heç nədən çəkinmədən, qorxmadan fikrini birbaşa səhnədən
xalqa çatdırmışdır. “Allah” sözünün deyilməsini belə yasaq
etmiş qaniçən kommunist rejimində uzun
illər xalqa səhnədən
“Od gəlini” pyesindəki üsyankar, dinsiz Elxanın dili ilə “la
ilahə illəllah” kəlamını eşitdirmişdir: “La ilahə illəllah! Bax, o
da deyir La ilahə illəllah. Bu minlərcə insanları xanimansız
buraxan acıqlı odlar da deyir, La ilahə illəllah. Bu qara
torpaqları boyayan günahsız qanlar da deyir, La ilahə illəllah!”
(14, s. 356). Həmin pyes üçün yazdığı “Düşkün dünya”
şərqisindən bir parça:
229
Tarixlərdə öksüz kimi göründük.
İllər boyu qaralara büründük,
Yetər artıq ayaqlarda süründük,
Qalx, qalx, qalx düşkün dünya!
Hər bir qanun azadlığa bir yağı,
İnsan oğlu olmuş insan tapdağı,
Silkin, uçsun köləliyin torpağı,
Qalx, qalx, qalx düşkün dünya!
Milyonlarla günahsız insanları sürgünlərdə, həbsxanalarda
çürüdən, edam
edən bir rejimdə qorxmadan, çəkinmədən xalqı
azadlığa səsləyən dahi Cəfər Cabbarlının saysız-hesabsız şeirlə-
rində, dram əsərlərində, hekayələrində mübarizlik, türkçülük,
vətənpərvərlik duyğuları ön plana çəkilmişdir.
Ardıcıl olaraq bir neçə yüz il ərzində əvvəl fars, sonra rus
dili hakim olmuş Şirvan ərazisində doğma türk dilini, çigil,
qazaq, xız, içquz, quzman, əfşar, çaruq, şiroğuz,
gimiçi-hun,
peçeneq (beçənə, biçənək), qədirli, saru, isalu, əlişarlu, acılu,
qağalu, dəlilər, gərmiyanoğulları, gədiklü, keçəllər, təkəlu,
zəngi, quşçu kimi türk tayfalarının adlarını qoruyub saxlamış,
türk qövmünün peyğəmbəri Xızırın adını yaşatmış, ərazisi oğuz
bölgüsünə görə mahallara bölünmüş, bütün bunlarla yanaşı
1917-1918-ci illərdə Şaumyana qarşı, 1920-ci ildən 1937-ci ilə
qədər sovetlərə qarşı silahlı mübarizə aparmış, ən azı dörd
minillik tarixi olan Xızının rayon statusu 1956-cı ildə ləğv
edildi. 120-dən artıq kəndi, binəsi, bustanı, qışlağı, yaylağı olan
iri heyvandarlıq rayonu “rentabelsiz rayon” adı altında
dağıdıldı, xarabalıqlara çevrildi. Əhalisi isə Abşeronun susuz
çöllərinə köçürüldü. Halbuki iri heyvandarlıq rayonu olmuş bu
“rentabelsiz rayon”, uzun illər Xızı rayonunun baş baytar
həkimi olmuş Əmirov İsmayılın
dediklərinə görə, minlərlə iri
buynuzlu, xırda buynuzlu heyvanları hesabına həm özünü, həm
Sumqayıt şəhərini tam olaraq ət-süd məhsulları ilə təmin etmiş
və bu məhsulların bir qismini də Bakı şəhərinə göndərmişdir.