5
Hələ Çar Rusiyası dövründə bu əhalinin “tatar” –
yəni türk
olduğu qeydiyyata alınmışdır. Xızının Qomişər (Gəmişər) ma-
halının tam şəkildə, Beşbarmaq mahalının Sayad-Xızı, Baxşılı,
Fındığan, Əngilan, Sayadlar, Saadan, Təkə-Şıxı, Təkəli kənd-
lərinin məhz türk əsilli əhalidən ibarət olduğu qeyd edilmişdir.
Göyxan mahalı barəsində isə demək olar ki, ümumiyyətlə heç
bir məlumat verilməmişdir. 1931-ci ilin arxiv sənədlərində bu
mahalın əhalisinin də milliyyətcə türk olduğu qeyd edilmişdir.
Bu camaatın
həyat tərzini, adət-ənənələrini, formalaşma
tarixini, tayfa və nəsil adlarını tam araşdırmadan, ərazinin
toponimlərini tədqiq etmədən fikir yürütmək düzgündürmü?
Əlbətdə ki, yox. XIX və XX əsrin (1935-ci ilə qədər) arxiv
sənədlərində milliyyətinin türk olduğu təsbit edilmiş, isalu-
əfşar, xirək-əfşar, dəlülər-əfşar, xız (quz), qazılu, quzman,
saruqlu, quşçu, küş, zəngi, gərmiyanoğulları, quzman-qazaq,
anasıoğlu, atabəylu, qədirli, çigil, bulaq, muradlu, hacılu,
qağalu kimi oğuz tayfa və nəsil adlarını əsrlər boyu yaşatmış
dağlıların milli mənsubiyyəti gün kimi aydındır. Bu aydınlıq
Rəfail Oğuztürkün 20 ildən artıq vaxt ərzində apardığı dərin və
ətraflı tədqiqat işinin nəticəsidir.
Dərbənd-Beşbarmaq keçidin-
dəki sədlərin inşa tarixləri isə fərqli rakursdan açıqlanmış,
Beşbarmaq dağının qaynaqlardakı müxtəlif adlarının izahı təd-
qiqata cəlb olunmuşdur. Monoqrafiyanın tərkib hissələri olan
“Sədlərin inşa tarixləri haqqında”, “Tarixdə Dərbənd-Beşbar-
maq sədlərindən vahid müdafiə sistemi kimi istifadə etmiş
dövlətlər”, “Sədlərin adları ilə bağlı açıqlamalar”, “Ən qədim
zamanlardan oğuz türklərinin yurdu olmuş Xızıya 1044 və ya
1045-ci ildə səlcuq oğuzlarının – Arslan Yabqunun elatının
gəlişi və məskunlaşması tarixi”, “XIII-XVII əsrlərdə Beşbar-
maq dağı ətrafına gəlmiş türksoylu tayfalar”, “Sovetlər döv-
ründə dağlıları mənsub olduqları azər-türk köklərindən ayırmaq
cəhdləri”, “Beşbarmaq dağı ətrafında məskunlaşmış dağlıların
kökündə duran tayfalar, nəsillər, onların adət-ənənələri və
yaşadıqları ərazinin toponimləri”, “XIX-XX əsrlərdə dağlıların
6
işğalçılara qarşı mübarizəsi” adlı bölmələrdə Azərbaycan
tarixinin (vətənimizin şimal-şərq zonası ilə əlaqəli) bir sıra
problemlərini aydınlaşdıran dəqiq
və dolğun faktlar öz əksini
tapmışdır. Öncə sədlərin, istehkamların inşa tarixi haqqında
mənbələrdə olan məlumatlar nəzərdən keçirilmiş və bu mənbə-
lərin özündə olan təzadlar qeyd edilmişdir. Monoqrafiyada
qədim As-ər ölkəsi və onun paytaxtı, As istehkamı, Xız qalası,
As-Van (Hun-Çin) müharibələri, Xızır və Musa peyğəmbərlə-
rin tarixi görüşü haqqında müqəddəs İncildə, Quranda, skan-
dinav saqalarında,
Çin əfsanələrində, “Nart” eposunda, qədim
oğuznamələrdə verilən məlumatlar bir araya gətirilmiş, tarix
ədəbiyyatında verilən məlumatlarla, faktlarla uzlaşdırılmışdır.
Tədqiqat işində Beşbarmaq dağı ətrafında məskunlaşmış əhali-
nin (dağlıların) qədim oğuztürk mənşəli olduğu və XI-XVII
əsrlərdə bu ərazilərə gəlmiş səlcuq oğuzlarının, şahsevənlərin
bu camaatın təşəkkülündə iştirakı tarixi faktlarla sübuta yetiril-
mişdir.
Düşünürəm ki, monoqrafiya həm geniş oxucu auditoriyasına
təqdim olunmaq, həm də ixtisas üzrə mütəxəssislərin yetişdiril-
məsi baxımından dəyərli elmi mənbədir.
Azərbaycan Respublikasının Əməkdar Memarı, memarlıq
doktoru, Beynəlxalq Ekoenergetika Akademiyasının akade-
miki, Şərq Ölkələri Beynəlxalq Memarlıq Akademiyasının
müxbir üzvü, professor
Nəriman Əşrəf oğlu Əliyev
7
Türk dünyasının dahi yazarlarından olan
Cəfər Cabbarlının, “pantürkizm”də günahlandırılaraq
şəhid edilmiş Mikayıl Müşfiqin, sovetlər dövründə
“Oğuz” təxəllüsü ilə çıxış etməsi yasaqlanan
Cabir Novruzun əziz xatirəsinə ithaf edirəm
MÜƏLLİFDƏN
Azərbaycan tarixçiləri S.Əliyarovun və Y.Mahmudovun re-
daktəsilə çap edilmiş “Azərbaycan tarixi üzrə qaynaqlar” kita-
bında yazılır: “Kitabda verilən
qaynaqlar bir-birindən istər
mənşəcə, istərsə də mahiyyətcə seçilir. Onların yalnız bir qismi
Azərbaycan mənəvi mühitinin yetişdirməsidir, böyük bir
hissəsi isə ayrı-ayrı ölkələrdə, tarixin ayrı-ayrı dövrlərində
yazılmış tarixi-coğrafi əsərlər, gündəliklər və b. məxəzlərdən-
dir. Buna görə də, topludakı qaynaqlar tariximizə baxışda bir-
birindən seçilən iki yanaşma meyarına əsaslanan şərti
qruplara
bölünür. Bunlardan birincisi, indiki tarixşünaslıqda «özünü
təsviretmə» adlanan üsulla bağlıdır, yəni Azərbaycan tarixinin
acılı-sevincli hadisələrinə sanki bu ölkənin öz vətəndaşının
gözü ilə baxırıq, bu tarixi və onu təmsil edən xalqı sanki «ev
güzgüsündə» görürük. İkinci qrup qaynaqlar «özgələrin boyası
ilə» yaranıb, yəni bu qaynaqlar başqa ölkələri və xalqları təmsil
edən müəlliflərin yazılarıdır. Söz yox, hər iki qrup qaynaqların
obyektiv və subyektiv üstünlükləri və çatışmazlıqları var, buna
görə onların hamısına indiki mənbəşünaslığın tənqidi gözü ilə
baxmaq tələb olunur” (22, s. 5). Zənnimcə qaynaqların təsnifat-
landırılmasında «ev güzgüsü» və «özgələrin boyası» ifadələri o
qədər dəqiq oxşatmalardır ki, bu ifadələrin əvəzlənməsi müm-
künsüzdür. İstər Çar Rusiyası, istərsə də onun
xələfi sovet
imperiyası dövründə qaynaqların birtərəfli tədqiqi Azərbaycan
xalqının tarixinin subyektiv izahına gətirib çıxarmışdır. Xüsu-
silə də azərbaycanlıların soykökü tarixi ilə əlaqəli məsələlərdə