_______________Milli Kitabxana___________________
169
(Bala Nəzər qorxusundan tərpənə
bilmir.Sadəcə əli ilə birtəhər işarə edir ki, rədd
olsunlar. Quldurlar baş əyə - əyə uzaqlaşırlar.)
QULDURBAŞI: - (Səhnədən çıxhaçıxda) Yax-
şı qurtardıq. Hamınızı bircə yumruğa qurbanlıq
edəcəkdi.
(Bala Nəzər yerindən durub silahların yanına
gəlir. Qorxa – qorxa silahların ətrafına hərlənir.)
BALA NƏZƏR: - Indi mən bunları neyniyim.
Atılar adamın əl – ayağına dəyər.
(Silahları ehtiyatla götürüb çiyninə keçirir.
Silahların ağırlığından az qalır yıxılsın.)
BALA NƏZƏR: Evin tikilsin quldur yiyəsi.
Bu ağırlıqda silahı necə gəzdirir çiynində. Canına
yazığı gəlmir?
(Bala Nəzərin nənəsi çıxır və nəvəsinə baxıb
təəccüblənir.)
QARI: - Bala Nəzər, bu nədir belə? Yoxsa
quldur olmaq istəyirsən?
BALA NƏZƏR: - Neyniyim sən məni evdən
qovandan sonra əlacım kəsildi, başladım qəflə qatır
qabağı kəsməyə.
QARI: - Sən dedin, mən də inandım. Sən qəflə
qatırın ayağının altında qalarsan. Bura bax, Keçəl
gəlib bayaqdan səni gözləyir. Dünən götürüb inək-
lərini və danalarını kəsib kənd camaatına yedirib ki,
camaat da hər gün onu qonaq çağırsın. Hər gün
birinin evində yeyib ili başa vurmaq istəyib. Amma
inəklə dananın ətini yeyəndən sonra dağılışıb, hərə
_______________Milli Kitabxana___________________
170
öz evinə. Indi keçəl gəlib ki, səninlə çıxsın səfərə.
Bəlkə əlinizə bir şey keçdi.
BALA NƏZƏR: - Yaxşı oldu, yoxsa buralar-
da adamı qurd quş yeyər. Bəs bu silahları neyniyim.
Avara quldurlar elə o saat silahlarını töküb qaçdılar.
Elə bil mən bunları yeyəcəkdim.
QARI: - Silahı neynirsiniz. Əlinizdən xata –
zad çıxar. Keçəl bicin biridir. Elə onun dili silahıdı
da. Bir yerdə başınızı girləyirsiniz. Keçəli çağır.
BALA NƏZƏR: - Əgər mən keçəli elə belə
çağırsam xətrinə dəyər. Gərək mahnı ilə çağıram.
Keçəl keçəl hazıya,
Keçəl mindi tazıya,
Sürdü hamamxanaya,
Hamamxana bağlıdı,
Keçəlin başı yağlıdı.
Keçəl keçəl noxudu keçəl
Arpa yeyər, buğda seçər.
Keçəl haran yaxşıdı
Dağdan aran yaxşıdı
Başın yetişmiş kələm
Bə sənin haran yaxşıdı.
Keçəl keçəl Maniyə
Mindi Qulyabaniyə
Keçəl dedi vay başım
Qazanda qaynar aşım
_______________Milli Kitabxana___________________
171
Keçəl çıxır.
KEÇƏL: Kimdi məni çağıran? Aha igid Bala
Nəzər! Sənin şöhrətin məqribdən məşriqə kimi
yayılıb. Deyirlər bircə xorultunla iki silahlını yerə
sərmisən. Qırx qulduru bircə yumruğunla öldürmək
istəmisən, amma yazığın gəlib. Yazıqlar silahlarını
töküb qaçıblar. Qardaşım, sənin igidliyinlə mənim
bu keçəl başımdakı ağıl birləşsə biz xalqı quldurlar
qulduru Ələmdardan xilas edə bilərik.
BALA NƏZƏR: - Bilirsən mənim quldur –
muldurla işim yoxdu. Əgər onlar silahlarını, elə
belə, öz xoşlarına, yerə atıb qaçsalar, sözüm yoxdu,
amma dava – dalaş salsalar işlər çətinləşəcək.
KEÇƏL: - Qorxub eləmə. Sənin adın indi hər
tərəfdə məşhurdu. Elə “Bala Nəzər gəlir” deyən
kimi çoxunun bağrı yarılacaq. Biz o Ələmdardan
xalqın canını qurtarmalıyıq.
BALA NƏZƏR: - Yaxşı, neyniyib bu Ələm-
dar, bədbəxt? Bəlkə heç onu narahat etməyinə dəy-
məz?!
KEÇƏL: - Ələmdar onu eləyib ki, nə qədər
xalqın mal qarası var alıb qatıb öz sürülərinə. Indi
onun sürülərinin sayı hesabı yoxdur, amma camaat
acından qırılır. Gedəkmi?
BALA NƏZƏR: - Gedək deyirsən, gedək də!
Amma gərək əvvəlcə bir doyunca çörək yeyərdik.
Ac qarına quldurlar quldurunu necə qorxudasan.
KEÇƏL: - Nənən yolumuza yağlı fətir qoyub.
Gedək gərək başımıza nə gəlir.
_______________Milli Kitabxana___________________
172
QARI: - Sizə yaxşı yol. Sağ gedib salamat
qayıdasınız.
(Qarı evə girib qapını örtür. Keçəllə Bala
Nəzər səhnənin qırağına gəlirlər.)
BALA NƏZƏR: - Sən öl gözümə qaraltı dəyir.
Bizi bu dağlarda qurd – quş yeyəcək.
KEÇƏL: (Baxır) Bu Ələmdarın çobanıdır.
Yaxşı əlimizə düşüb. Sən tez keç bayaqkı yerində
uzan. Mən onu çağıracam. Nə qədər çəmxəm eləsə
dillənmə.
BALA NƏZƏR: - Gəl yolumuzla çıxıb gedək.
Çoban çoluqla nə işimiz var? Sən bir onun çoma-
ğına bax. Ikimizə bir çomaq vursa palaza dönərik.
KEÇƏL: - Dedim ki, qorxma. Öldü var döndü
yoxdu. Ələmdarın sürüsünü ələ keçirməliyik. Tez
elə keç yerinə.
(Bala Nəzər bayaqkı yerinə keçib kağızı üzünə
tutub uzanır.)
BALA NƏZƏR: - Bu bəladan qurtarsaq, yüz
yaşayarıq.
KEÇƏL: - Çoban, ay çoban. Bir bəri dursana?
(Bala Nəzərə) Özünü bərk saxla. Gəlir!
(Çoban daxil olur.)
ÇOBAN: - Hansı qurumsaqdı, ə məni çağıran.
Görmürsünüz əlimdə işim var?
KEÇƏL: - Əşşi sənin nə işin var? Qoyunlar
özləri otlayır. Gəl bir söhbət edək.
Dostları ilə paylaş: |