_______________Milli Kitabxana___________________
187
bilmirsən ki, o gündə üç dəfə sənin yanına gəlib
gedəndə bir tikilinin yanından keçə bilər. Şagird
ona baxar, vaxtında ustasını xəbərdar eləməz, ev
ikimərtəbə alınar. Evə oğru girər, ev sahibi qəfildən
ayıla bilər, oğru tullananda ayağı sınar?
ZƏRGƏR: - Təqsirkaram şahin. Nə cəzamdı
verin.
ŞAH: - Kəndiri salın onun boğazına.
(Cəlladlar kəndiri zərgərin boğazına salırlar.
Amma zərgərin boğazı yoğun, başı balaca olduğu
üçün kəndir sürüşüb çıxır. Cəlladlar xeyli əlləşirlər.
Şah qəzəblənir.)
ŞAH: - Nə oldu. Bir kəndiri salmaq bu qədər
çətindir:
(Cəllad gəlib şahın ayağına yıxılır.)
CƏLLAD: - Işşşşş Bğğğğğğ Oğğğğğ
ŞAH: – Nə dedin?
CƏLLAD: - Şşşşşağğğğ, buğğğğ, oğğğğ!
ŞAH: - Bu nə deyir belə. Heç nə başa düşmü-
rəm.
BALA NƏZƏR: - Şahim cəllad deyir ki,
Zərgərin boğazı yoğun, başı isə balacadı, ona görə
də kəndir sürüşüb onun boğazından çıxır.
ŞAH: - Onda kəndiri başqasının boğazına
keçirin. Elə adam tapın ki, başı yekə, boğazı isə
nazik olsun. Elə bu oğlan lap yaxşıdır.
(Bala Nəzəri göstərir.)
Başı yekədi, boğazı da lap biz istəyəndəndi.
Asın bunu.
_______________Milli Kitabxana___________________
188
BALA NƏZƏR: - Şah sağ olsun, mənim
boğazdan qıdığım gəlir. Əgər bu saat məni assanız
elə güləcəyəm ki, qulaqlarınız batacaq.
ŞAH: Bəs onda biz neyniyək?
(Keçəl qabağa gəlir.)
KEÇƏL: – Şahim asdırmaq istədiyiniz bu
adam dünyanın ən igid pəhləvanı Bala Nəzərdi.
ŞAH: - Bala Nəzərdi? Mən onu çoxdan ax-
tarırdım. Dar ağaclarını yığışdırın. Toy məclisi
qurun. Mən öz qızım Bikəni Bala Nəzərə ərə
verirəm. Tez olun musiqiəiləri çağırın.
BALA NƏZƏR: - Evin yıxılsın Keçəl, yıxdın
evimi, məni də işə saldın. Nəyimə gərəkdi bu şahın
qızı. Mən o qızdan qorxuram. Bir az qıdıqlasa
qurtardı, gülməkdən öləcəyəm. Eh padşah məni
assaydı bundan min dəfə yaxşı olardı.
KEÇƏL: – Axı mən sənə dedim ki, bir ölkədə
ki, soğanla balın qiyməti eyni oldu, ordan qaçmaq
lazımdı. Indi birtəhər dözək görək başımıza nə
gəlir.
Musiqiçilər gəlir. Hamı çalıb oynayır. Mahnı
oxuyurlar:
Ayran da bir manatdı,
Soğan da bir manatdı,
Kimin buna sözü var
Bu ki, gözəl həyatdı.
Cibimizdə qalıbdı,
Abbasımız, şahımız,
_______________Milli Kitabxana___________________
189
Dünyada ən ədalətli
Şahdı, bizim şahımız.
Ölkəmizdə həm doğru,
Həm də çoxlu oğru var.
Oğru elə qışqırar,
Doğrunun bağrı çatlar.
Ölkələrin içində
Bu ölkənin tayı yox.
Doğrusunun sayı var,
Oğrusunun sayı yox.
Pərdə
IV ŞƏKIL
I XƏBƏRÇI: - Şah sağ olsun bum, bum, bum.
II XƏBƏRÇI: - Şah sağ olsun bizə yazığınız
gəlsin, gum, gum, gum.
ŞAH: - Nə danışdığınızdı. Bum, bum, bum
gum, gum, gum nə deməkdi?
I XƏBƏRÇI: -Qonşu padşah müharibəyə gəlir.
II XƏBƏRÇI: - Atlılarının sayı hesabı yoxdu!
Neyniyək!
ŞAH: - Tez xəbər göndərin Ələmdara. Qoy
bütün quldurları toplasın. Onlar bu gün xalqı
qorumalıdır.
I XƏBƏRÇI: - Ələmdar! Ələmdar! (Qaça –
qaça çıxır)
_______________Milli Kitabxana___________________
190
II XƏBƏRÇI: - Ələmdar, Ələmdar! O da
səhnədən çıxır.
ŞAH: - Zurna - balabanı yığışdırın. Bir azdan
müharibə başlayacaq.
(Ələmdar, Quldurbaşı daxil olur)
ƏLƏMDAR: - Şah əmr edib ki, düşmənlə vu-
ruşaq.
QULDURBAŞI: - Doğrusu mənim vuruşmağa
halım yoxdu. Mən ancaq oğurluq etməyi bacarıram.
ŞAH: - Indiyə qədər mənim sayəmdə çapıb ta-
lamısan. Indi də başımızın üstünü qara buludlar
alıb, gərək igidlik göstərib bizi bu bəladan qur-
tarasınız.
ƏLƏMDAR: - Şahim onların qoşununun sayı
qarışqaların sayından çoxdur. Qırx quldurla bu
boyda qoşunun qabağını almaq mənim işim deyil.
Özü də bilirsiniz ki, Şakir şahın topu, topxanası var.
Amma bizim qılınc qalxından savayı bir tiyəmiz də
yoxdur.
QURBAN DƏDƏ: - Şakir şah ağıllı adamları
başına yığıb, ona görə də belə qüdrətlidir.
(Qapıçı daxil olub baş əyir.)
QAPIÇI: - Şahim, Şakir şahdan elçiləri gəlib.
Şah: Buraxın gəlsinlər.
(Elçilər daxil olur. Baş elçinin əlində üstünə
qırmızı örtük salınmış bir xonça var.)
BAŞ ELÇI: - Şahim, Şakir şah bu hədiyyəni
sizə göndərib. Deyir hədiyyəmə layiq bir hədiyyə
qaytara bilsə onun ölkəsi ilə işim olmayacaq.
_______________Milli Kitabxana___________________
191
ŞAH: - Mən xəzinəmin ən böyük brilyantını
Şakir şaha qurban verməyə hazıram. Yəqin ki, o
ağıllı və hörmətli şah mənə qızıl saat göndərib. Bilir
ki, mən belə şeylərin bazıyam. Sağ olsun ulu Şakir
şah. Xonçanın üstündəki örtüyü götürün.
(Elçi örtüyü götürür. Xonçanın içində bir
balqabaq, bir kal armud və çürümüş armud var.
Elçi qəsdən xonçanın bir – bir camaatın
qabağından keçirir ki, hamı görsün.)
ŞAH: - Bu nədir belə? Ələmdar sənin gözün
cəvahiratı yaxşı seçir, bu nədir belə?
ƏLƏMDAR: - Şah sağ olsun, bunlar cəvahirat
deyil, bir dənə balqabaqdı, bizdə onu ulağa verərlər,
bir dənə kal armudu, bir dənə də çürümüş armuddu.
Görünür Şakir şah bizi ələ salır.
ŞAH: - Hm, deməli ələ salır!
(Sükut. Camaatın içindən Qurban Dədə
qabağa çıxıb baş əyir.)
QURBAN DƏDƏ: - Şah sağ olsun, Şakir şah
sizi ələ salmır, o sizə tapmaca göndərib. Biz həmin
tapmacanın cavabını tapmalıyıq.
ŞAH: - Tapmaca? Belə çıxır ki, Şakir şah indi
də uşaq kimi tapmaca deməklə məşğuldu.
QURBAN DƏDƏ: - Şahim, tapmaca insanın
ağıllı olub olmadığını göstərən bir şeydi. Onu uşaq
da deyə bilər, böyük də.
ŞAH: - Yaxşı qoca bu tapmacanın cavabını tap
görək.
Dostları ilə paylaş: |