_______________Milli Kitabxana___________________
29
BULAQ
Çağlayırsan, axırsan,
Əziz bulağım mənim.
Toxunur dodağına,
Hərdən dodağım mənim.
Gün vurur parıldayır,
Suların gövhər kimi.
Düşübsən çəmənliyə,
Bir gümüş kəmər kimi.
Eh, mənim gözlərimdə,
Bir dənizsən – damla sən.
Çağla, mənim bulağım,
Çağla yüz ilhamla sən.
_______________Milli Kitabxana___________________
30
DƏNIZƏ AXŞAM DÜŞÜR
Yenə büllur şəfəqlər
Ayrılır boz sulardan.
Günün son gülüşüylə
Alovlanır asiman.
Dalğalar şəfəqlərlə
Qucaqlaşır, öpüşür,
Dənizə axşam düşür.
Buruqların qoynunda
Gör nə qədər adam var.
Dənizin qucağından
Çay keçirdir adamlar.
Çoxu növbədən çıxır
Bir – birilə görüşür,
Dənizə axşam düşür.
Indi neçə min işıq
Suya qızıl səpələr.
Köynəyini dəyişər
Göy köynəkli ləpələr
Qağayılar rəqs edir,
Qağayılar ötüşür,
Dənizə axşam düşür.
_______________Milli Kitabxana___________________
31
Bir qız durub sahildə
Gözü sularda qalıb.
Gəlib bütün neftçilər,
Görən “o” harda qalıb?!
Sakit bir xəzri əsir,
Başından şal sürüşür,
Dənizə axşam düşür.
Sular göy kimi əngin,
Səma dəniz rəngində.
Gör neçə ulduz yanır
Dənizin çələngində.
Buludlardan ay çıxır,
Sulara ağ şam düşür,
Dənizə axşam düşür,
Dənizə axşam düşür.
Bakı, 1963.
_______________Milli Kitabxana___________________
32
QAYIQ
Kiçik bir balıqçı qayığında mən,
Dənizin seyrinə çıxmışdım dünən.
Qayığı qoynuna aldı göy dəniz,
Ləpədən ləpəyə ötürdü bizi.
Hey avar çəkirdim səssiz – səmirsiz,
Avarlar sahildən itirdi bizi.
Birdən hücum çəkdi üstümə Xəzər,
Birdən göy dalğalar aşıb – daşdılar.
Sahillə baş – başa gələn ləpələr,
Qayığın altında qucaqlaşdılar.
O ucu görünməz asiman dəniz
Az qala bükülüb yumaq olurdu.
Uzaqdan səhraya oxşayan dəniz
Gah dərə olurdu, gah dağ olurdu.
Hey at oynadırdı göylər, o səhər
Qaçmışdı suların bəti – bənizi.
Yaxında sulara hökm edən göylər
Uzaqda öpürdü coşğun dənizi.
Bakı – 1963
_______________Milli Kitabxana___________________
33
SƏFƏRDƏN GƏLIB
Keçib neçə kənddən, şəhərdən gəlib,
Payız düz bir illik səfərdən gəlib.
Gəlib toyunu etsin
Neçə oğlanın, qızın
Ağaclar şabaş tökür
Yollarına payızın.
Meyvələrin üzünə
Toxunur dodaqları.
Həyasından qızarır
Almanın yanaqları.
Keçib neçə kənddən, şəhərdən gəlib,
Payız düz bir illik səfərdən gəlib.
Sarı ilmələr vurur
Çuxasına dağların.
Heyvadan sırğa asır
Qulağına bağların.
Çöllərin bol məhsulu
Dəyir boz buludlara.
Payızı qonaq edin
Gətirdiyi bu vara.
Keçib neçə kənddən, şəhərdən gəlib,
Payız düz bir illik səfərdən gəlib.
_______________Milli Kitabxana___________________
34
QIZIL QAZ
Səhər günəş doğanda
Gölə baxdım.
Quş dəstəsi çay kimi
Gölə axdı.
Göl getmişdi axşamdan
Bal yuxuya
Nağılvari qanadlar
Batdı suya.
Ey qızıl qaz,
Ey qızıl qaz,
Ey qızıl qaz,
Qulaq as.
Qızıl ada,
Üzür suda,
Üzür suda
Qızıl qaz!
_______________Milli Kitabxana___________________
35
QIŞ
Səmanın köynəyini
Parçalayıb keçir qış.
Qar yağır, yaman yağır,
Göydən yerə köçür qış.
Bircə günün içində
Çayları dayandırır.
Ürəyinin atəşi
Yanaqları yandırır.
Qış öpür pəncərəmdən
Şüşədə dodaq izi.
Dağlarda qar vulkanı
Düzlərdə qar dənizi.
Səmanın köynəyini
Parçalayıb keçir qış.
Qar yağır, yaman yağır,
Göydən yerə köçür qış.
Çaylağa sürü enir,
Duman alayı kimi
Sürü qar dəryasında
Üzür qar layı kimi.
Qış bizim qışlaqları