106
barıĢmağa qoymadı. Buna baxmayaraq XVIII əsrin ortalarında artıq çuvaĢ, mari,
mordva, udmurtların və baĢqırdların böyük əksəriyyəti xristianlığa gətirildi. BaĢqırd
atlıları Rusiyanın ardıcıl apardıqları müharibələrə cəlb edilirdi. Onlar mahir atıcı
idilər.
Yazıçı onun yaradıcılığının canını təĢkil edən trilogiyasında bu doğma
yerlərin adamlarını, onların həyat tərzini, məiĢətini, etnoqrafik cizgilərini böyük
məhəbbətlə çatdırır; hər addımda bu torpağın adlarıyla oxucusunu tanıĢ edir:
Çufarov (Çufar-Cəfər), Kara tabın (kara+tabın "ilxı"), Karmala, Kanlı (çayı)
ÇeremĢan, Kandurça, Bir, Menzeli (Mənzil), Baxmetovka, Kakarma, Ġnza (çayı),
Uzu (çayı), eləcə də bu yerlərdəki türk soyları: Bakteev, KurmıĢov, Baxmetov,
Erlıkin, Tevkelev, Karataev, Çeprunov, Mansurov... keçmiĢ Bulqar həyatı və
mədəniyyətilə nəfəs alan bu torpaqların əsl tarixi ilə maraqlanmağa sövq edir. Or
çayının üstündə yerləĢən Ģəhərin adının Orenburq qoyulması və bu addakı yad, uzaq
"burq" kəlməsi onu hiddətləndirir. O bilirdi ki, ören "düz, düzənlik, örüĢ, çöl"
(müqayisə et: Örən qala, Keci Ören) kimi saf türk sözünə "burq" alman kəlməsinin
bitiĢdirilməsilə bu ad nə qədər eybəcərləĢdirilmiĢdir.
Aksakovun yaradıcılığında əsrlər boyunca rus ədəbi dilində iĢlənə-iĢlənə
sabitləĢən türk sözlərilə yanaĢı, onun özünün çox iĢlətdiyi sözlər və ifadələr də
vardır. Bunlar onun uĢaqlıq və həyatının çox hissəsi keçən əzəli türk yurduna
bələdliyi və yaxınlığı, bu yerlərə bəslədiyi məhəbbətin nəticəsində baĢ vermiĢdi:
laqun (ləyən), burak, osot (ot növü), kuliqa (tala), karmazin (al qırmızı parça), emen
(çörək, azuqə, taxıl ehtiyatı), ĢiĢ (təpə, zirvə), sırt (yüksəklik), sıçuq (kolbasa növü)
... sanki yazıçının dilində türk sözlərinin bolluğu özü dil açıb öz dililə türk
mədəniyyətinin gücünü və təsirini göstərməkdədir: kumaĢ (qumaĢ), kisa (kisə),
taqan (tava, qazan), urema (kol meĢəliyi, irəmə), bastılnik (öt-ələf), yurt, kuraxtan,
tormoz, kutema, çepaq (balıq adları), çebızqa (tütək), epança...
Doğma təbiətin poetik, Ģairanə təsviri və bu yöndəki heyrətamiz yaradıcılıq
uğurları yazıçının bu təbiətə möhkəm bağlılığından xəbər verirdi. Bu zaman
təbiətdəki bizimlə birgə yaĢayan, nəfəs alan otlar, ağaclar, quĢlar, balıqlar, vəhĢi
heyvanlar və onların həyatı nə qədər məharət və ustalıqla yaradılmıĢdır.
Bu əsərlə tanıĢ olan Turgenev heyrətə gəlmiĢdi: əgər birdən teter quĢu dilə
gəlib özü haqqında danıĢa bilsəydi, əminəm ki, Aksakovun onun haqqında dediyinə
elə bir Ģey əlavə edə bilməzdi.
Aksakovun yetiĢdirdiyi oğulları da rusun etnik köklərini yaxĢı dərk etməklə
"o baĢlanğıcı" Ģərəfləndirməyə, göylərə qaldırmağa, Rusun soykökündə dayanan
mədəniyyətin türk xarakterini danmağa cəhd göstərdilər. Sonra onlar
"Slavyanofillər" cərəyanının təĢkilatçısı, lideri, ilhamçısı adını alacaqdılar. Və dildə
rədd etdikləri o böyük mədəniyyəti və onun təsirini əslində diriltməklə təsdiq
edəcəkdilər. Zaman keçdikcə rus cəmiyyətində Qərbçilərə qarĢı olan
slavyanpərəstlər cərəyanı bir çox milli dəyərləri bərpa etməklə bir sırada rusun
keçmiĢ türksayağı geyimini də təbliğ edirdilər.
107
Sarayda əhəmiyyətli mövqe tutan oğlu Ġvan Aksakov çox çalıĢırdı ki, saray
təntənələri günlərində hamı öz qədimi geyimini - çar Pyotrun "tatar geyimidir", -
deyə rədd etdiyi öz geyimini geysin. Və buna da nail olur: kiĢilər zərxara
kaftanlarda, qadınlar da əlvan Ģərq ipəklərindən - atlas və taftadan tikilmiĢ sarafan və
epançalarda, baĢlarında cıqqaları Peterburq və Moskvanın çar saraylarını "1001
gecə" nağıllarına çevirəcəkdilər.
Axı bunlar etnoqrafik əhəmiyyət daĢıyırdı; çünki geyim özü millətin
qədimlik və kamillik keyfiyyətlərinin danılmaz faktlarıdır.
Aksakovun digər oğlu Konstantin Rusun keçmiĢinə elə vurğun idi ki,
paytaxtın küçələrində nümayiĢkaranə Ģəkildə qədim geyimdə gəzirdi. Çox vaxt onu
küçədə arxalıqda, ayağında quncu naxıĢlı çəkmə, belində kəmər, baĢında bəzəkli
papaq... görənlər onu türk bəyinə oxĢadırdılar.
Slavyanofillərin ideoloqu olan oğlu Ġvan Aksakov (1823-1886) "Den",
"Moskva", "Rus", "Russkaya beseda" qəzetlərinin redaktoru idi. 1877-78-ci illər
Rus-Türk müharibəsində imperiyanı qaplayan və fanatikcəsinə ayağa qaldıran
"Slavyan qardaĢlarımızı türk əsarətindən xilas etmə" kompaniyasının təĢkilatçı oldu.
Ġvan Aksakov San-Stefanovoda bağlanan sülh zamanı Ru siya hökumətinin
özünün kifayətləndiyi "payın" əslində az olduğuna görə o qədər həyəcanlandı ki,
onun çıxıĢları Osmanlı dövlətinə güzəĢtə getdiyinə görə birbaĢa çar hökumətinə
çevrilmiĢdi. Buna görə də bu "Ģuluqçu Ģovinisti" müvəqqəti paytaxtdan
uzaqlaĢdırdılar.
Balkanların xristian əhalisi ayağa qalxanda onun nüfuzu qədər böyük idi ki,
bir çox bolqar seçki komitələri bolqar taxt tacına onun namizədliyini irəli
sürmüĢdülər.
Hələ 1855-ci ildə Bessarabiyada (bu zaman Kırım müharibəsi baĢlamıĢdı)
Moskva könüllülərinə komandanlıq etmiĢdi. Əslində onun bu müharibədə iĢi
xəzinədarlıq idi. Bu iĢi elə qənaətlə və dürüstlüklə aparmıĢdı ki, hətta yoxlamalar
ondan yan keçirmiĢ.
Həqiqətən Aksakovun yetiĢdirdiyi oğullar rus tarixində alovlu
vətənpərvərlər kimi qalacaqlar.
HAMININ DOST BİLDİYİ ADAM - ƏYAN VƏ YAZIÇI ZAQOSKİN
Bütün Peterburq, bütün Rusiya "Yuri Miloslavski" kitabını oxuyurdu. Hara
gedirdin, harda olurdun, söhbət həmin kitabdan düĢürdü. "Yuri Miloslavski və ya
ruslar 1612-ci ildə" əsərinin qəhrəmanları gənc ürəklərdə vətənpərvər duyğuları
oyadıb canlandıra bilmiĢdi. Ürəklər Vətən eĢqiylə lərzəyə gəlmiĢdi.
Bu tarixi əsər çox cazibədar bir dildə yazılmıĢ macəra dolu maraqlı bir
kitab idi; rus xalqının 1612-ci ildəki PolĢa-Litva istilasına qarĢı qalxıĢdığı milli-
azadlıq mübarizəsinə həsr edilmiĢdi. "Yuri Miloslavski"də hər bir ailə öz babalarını
görüb tanıya bilirdi.
Dostları ilə paylaş: |