Nəzakət Əliyeva
10
Göründüyü kimi məhz Mirzə Şəfinin təsiri ilə
M.F.Axundov ruhani olmaq məqsədindən imtina etmiş
və 1832-ci ildə Nuxa (Şəki) qəza məktəbinə daxil
olmuşdur.
1840-cı
ildə
M.F.Axundov
Tiflis
qəza
məktəbində Şərq dilləri üzrə müəllim işləyirdi. Həmin
il o bu vəzifədən çıxarkən öz yerinə Mirzə Şəfini
məsləhət görmüşdü. Qəza məktəbinin Azərbaycan dili
müəllimi vəzifəsini tutmaq üçün xüsusi imtahan
verdikdən sonra Mirzə Şəfi bu vəzifəyə qəbul edilmiş,
uzun zaman Tiflisdə yaşamışdır.
Mirzə Şəfi qəza məktəbində işləməklə yanaşı,
fərdi dərs verməklə də məşğul idi. Artıq Gəncə molla
və ruhanilərinin hücumundan uzaq olan şair burada
dövrünün qabaqcıl adamları ilə daha yaxından tanış
olmaq imkanı əldə edir.O, Axundov, Bakıxanov,
Budaqov və başqaları ilə yaxın dostluq əlaqəsinə girir.
Mirzə Şəfi Alman səyyahı, Rus və Şərq poeziyasının
tərcüməçisi Fridrix Bodenştedtlə də Tiflisdə
görüşmüdür.
Bodentştedt Tiflisdə ikən Azərbaycan və fars
dillərini öyrənməyə başlamışdı. Mirzə Şəfi ona dərs
deyirdi.Mirzə Şəfi dərs zamanı ona Firdovsi, Xəyyam,
Sədi, Hafiz və Füzulinin şerlərindən oxuyar, daha çox
öz şerlərini yazdırardı.
Bodenştedt yazırdı: “Həftədə üç dəfə dərs
keçirdik, dərsdə həmçinin Mirzə Şəfinin digər
tələbələri iştirak edirdilər. Axırda “Divan” başlanırdı.
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
11
Mirzə Şəfi öz nəğmələrini oxuyur və bizə izah edirdi.
Həmin nəğmələrin çox böyük bir hissəsi demək olar ki,
mənim gözlərimin önündə yaranmışdı.
1
”
Bir dəfə “Divani -hikmətdə”n
2
sonra bağda Mirzə
Şəfi ilə gəzməyə çıxan Bodenştedt onun bədahətən şeir
söyləməsinə öz təəccübünü bildirib deyir: “Ey mənim
müdrik müəllimim, necə olur ki, sən öz nəğmələrini bu
qədər tez qoşursan?” Mirzə Şəfi oradaca topladığı
güllərdən bir dəstə bağlayıb Bodenştedtə verir və
deyir: “Budur, bax, bu gül dəstəsini mən bir an içində
düzəltdim. Halbuki bu güllər bir anda əmələ gəlib
açılmamışdır, mənim şeirlərim də bunun kimi ”
3
Bodenştedt yazır ki, mən səyahətdən qayıtdıqdan
sonra Mirzə Şəfi özünün şeirlər külliyatını mənə
bağışladı. O, Tiflisdən gedərkən apardığı dəftərlərdən
bəhs edərək bunu da göstərir ki, həmin dəftərlər şairin
tatar (Azərbaycan) və fars dillərində yazdığı
nəğmələrdən ibarət idi.
4
XX əsr rus və Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığında
müəyyən edilmişdir ki, Almaniyada Bodenştedt
tərəfindən “Mirzə Şəfi nəğmələri ” və “Mirzə Şəfi
irsindən” adlı kitablarda dərc edilən və XIX əsrin 70-ci
illərində Mirzə Şəfinin ölümündən sonra Bodenştedtin
öz adına çıxmaq istədiyi şeirlərin demək olar ki, tam
əksəriyyəti Mirzə Şəfiyə məxsusdur. Qeyd etmək
lazımdır ki, Mirzə Şəfi haqqında həqiqətin meydana
1.
Taused und ein Tag im Orient. V., 1850
2.
Mirzə Şəfinin Tiflisdə təşkil etdiyi əbədi məclis.
3.
Tausend und Ein Tag Orient V., 1850, səh. 273
4.
Aus dem Nachlasse Mirsa Schaffys, Berlin, 1875, səh. 206
Nəzakət Əliyeva
12
çıxarılması, onun bədii yaradıcılığının təhlili, ictimai –
fəlsəfi fikirlərinin öyrənilməsi ədəbiyyatşünaslardan
Ə.Ə.Seyidzadə,
S.Mümtaz,
E.Enikolopov,
proffessorlarımızdan
M.Rəfili,
F.Qasımzadə,
H.Hüseynov, M.Qasımov və akademik A. Makovel-
skinin xüsusi xidmətləri olmuşdur.
“Mirzə Şəfi nəğmələri”nin Almaniyada ilk çapı
böyük müvəffəqiyyətlə qarşılanmışdır. İlk dəfə 1851-
ci ildə nəşr edilən həmin şeirlərin 1893-cü il 145-ci,
1924-cü ildə isə 170-ci nəşri çapdan çıxmışdı. İndiyə
qədər həmin kitab 300 dəfədən artıq təkrar nəşr
edilmişdir.
“Mirzə Şəfi nəğmələri” fransız, ingilis, italyan,
isveç, holland, danimarka, ispan, portuqal, rus, çex,
macar, yəhudi və s. dillərdə dəfələrlə çap olunub geniş
yayılmışdır. Buradan da Bodenştedtin özünü bu
şeirlərin tərcüməçisi kimi deyil, müəllifi kimi qələmə
verməsinin səbəbi aydındır.
Bodenştedt 1847-ci ildə Tiflisi tərk edir. Bundan
1 il sonra, yəni 1848-ci ildə Mirzə Şəfi də Tiflisdən
köçüb Gəncəyə gəlir. O burada qəza məktəbində
Azərbaycan dili müəllimi vəzifəsində işləyir. Lakin
Mirzə Şəfi iki ildən sonra yenidən Tiflisə qayıdır,
Tiflis gimnaziyasında Azərbaycan və fars dillərində
dərs deyir. Ölümündən bir az əvvəl Mirzə Şəfi həmin
gimnaziyanın
müəllimi İ.İ.Qriqoryevlə
birlikdə
Azərbaycan dilini öyrənənlər üçün dərslik yazıb
hazırlamışdır. Artıq söz sərrafının alnında durna
qatarlarının kölgəsi yer eləmişdir.
Mirzə Şəfi Şərq-Qərb araşdırmalarında
13
Mirzə Şəfi 1852-ci ildə vəfat etmişdir. O,
professor M.Rəfilinin yazdığı kimi, “...tənha,
unudulmuş, soyulub talan edilmiş bir halda vəfat etdi.
Lakin onun bəzi şeirləri xalqın hafizəsində, həmçinin
əlyazmaları şəklində qalaraq, Avropa dillərinə tərcümə
edilərək şairə dünya şöhrəti qazandırdı”.
Mirzə Şəfinin ədəbi yaradıcılığını, onun ictimai –
siyasi və fəlsəfi görüşlərindən ayrı təsəvvür etmək
olmaz. Şairin ictimai – fəlsəfi görüşlərinin onun bədii
yaradıcılığında nə qədər kəskin ifadə olunduğunu
təsəvvür etmək üçün əldə olan iki misralı orijinal bir
şeirini misal çəkmək kifayətdir. Bu şeirdə şairin din
xadimlərinin iç üzünü böyük bir məharətlə, cəsarətlə
açıb ifşa etməsinə heyran qalmamaq olmur. O üzünü
mollalara tutub deyir:
Min ev yıxıb, tikirsiniz bir boş minarə,
Ərşə çıxıb qonaq gedin pərvərdigarə!
Mirzə Şəfinin vaxtilə ədəbiyyatşünas Salman
Mümtaz tərəfindən əldə edilən orijinal şeirlərinin əsas
hissəsini məhəbbət lirikası təşkil edir. Mirzə Şəfinin
əldə olan qəzəl, müxəmməs və rübailəri onun nə qədər
zəngin yaradıcılıq təcrübəsinə və yüksək istedada
malik olduğunu göstərir. Bu şeirlər klassik poeziyanın
ən gözəl nümunələri hesab oluna bilər. Lakin bunlar
şairin məhəbbət lirikası, dil və üslub xüsusiyyətlərinin
bəzi mühüm cəhətləri haqqında müəyyən təsəvvür
yaratmağa kömək etsə də, ümumi dünyagörüşü, ictimai
- siyasi və fəlsəfi əqidəsini aydınlaşdırmaq üçün elə
Dostları ilə paylaş: |