www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
– Axırıma çıxacaq – dedi – bu! – dönüb-dönüb əllərinin
ikisini də qapıya uzatdı. Göstəriş verdi, sən mənim dərsimə
gəlmə, bala, -dedi, - elə indi çıx get, bir də gəlmə!
Bu sözləri onun dili deyirdi, ürəyi demirdi. Çox gözəl
bilirdi ki, tariximizin bizim ziyanımıza tədris olunması ilə bağlı
İmirxanlının keçirdiyi daxili narahatlıq, həyəcan, təəccüblər və
təəssüflər haqlıdı və yerindədi. Yazıq Balacahunlu bildiyi həqi-
qətlərlə söylədiyi yalanların arasında, vicdan ağrısı ilə İmirxan-
lının suallarının arasında çırpına-çırpına qalmışdı.
İmirxanlının çoxlu sayda tarixdən gətirdiyi misalların hər
birinin həqiqi əsası, canlı kökü var idi. «Dəmirçyan, Köçəryan,
Ağacanyan, Balayan, Toxmaqyan, Nənəcanyan, Şahsuvaryan,
Şahgəldiyan…»
Əgər dəmir də, köç də, Ağa da, can da, bala da, toxmaq
da, nənə də, şahsuvar da, şahgəldi də yüzdə-yüz, xalis mənim
dilimin sərvətidirsə onda erməniyə nə qaldı? Əgər bütün coğ-
rafi ərazilər xalis türk dilindədirsə, Aran Borçalı, dağ Borçalı,
Sabur tala, Orta çala, Soğanlıq – Sakanlık, Ağ Təhlə, Qara
Təhlə, Keşəli, Candar Mığırlı, Daşdı Qullar, Kəpənəkçi,
Sarvan, Qaçağan, Səfərli, Oruzman, Muğanlı, Abdallı, İmir,
Evlu, İlməzli, Cücəkənd və s. kəndlər minillərdi öz halal adı ilə
çağrılırsa, sonrakı qondarma adları tarix qəbul edəcəkmi?
İrəvana – Erebuni, Uluxanlıya – Masis, Calaloğluna –
Stepanavan, Uzunobaya – Kalinino, Gümrüyə – Leninakan,
Qarakilsəyə – Kirovakan adını verməklə ən böyük saxtakarlığa
imza atan ermənilərin cinayəti nə qədər cəzasız qalacaq?
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Mənim Vətənimin dili – İrandan-Turana, Sibirdən-Qafqa-
za, Ötükən yaylalarından Balkan dağlarına qədər olan bir
ərazini qucaqlayırsa nə qədər oğurlayırsan oğurla, nə qədər ad
dəyişirsən dəyiş, rus Qafqaza Vətən deyə bilmədiyi kimi, sən
erməni də mənim doğma torpağıma Vətən deyə bilməyəcəksən!
Ancaq hələ ki, əzizim İmirxanlı özünü yorma, bağrını
çatlatma nə qədər ki, Balacahunlu rişxəndlə sənə – «sən İqrar
Əliyevdən çoxmu bilirsən?» deyəcək, sənin yazdığın kurs işi
qəbul olunmayacaq!
«Ey Hunların balacası, ey qorxudulub, hürküdülüb, içində
balacalaşmış, qabığıyla yaşayan tariximiz!» – deyib, hayqırsan
da sənin kurs işin geri qayıdacaq! Hələ bir az gözləməli
olacaqsan, əzizim İmirxanlı!
1937-ci ildə Balacahunlu nəslinin gözünü ona görə qır-
mışdılar ki, hər şeyi baş-ayaq salsın, kökünü unutsun, tarixini
erməninin xeyrinə yazsın, Leninin «cib dəftərçəsi»ndəki qeyd-
lərində olan tapşırıqları yerinə yetirsin, erməninin əlindən
öpsün, Acaryanın «Qafqazda olmamışıq, ancaq olacağıq» tövsi-
yəsi vaxtında öz işini görsün, son nəticədə ermənilərin də, er-
mənipərəst qüvvələrin də fəaliyyəti nəticəsində «böyük Ermə-
nistan» ideyası tamamilə həyata keçirilsin. Əgər İmirxanlı obra-
zı mənim ruhumun, dilimin, tariximin, həqiqətimin, taleyimin
çox doğma, çox əziz bir obrazıdırsa, Balacahunlu səhvlərimi-
zin, günahlarınımızın, tərəddüdlərimizin, güzəştlərimizin, ba-
ğışlanması mümkün olmayan tarixi nöqsanlarımızın obrazıdı.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
Balacahunlu bir dəfə erməni Nersesyanın əlindən öpmək-
lə, özünü, ana-bacısını, qardaşını xilas elədi, ancaq ruhunu, dili-
ni, tarixini, xilas edə bilmədi, barışa, köləliyə imza atdı, erməni
əli öpənlərin sayını çoxaltdı, erməninin köləsinə çevrilməklə öz
halal yurd-yuvalarından elliklə camaatın pələsəng olmasına yol
açdı, şərait yaratdı!
Əzizim Mövlud müəllim!
Sənin halal, təmiz, saf, ana südündən, türk ruhundan, hə-
qiqət tarixindən mayalanan yaradıcılığın mənim dərslik
kitabımdı. Təbiətin, təbiətdəki rəngarəngliyin, torpağın, torpaq-
dakı müqəddəsliyin, Vətənin, Vətəndəki şirinliyin, cəmiyyətin,
cəmiyyətdəki gözəlliklərin və çirkin xüsusiyyətlərin, oğuz
nərəsinin, qopuz səsinin, toppuz zərbəsininin, «köpəklərin qar-
nındakı Tanrı dağlarının», güllə üstə gedəndə belə gözünü qırp-
mayan Qarakəllə nəslinin, qara dağı yıxılan gündən, qara başını
qara sazın üstünə qoyub öz dərdini özünə danışan bir ozanın
dərslik kitabı!!!
Titrəyən ürəyimin, əsən yarpağımın, düyünlənmiş alnı-
mın, çatılan qaşımın, müşkül suallarımın, zümzüməsi, qımqı-
ması içində boğulan səsimin, sükutdan sonrakı tufanımın, tu-
fanın içindəki sükutumun dərslik kitabı!
Otuz ildən çoxdu mən sənin yaratdığın bu dərslik kitabını
oxuyuram. Bu kitabda mənim dərdim, kədərim, nisgilim, ağ-
rım, göz yaşlarım, toyum-yasım, qara sazım, qara zurnam, köv-
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Elektron Kitabxana
2016
Mövlüd Süleymanlı
“And olsun, əsrə…”
rəkliyim, mərdliyim, sərtliyim, comərdliyim – bütövlükdə mə-
nim dünyam öz əksini tapıb.
Sənin xoşbəxtliyin ondadır ki, yazdığın bu dərslik kita-
bında atılası, çıxdaş olası bir fikir, bir cümlə, bir söz, bir mətləb
yoxdur, olmayıb, ola bilməz. Bu nə İqrar Əliyevin nə də Bala-
cahunlunun dediyi tarix yox, Mövlud Süleymanlının yazdığı ta-
rixdir. Ömrün boyu yurddan yazdın, dərddən yazdın, mərddən,
namərddən yazdın, kimnən yazdınsa gözəl yazdın, dürüst
yazdın, düz yazdın. Sənin bu əsərini dərindən tədqiq edə-edə,
araşdıra-araşdıra əsil Azərbaycan tarixi yazıla bilər! Yurdda,
dərddə, mərddə, duada, ağrıda, ahda, göz yaşında, sazda saxta-
karlıq olmadığı kimi, sənin yaradıcılığında da bir zərrə, bir qət-
rə, bir çınqı saxtakarlıq yoxdu, olmayıb, ola bilməz!
Ömrün boyu yaratdığın dərslik kitabını oxuduqca min
dəfə gördüyüm dağları yenidən tanıdım, zəmanənin namərdliyi
ucundan nə dirinin hayına, nə ölünün vayına vaxtında çata bil-
məyən İmirxanlını yenidən sevdim, min dəfə gəzdiyim aranlı-
yaylaqlı, dağlı-binəli Borçalını yenidən kəşf etdim. Min dəfə
çəkdiyim dərdləri yenidən min birinci dəfə çəkməli oldum.
Mənim kəndimin içindən başlayıb sənin kəndinin içindən keçən
Qaraxaç yaylağına doğru gedən daşlı cığırlara, şehli çəmənlərə,
asırğallı döşlərə, kəkotulu yamaclara, mamırlı qayalara yenidən
vuruldum.
Oxuduqca
oxudum,
əzbərlədim, yaddaşıma
köçürdüm.
Sənin dərslik kitabın mənim yaddaşımın, ruhumun,
kökümün tarixidir, kitaba məhəbbətin, mütaliəyə marağın
Dostları ilə paylaş: |