1.
Valyuta ilə sazişlərin bağlandığı beynəlxalq iqtisadi münasibətlər sferalarının mövcudluğu
və xüsusiyyətləri. Bu cür sahələrin həcmi nə qədər böyükdürsə valyuta iqtisadi şokların
nəticələrini bir o qədər yüngülləşdirir. Bu cür sazişlərin sahəsi nə qədər genişdirsə valyuta
bir o qədər likviddir. Çünki, belə olan halda, daha çox sayda iqtisadi subyektlər bu
valyutanı ödəmə vasitəsi kimi qəbul edəcəklər. 100 milyon nəfər üçün pul rolunu oynayan
valyuta 1 milyon nəfər üçün pul rolunu oynayan digər valyutadan daha likviddir. Bu cür
sahələrin xüsusiyyətlərinin müəyyən edilməsində müəyyən çətinlik mövcuddur, çünki bu
cür xüsusiyyətlər bir neçə dənədir. Birincisi, bu xüsusiyyətlər “sahə” daxilində pul təklifi
aiddir. Ikincisi, bura müxtəlif makroiqtisadi göstəricilər aiddir. Hazırkı ana üç bu cür sahə -
dollar zonası, avro zonası və iena zonası formalaşmışdır.
2.
Pul siyasətinin sabitliyi. Əgər ölkədə yüksək inflyasiya dərəcsi mövcuddursa onda onun
valyutası dünya pulu rolunu oynamaq iqtidarında deyildir. Əsrin əvvəli və ortalarında bu
problem valyutanın qızıla və ya digər qiymətli metala bağlanması yolu ilə həll edilirdi.
Hazrıda, bu cür bağlanmaların olmadığı bir şəraitdə mərkəzi bankların həyata keçirdikləri
siyasətin elementləri əsas rolu oynayırlar. Monetar siyasətin sabitliyinin əsas xüsusiyyəti
kimi onun şəffaflığı, açıqlığı çıxış etməlidir. Bu şəffaflıq nə qədər yüksəkdirsə, iqtisadi
subyektlərin inflyasiya gözləntiləri bir o qədər aşağı olacaq. Istənilən halda valyuta
zonalarının mərkəzi banklarının əsas məqsədilərindən biri qiymətlərin sabitliyi olmalıdır.
3.
Mübadilə məzənnəsinə nəzarətin olmaması. Bu da nisbətən azad valyuta bazarının olması
deməkdir.
4.
Güclü və ardıcıl mərkəzi hakimiyyət. Pul siyasətinin sabitliyi mərkəzi siyasi hakimiyyətin
gücü və sabitliyi ilə müəyyən olunur. Zəif dövlət bir qayda olaraq zəif valyutaya malik
olur. Mərkəzi hakimiyyətin zəifləməsinin (məsələn, müharibə nəticəsində) bir nəticəsi də
adətən inflyasiyanın güclənməsi olur.
5.
Valyuta ehtiyatlarının mövcudluğu və həcmi. Ölkənin malik olduğu valyuta ehtiyatları nə
qədər çox olarsa valyutanın dünya valyutasına çevrilməsi üçün şərait bir o qədər münbit
olar.
6.
Aşağı faiz dərəcələri. Bu əlamət iqtisadiyyatın normal inkişafı üçün zəruri olan
göstəricilərdən biri kimi çıxış edir.
Valyuta sisteminin digər aparıcı elementi valyuta məzənnəsi rejimi hesab edilir.
Valyuta məzənnəsi müəyyən bir ölkənin pul vahidinin digər ölkənin pul vahidində və ya
beynəlxalq hesablaşma valyuta vahidlərində ifadə edilmiş qiymətidir.
Valyuta məzənnəsi əmtəələrlə və sidmətlərlə beynəlxalq ticarət, kapitalın investisiya və
kredit formasında hərəkəti, dünya əmtəə bazarlarında qiymətlərin müqayisə edilməsi, müxtəlif
ölkələrin dəyər göstəricilərinin müqayisə edilməsi, firmaların, bankların, hökumətlərin, fiziki
şəxslərin xarici valyutada olan hesablarının yenidən qiymətləndirilməsi zamanı valyutaların
mübadilə nisbətlərinin müəyyənləşdirilməsi üçün zəruridir.
Valyuta məzənnəsinin əsasında (xüsusilə fiksə edilmiş rejim zamanı) valyuta pariteti durur.
Valyuta pariteti qanuvericiliklə müəyyən edilmiş iki valyuta arasında olan nisbətdir. Avronun
tətbiqinə qədər paritetlər Avropa valyuta sistemi ölkələrində aktiv surətdə istifadə edilirdi.
Qızıl-monet standartı zamanı valyuta məzənnəsinin əsasını qızıl pariteti, yəni iki valyutanın
qızıl çəkilərinin nisbəti təşkil edirdi.
Praktikada valyutaların məzənnələri ancaq təsadüfi olaraq və qısa müddətə onların
paritetləri ilə üst-üstə düşə bilər. Bu, tələb və təklifin tarazlığı zamanı baş verir. Qızıl standartı
zamanı valyuta məzənnələri paritetdən yalnız “qızıl nöqtələri” sərhədində, yəni ±1% həddində
fərqlənə bilərdi. Çünki, qızılın göndərilməsi zamanı çəkilən xərclər heç vaxt onun dəyərinin 1%-
ni keçmirdi. Qızılın demonetləşdirilməsi ilə valyutaların yeni dəyər etalonu kimi XİH çıxış
etməyə başladı. Hazırda valyuta məzənnəsi təkcə onun qızıl məzmunundan deyil, həm də bir sıra
digər amillərdən asılıdır:
valyutaların alıcılıq qabiliyyəti;
ölkənin makroiqtisadi göstəriciləri;
inflyasiyanın səviyyəsi və inflyasiya gözləntiləri;
ölkənin tədiyə balansının vəziyyəti;
valyuta siyasəti;
faiz dərəclərinin səviyyəsi;
beynəlxalq ödəmələrin güclənməsi və ya zəifləməsi;
valyuta bazarının konyukturası;
valyutaya etibarın dərəcəsi;
subyektiv amillər və s.
Hər bir valyuta sisteminin məxsusi valyuta məzənnəsi rejimi, valyuta məzənnəsinin
müəyyən edilməsi və dəyişdirilməsi mexanizmi vardır. Müəyyən edilmiş rejimdən asılı olaraq
valyuta məzənnələri formalarının təsnifi Cədvəl *.*-də verilmişdir.
Cədvəl *.*
Valyuta məzənnələri formalarının təsnifi
Valyuta məzənnələrinin formaları
Xüsusiyyətləri
1. Fiksə edilmiş valyuta məzənnələri
valyuta məzənnələrinin əsasını təşkil edən və
dövlət
tərəfindən
dəstəklənən
rəsmi
qeydiyyata alınmış paritetlərin olmasını
nəzərdə tutur;
- real fiksə edilmiş
qızıl paritetinə əsaslanır, “qızıl nöqtələri”
sərhəddində fərqlənir;
- müqavilə əsasında fiksə edilmiş
aşağıdakılara əsaslanır:
1)
razılaşdırılmış etalona;
2)
qızılın şərti olaraq müəyyən edilmiş rəsmi
qiymətinə;
3)
bazar
qiymətlərinin
paritetlərdən
fərqlənmə
hədlərinin
razılaşdırılmış
həcminə.
2. Çevik valyuta məzənnələri
valyutaların rəsmi pariteti yoxdur;
- üzən (sərbəst dəyişən)
tələb və təklifdən asılı olaraq dəyişir;
- tərəddüd edən
tələb və təklifdən asılı olaraq dəyişir, lakin
mərkəzi bankların valyuta müdaxilələri ilə
korrektə edilir
Hesablama üsuluna görə, valyuta məzənnələri faktiki və paritet (müqayisə olunan ölkələrin
valyutalarının alıcılıq qabiliyyəti paritetlərindən çıxış edilərək müəyyən edilən) olurlar. Paritet