m
Mirağa Cəfərqiıliyev
dı. Şura bir neçə qəzada cinayət işlərinə baxmaq üçün səyyar sessiyaları
təşkil edir və xalq məhkəmələrinin hökm və qərarlarından kassa- siya
şikayətlərinə baxmaq üzrə konkret iş apanrdı. Göstərilən dövrdə
Azərbaycan ərazisində xalq məhkəmələri ilə yanaşı inqilabi tribunallar
da fəaliyyət göstərirdi. Belə ki, inqilabi tribunallar Azərbaycanda Sovet
hakimiyyətinin qurulmasının sabahı günü, yəni 1920-ci il aprelin 29-da
Azərbaycan İnqilab Komitəsinin “Ali İnqilabi Tribunalın təşkili
haqqında” Dekreti ilə xüsusi təhlükəli cinayətlərlə mübarizə üçün
yaradıldı
(131).
Həmin gün Ali İnqilabi Tribunalın quruluşu müəyyən
edildi
(132)
və onun haqqında 1920-ci il mayın 20-də Əsasnamə qəbul
olundu
(131).
Beləliklə, yuxanda şərh olunan dövrdə Azərbaycan ərazisində Ali
İnqilabi Tribunalla yanaşı inqilabi hərbi-səhra tribunallan. Hərbi
Dəmiryol Tribunalı, Ordu İnqilabi Tribunalı, Xəzər Dənizi İnqilabi
Tribunalı yaradılaraq fəaliyyət göstərirdi. Burda xüsusi olaraq qeyd
etmək lazımdır ki, Azərbaycan ərazisində fəaliyyət göstərmələrinə
baxmayaraq, hərbi-səhra inqilabi tribunalları və hərbi dəmiryol
tribunallan öz hökmlərini Rusiya Sovet Federativ Respublikası adından
elan edirdilər.
Söhbət açdığımız dövrdə məhkəmə orqanlannm fəaliyyəti üzərində
nəzarət Xalq Ədliyyə Komissarlığı tərəfindən həyata keçirilirdi.
Yerlərdə isə bu nəzarət ilk vaxtlarda Xalq Ədliyyə Komissarlığının
qəza təlimatçıları tərəfindən, sonra isə qəza icraiyyə komitələri nəz-
dində yerləşən ədliyyə şöbələri tərəfindən aparılırdı.
Azərbaycan SSR-in xalq məhkəməsi haqqında 12 may 1920-ci il
tarixli Dekreti və Ali İnqilabi Tribunalı haqqında Əsasnaməsi qanun-
çuluğun möhkəmləndirilməsi ilə bağlı göstərilən dövrün tələbatına,
demək olar ki, tam cavab verirdi. Dekret sovet məhkəməsinin təşkili və
fəaliyyətinin demokratik prinsiplərini müəyyən etməklə yanaşı həm də
cinayət mühakimə icraatında məhkəmə sübutları haqqında bir sıra
müddəaları da özündə əks etdirirdi.
Eyni zamanda. Xalq məhkəməsi haqqında Dekret cinayət işləri üzrə
işin başlanması, istintaqı və məhkəmədə baxılmasının prosessual
qaydalanm da müəyyən edirdi.
İbtidai istintaqla bağlı maraqlı bir qurum mövcud idi. Bu da ondan
ibarət idi ki, ibtidai istintaq orqanı xalq məhkəməsi yanında istintaq
komissiyası qismində fəaliyyət göstərirdi. Belə ki, istintaq komissiya
III FƏSİL AZƏRBAYCAN CİNAYƏT-PROSESSUAL QANUNVERİCİLİYİNİN İNKİŞAFI
sı cinayət işi başlamaq və istintaq aparmaq, qətimkan tədbiri seçmək,
təqsirləndirilən şəxs barəsində tətbiq edilən qətimkan tədbirinin
yüngülləşdirilməsi haqqında öz rəyini xalq məhkəməsinə təqdim etmək,
ibtidai istintaqın qurtarması və təqsirləndirilən şəxsin məhkəməyə
verilməsi və ya işin xitam edilməsi haqqında qərar qəbul etmək
hüququna malik idi. Lakin onu da qeyd etmək lazımdır ki, işin
məhkəməyə verilməsi və ya xitam edilməsi məsələsinin qəti həlli o
dövrün qanunvericiliyi ilə xalq məhkəməsinə həvalə edilmişdi.
Tarixdən həmçinin bizə bəllidir ki, 5 noyabr 1920-ci ildə “Xalq
müstəntiqləri haqqında” Əsasnamə qəbul olunmuşdur
(153).
Lakin adı
çəkilən Əsasnamə istintaq orqanlarının fəaliyyətini nizama salan
qaydalarda heç bir dəyişikliklərin baş verməsinə səbəb olmadı. Amma
onu da nəzərə almaq lazımdır ki, adı çəkilən Əsasnamə ilə istintaq
komissiyası öz fəaliyyətində bu komissiyanın bütün hüquqlanndan
istifadə edən təkbaşına xalq müstəntiqi ilə əvəz edildi.
Xalq məhkəməsi haqqında Dekret təqsirləndirilən şəxsin ibtidai
istintaqda prosessual vəziyyətini cinayət-prosessual fəaliyyətin bir
subyekti kimi müəyyən etdi. Təqsirləndirilən şəxs ona elan olunan
ittihamdan özünü müdafiə etmək üçün nədə ittiham olunduğunu
bilməyə və elan olunan ittihamın mahiyyəti üzrə izahat verməyə,
sübutlar təqdim etməyə, vəsatət verməyə, müdafiəçinin köməyindən
istifadə etməyə, müstəntiqin hərəkətindən və qərarlarından şikayət
verməyə, etiraz etməyə və sair hüquqlara malik idi.
Haqqında söhbət apardığımız Dekretə əsasən məhkəmə baxışı
açıqlıq, şifahilik, bilavasitəlik, mühakimə icraatında milli dil,
təqsirləndirilən şəxsin müdafiə hüququnun təmin edilməsi prinsiplərinə
riayət olunmaqla aparılırdı. Dekretin 63-cü maddəsində göstərilirdi ki,
məhkəmənin iclasları açıq halda aparılır, müstəsna hallarda
məhkəmənin qərarı ilə işə qapalı məhkəmə iclasında baxıla bilər. Eyni
zamanda, Dekretin 42-ci maddəsinə müvafiq olaraq, altı xalq
iclasçısının iştirakı ilə baxılan bütün cinayət işlərində, habelə məhkəmə
iclasında dövlət ittihamçısı iştirak etdiyi hallarda işdə müdafiəçinin
iştirakı məcburi hesab edilirdi. Qalan cinayət işlərində, prosesdə
müdafiəçinin iştirakı məsələsi hər bir iş üzrə məhkəmə tərəfindən həll
edilirdi.
Respublikada fəaliyyət göstərən xalq məhkəmələrinin hökmlərindən
kassasiya qaydasında Xalq Məhkəmələri Şurasına şikayət verilə
Mirağa Cəfərquliyev
bilərdi. Xalq məhkəməsinin hökmündən kassasiya şikayətinə Xalq
Hakimlər Şurasının Rəyasət Heyətinin iki üzvü və birinci instansiya
məhkəmədə işə baxılarkən iştirak etməyən üç xalq hakimindən ibarət
tərkibdə baxılırdı.
Bir vacib məsələyə də nəzər yetirək ki, xalq məhkəmələrinin və
inqilabi tribunallann fəaliyyətinin prosessual qaydaları əsasən eyni idi
və demək olar ki, bir-birindən bir o qədər də fərqlənmirdilər. Cüzi bir
fərq ondan ibarət idi ki, Azərbaycan SSR Ali İnqilabi Tribunalı
haqqında Əsasnamə (1920-ci il 20 may) inqilabi tribunallara işin hallan-
nın tədqiq edilməsi və qətimkan tədbirlərin seçilməsində əlavə hüquqlar
verirdi.
O dövrdən qalmış tarixi materiallann təhlili göstərir ki, 1920-ci il 12
may tarixli Xalq məhkəməsi haqqında Dekret və Azərbaycan SSR Ali
İnqilabi Tribunalı haqqında 1920-ci il 20 may tarixli Əsasnamə
cinayət-prosessual hüququnun bütün məsələlərini heç də həll etmirdi.
İstintaq, məhkəmə orqanlanmn təcrübəsi bir sıra məsələləri ön plana çı-
xanrdı ki, bunların da bir qismi göstərilən hüquqi aktlarda öz həllini
tapmırdı. Bütün bunlan nəzərə alaraq Ali məhkəmə nəzarəti barədə
1921-
ci ildə qərar qəbul olundu və onun məhkəmə orqanlan üçün
böyük əhəmiyyəti oldu
(155). Adı
çəkilən qərarla respublikada sovet
cinayət-prosessual qanunvericiliyi sahəsində ilk dəfə olaraq məhkəmə
nəzarəti və yeni açılmış hallara görə işlərin təzələnməsinin prosessual
qaydası müəyyən edildi. Həmin aktın 2-ci maddəsində hökmləri və ya
qətnamələri qanunsuz hesab etmək üçün əsasların siyahısı verilmişdi.
Bundan başqa, respublikada vahid məhkəmə sisteminin
yaradılmasında Azərbaycan SSR MİK-in II sessiyasında (9 dekabr
1922-ci il) qəbul olunmuş Azərbaycan SSR məhkəmə quruluşu
haqqında Əsasnamənin mühüm bir rol oynaması tam həqiqətə
uyğundur. Çünki
1922-
ci il məhkəmə islahatı qarşısında duran başlıca vəzifə təşkilati
cəhətdən bir-birindən ayrılmış iki məhkəmə sistemini - inqilabi
tribunalları və xalq məhkəmələrini vahid məhkəmə sistemi ilə əvəz
etməkdən ibarət idi. Əsasnaməyə müvafiq olaraq, məhkəmə sisteminə
xalq məhkəmələri, dairə məhkəmələri və Respublika Ali Məhkəməsi
daxil oldu. İnqilabi tribunallar. Xalq Hakimlər Şurası, mühüm işlər üzrə
xalq məhkəmələri və Xalq Ədliyyə Komisarlığı yanında Ali Məhkəmə
Nəzarəti ləğv edildi
(146).
Dostları ilə paylaş: |