Qadınların yanına isə zinət şeyləri: sırğa, üzük, boyunbağı, sürmə, vəsmə, ənlikləri
döymək üçün həvəng, bəzənmək üçün güzgü, xörək bişirmək üçün tabaq, müxtəlif
qablar, habelə yun əyirici əşyalar qoyurdular. Həmin qəbirlərdən parfiyalıların çarı
Ord və IV Fərhadın adına zərb edilmiş sikkələr də tapılmışdır.
II tip qəbirlər (e. 40 - 50-ci illəri). Tədricən daş qəbirlərin aradan çıxması
ilə yanaşı böyük və kiçik küplərdən də ölünün dəfn edilməsində istifadə edilirdi.
Küplər kərpic rəngli olmaqla onların palçıqları yaxşı bişirilir, həm də olduqca
möhkəm hazırlanırdı. Bu küplər 1,80 sm uzunluğa, 1,20 diametrə, ağız tərəfdən isə
diametri 1,60 metrə bərabər idi. Uşaqlara aid olan küplər 90 sm uzunluğa, 60 sm
ağızları isə 30 sm diametrə bərabər idi. Bu tip qəbirlərdə ölünü küplərə qoyub,
ağzına isə bir, ya iki yastı sal daş parçası qoyduqdan sonra gəcdən hazırlanmış
palçıqla onu suvayırdılar. Həmin küpləri çay sahillərində olan yamaclarda yerin
səthindən 2,5-dən 3 metrə qədər dərinlikdə basdırırdılar.
Küp qəbirləri əvvəlcədən bir-birindən 1 – 1,5 metr aralı hazırlayıb, hər
ölünü öz qəbrinə qoyurmuşlar. Qəbirlər təpələrin yamaclarında mağara formasında
qazıldığına görə dövrümüzə qədər nisbətən toxunulmamış qalmışdır. Qəbirlərdən
tapılmış sikkələr həmin abidələrin dövrünün dəqiq müəyyənləşdirilməsində əsas
amildir.
III tip qəbirlər (137-191-ci illər). Bu qəbirlər təpə yamaclarının
yuxarısından, 1 metr dərinliyində qazılması, həm də küplərin maili formada
basdırılması ilə səciyyələnir. Bu qəbirlərdən külli miqdarda III Balaş adına zərb
edilmiş sikkələr əldə edilmişdir. Bəzi küplərdə iki və ya üç nəfər dəfn olunmuşdur.
Bu dəfn adəti onun həmin dövrdə müəyyən bir tayfa birliyinə aid olmasını sübut
edir. Bu tip qəbirlərə Atropatenanın Gilan əyalətinin Əmliş rayonunda, habelə
Albaniya ərazisində (Mingəçevir) aşkar olunmuşdur. Qadınlara aid qəbirlərdən
tunc dəmirdən olduqca zövqlə hazırlanmış müxtəlif üzüklər də tapılmışdır. Üzük
qaşları çox kiçik olsa da xüsusilə şüşə qaşlar üzərindəki insan, it, habelə quş
təsvirləri çox sənətkarlıqla, nəfis formada hazırlanmışdır
1
.
Təxt-e Süleyman (Qazaka) materialları dövrün iqtisadi-ictimai vəziyyətini
öyrənmək
baxımından
daha
əhəmiyyətlidir.
Atropatenanın
tarixinin
araşdırılmasında Təxt-e Süleyman (qədim Qazaka) və Muğanda aparılmış (Cənubi
Azərbaycan hissəsi) arxeoloji qazıntıların nəticələri mühüm əhəmiyyətə malikdir.
Təxt-e Süleymanda Almaniya və İran arxeoloqları tərəfindən aparılmış
qazıntılar (1963, 1964, 1968, 1969-cu illərdə) nəticəsində əldə edilmiş materiallar
tədqiq etdiyimiz dövrün iqtisadi-sosial və siyasi tarixinin, habelə inzibati bölgü,
eləcə də idarəetmə üsullarının öyrənilməsində böyük elmi əhəmiyyətə malikdir.
Təxt-e Süleymanda 1958-ci ildə ingilis arxeoloqları tərəfindən aparılmış
qazıntılar elm aləminə dəyərli materiallar verdi. Bu qazıntılar, Təxt-e Süleyman
məhz Atropatenanın paytaxtı Qazaka (nisbətən sonrakı dövrlərə aid olan ərəb
1
Kambəxşfərd. Göstərilən əsəri, s. 10.
mənbələrində Cənzə) olduğunu bir daha sübut etdi. Hələ XIX əsrin ortalarında
ingilis zabiti H.K. Raulinson (1810 – 1895) Qazaka şəhərinin müasir Təxt-e
Süleyman ərazisində olduğunu güman etmişdir
2
.
Sonralar Cekson, Hertsfeld və digər alimlər də onun fikrini təsdiq
etmişlər. Nəhayət, Fondrasten və Almiker 8 il İran arxeoloqları Mahmud Rad, Əli
Hakimi və Ələkbər Sərfərazın iştirakı ilə burada qazıntı işləri aparmışlar. Nəticədə
isə Azərgəşəsp atəşgədəsinin möhtəşəm binasını aşkar etdilər. Bu atəşgədə
binasının aşkar edilməsi Qazaka (Şiz) şəhərinin bu ərazidə yerləşdiyi fikrini bir
daha təsdiq etmiş oldu. Bundan başqa Qazaka şəhərinin vaxtilə müdafiəsi üçün
parfiyalılar dövründə tikilmiş qala divarları da aşkar edilmişdir. 27 bürcə malik
olan bu müdafiə divarı şəhər ətrafını üzük qaşı kimi mühasirə etmişdir. Qalanın iki
böyük (şimal və cənub) darvazaları nisbətən salamat qalmışdır. Qala divarlarının
tikinti texnikası mütəxəssislər tərəfindən araşdırılmış və onun parfiya dövründə
tikilməsi müəyyənləşdirilir. Plutarxa görə Antoni Atropatenə hücum etdikdə o,
Fraataya gəlmişdir. Dion Kassi (XXXX – X, 25) bu şəhəri Praaspa adlandırır.
Lakin o, bu şəhərin ölkənin hansı səmtində yerləşdiyini göstərmir. Vaxtilə Strabon
Atropatenanın iki paytaxt şəhəri olduğunu qeyd etmişdir. Onlardan qış iqamətgahı
Vera, yay iqamətgahı isə Qazaka olmuşdur. Qazakanın Araz çayından 2400 stad
aralı yerləşdiyi qeydə alınmışdır. O, şəhərin düzənlikdə yerləşdiyini qış
iqamətgahı, Veranı isə ətrafında möhkəm qala olduğunu göstərir. Hansı ki, Antoni
bu şəhəri hücumla ala bilməmişdir. Tədqiqatçılar bu şəhərin yerini
müəyyənləşdirməkdə çətinlik çəkirdilər. Lakin Azərgəşəsp və qala divarlarının
aşkar edilməsi bu fərziyyələrə son qoyub, şəhərin Urmu gölünün ətrafında
olmasına heç bir şübhə qoymadı. Beləliklə, Atropatenanın 350 ildən artıq paytaxtı
olmuş Qazaka şəhərinin dəqiq yeri müəyyənləşdirildi. Bir sıra tədqiqatçılar
Atropatena hakimlərinin yay iqamətgahını Ərdəbildə, qış iqamətgahının isə
Marağa şəhərinin yaxınlığında olan Leylanda olduğunu iddia etmişlər (Markart,
Minorski və başqaları). Görünür, bu alimlər Ərdəbilin soyuq iqlimə malik
olduğunu nəzərə alıb bu fikrə gəlmişlər. Lakin Ərdəbilin mərkəzdən uzaqda
yerləşməsi və sərhəddə yaxın olması heç bir vaxt onun paytaxt olmasına imkan
verməzdi. Deməli, vaxtilə Strabonun irəli sürdüyü fikir həqiqətə daha müvafiqdir.
Vera şəhəri isə indiki müasir Marağanın yaxınlığında olmuşdur. 36-cı ildə
Antoni 100 min nəfərlik ordu ilə məhz Qazaka şəhəri ətrafında atropatenalılar
tərəfindən məğlubiyyətə uğradılmışdı.
Qazıntı zamanı aşkar edilmiş qala divarları ellips formalıdır. Gölün
suyundan istifadə etmək üçün 7 su kanalı da aşkar edilmişdir. Bu kanallar
vasitəsilə yaxınlıqda olan əkin sahələri suvarılırdı. Qazaka gölü ölkənin
iqtisadiyyatında mühüm rol oynayırdı. Bundan başqa bu ərazidən müxtəlif
dövrlərə aid silahlar, zinət əşyaları, saxsı məmulatı, möhürlər və s. də əldə
2
Raulinson H.K. Atropaten şəhərləri haqqında qeydlər – Ekbatan, Kral coğrafiya cəmiyyətinin jurnalı,
Paris, 1940, X. s. 65 – 158.
Dostları ilə paylaş: |