mə'nəvi qələbatı-nı ödəmək məqsədilə gsrçəkliyin praktiki dəyişdirilməsi-1 dir.
Üçünçüsü, iraktika idrakın nəticələrinin. bu proses-də qazanılmış biliklərin
һə
qiqiliyinin me'yarı, ölçüsü* dür. Ançaq praktikanın sıiaqıpdan keçən bilik
obyektiv-lik, səһiһlik, һəqiqiliҝ statusu qazana bilir.
Beləliklə, iraktika bütüi mərһələlərdə idrakın for-malaşmasının və inkişafının
ə
sası, bnliyin mənbəyi, idrak prosesinin nətiçələrinin һəqiqiliyi me'yarılır. nsan
dünyanı ona tə'sir etdiyi və onun tə'sirinə mə'ruz qal-dıqı dərəcədə dərk edə bilir.
Elmi nəzəriyyə və praktika insan fəaliyyətinin vəһdətdə olan elə tərəfləridir ki,
burada һəllediçi rol һəmişə iraktikaya məxsusdur. şr emnirik, istərsə də nəzəri
səviyyədə idrakın xüsusiyyətləri praktika ilə detsrminə olunur. drak bəşəriyyətin
spesi-fik, mə'nəvi fəaliytyət forması olsa da, öz təbiəti e'qiba-rilə praktikidir, belə
ki, maddi - praktiki fəaliyyət idrakın yalnız başlanğıc nöqtəsi, əsası və məqsədi
olmayıb, һəm də onui nəqicəsinin göstəricisidir.
drak nəzəriyyəsinin müһüm məsələlərindən biri bili-yin maһiyyəqi, onun
strukturu və yaranma mexanizmndir. Bi-liyin strukturunu və snesifikasını
öyrəndikdə mə'lum olur ki, onun müxtəlif səviyyələri və tipləri vardır. Bilik maddi
və mə'nəvi obyektlər һaqp.şda, şeylərin xassələri vz müiasibətləri һapında,
cisimlərin kəmiyyət və keyfiyyət cəһətləri һapında və s. ola bilər. Biliyin xüsusi
bir ti-pini isə problem və məsələ, yə'ni namə'lum olanları açmaq һaqqında biliklər
təşkil edir. Belə biliklər adətən sual və əmr formasında ifadə olunurlar.
drak prosesi neçə baş verir? drakın mexanizmi neçzdir? Bu suallara çavab
vermək üçün idrak prosesinin strukturuna və onun inkişaf dnalektikasına nəzər
salaq.
Yeni dövrdə qərarlaşmış fəlsəfi sistemlərin əksə-riyqyoti idrakda iki əsas
mərһələni ayırır: һissi və mənti-qa idrak. Obyektiv reallığı dərk etməyin, dialektik
yolu çanlı seyrdən abstrakt təfəkkürə doğru istiqamətlənməklə çanlı seyr - abstrakt
qəfəkkür - praktika sxemi üzrə davam edir. Lakin buradan belə nəqiçə çıxarmaq
olmaz ki, kuya idrak prosesi üç pillədən: һissi idrak, məntiqi idrak və praktikadan
ibarətdir. Məsolə burasındadır ki, "canlı seyr" dsdikdə adətən "empirik idrak",
yə'ni təcrübə nlə, prakt ika ilə bilavasitə bağlı olan və bir o qədər də dərin olmayan
Melikov Behruz
idrak nəzərdə tutulur. Cailı seyrdə praktiki fəa-liyyətlə yanaşı һökmən fikir
momenti də iştirak edir, odur ki, onu iraktika ilə һissi idrakın dialektik vəһdəti
kimi anlamaq lazımdır. Məsələnin bu çəһətini nəzərə ala-raq idrak prosesinin
dialektikasıiı belə bir sxemlə ifadə etmək olar:
Praktiҝ a – Һ issi idlrak - Mə ntiqi idrak - Praktika
Bu sxem idrak prosssi ilə insanların maddi və mə'nəvi fəaliyyətinin vəһdəti
һ
aqqında yuxarıda deyilənlərə tam uy-ğundur. Belə ki, bu sxemdə praktika
konkreq idrak prosesi-nin һəm başlanğıçında, һəm də sonunda iştirak edir. Bu isə
dialektik - materialist idrak nəzəriyyəsinin bslə bir müddəası ilə һəmaһənk səsləpşr
ki, praktika idrakın һom başlanqıç nöqtəsi, һəm də əldə edilmiş biliklərin һəqi-
qaliyinin me'yarıdır. drak prosesi duyğulardan batpla-yıb, һissi idrakın kedişində
ə
ldə edilmiş nətiçə və fakt-ları ümumiləşdirmək yolu ilə abstrakt təfəkkürə qədər
yüksəlir.
Hiss və zəka insan idrakının iki əsas formasıdır. Geneqik baxımdan һissi
idrak rasional - məntiqi idrakdan əvvəl kəldiyi üçün һissi və rasionala müəyyən
mə'nada idrak prosssinin pillələri kimi də baxmaq olar.
dərk edə bilmək üçün insanın һiss orqanlarının sayı ki-fayətdirmi? Müasir
elm sübut eqmişdir ki, insanın һiss orqanlarının sayı dünyanı bir küll һalında dərk
etmək üçün kifayət qədərdir. Məsələ burasındadır ki, һissi qav-rayışlara müyəssər
olmayan cisim və һadisələri insan iç-timai praktikada duyğu və təfəkkürün
qarşılıqlı əlaqəsi zəmiiində dərk edir. nsanın duyqu orqanlarının fəaliyy-əti başa
çatdığı yerdə onun rasional idrakı, məntiqi təfəkkürü fəaliyyətə başlayır. nsan
duyğular vasitəsilə dərk edə bilmədiklərini məntiqi təfəkkür, ağıl və zəka va-
sitəsilə dərk edir. Ətraf aləmin dərk edilməsi dərəcəsi insanın duyğu orqanlarının
bioloji kamilliyi ilə deyil, ictimai praktika zəmişşdə onun əqli inkişaf səviyyə-silə
müəyyən olunur.
Hissi idrak şeylərin ayrı-ayrı tərəfləri və xarici əlaqələri һaqqında bilik verir.
һ
iss üzvlərinin vsrdiyi mənzərə son dərəçə zənkin və rənkarənkdir. Buna
baxmayaraq һissi idrakın yaratdığı mənzərə һeç də tam deyildir. һiss üzvləri
vasitəsilə cisimlərin atomlardan təşkil olundu-ğunu, elektrik çərəyanının nizamlı
Melikov Behruz
һə
rəkət edən yüklü һissəçnklər seli olduğunu, işığın çox böyük sür'ətini, qəbiətin
və içtimai һəyatın bir sıra dikər mürəkkəb һa-disələrini qavramaq mümkün
deyildir. Bir sözlə, һissi id-rak şeylərin təbiətini, onların maһiyyətini, inkişaf qa-
nunlarını, daxili əlaqələrini aşkara çıxara bilməz. d-rakın əsas vəzifəsi isə məһz
bundan ibarətdir. һissi id-rakın yerinə yetirə bilmədiyi vəzifələri məntiqi və ya ra-
sional idrak yerinə yetirir. Çisim, proses və һadisələrin xarici, ayrıca çəһət və
ə
lamətlərinin bilavasitə dərk edilməsindən onların ümumi, daxili, bilavasitə qavra-
nılmayan qanunauyğunluqlarınıp rasional dərkinə məһz məptiqi təfəkkür
sayəsində keçilir. Fəlsəfədə sensualist materialisplər idrak prosesində duyğulardan
təfəkkürə ke-çidin maһiyyətini başa düşməyərək biriiçini ikinciyə müncər edirlər.
Məһz qavrayışın һesabına predmeq şüura* özünün bütöv prsdmet formasında,
obyektiv, iqüurdan asılı olmayan bütövlüyü şəklində əks olunur. Duyqunun
obyektnv aləmin subyektiv obrazına çevrilməsi də ayrı-ayrı duyğuly rın һissi
idrakın daһa yüksək forması olan 1 avrayışa da-xil edilməsi һesabına əldə edilir.
Qavrayış predmstin bütöv obrazıdır. Bu obraz insa-na məxsus bütün
analizatorlarıi, yaxud da onlardan һeç ol-masa bir neçəsinin birkə fəaliyyəti
nətiçəsində yaranır Məsələn, közümüz əlimizdə tutduğumuz almanın rənki, for-
ması, burnumuz oiun iyi, dərimiz forması və temperaturu һaqqında mə'lumaq verir.
һ
iss orqanlarının verdikləri bu mə^lu^maçların birləşməsi nəticəsində tpüurda
almnnın bütöv obrazı-qavrayışı yaranır. Sadə mülaһizələr əsa* sında inanmaq olar
ki, qavrayış duyğuların mexanikn "çəmi" dsyildir. Qavrayış idraki və nrakqiki
fəaliyyzpş dikər aktları ilə bağlı olub, predmetin müxtəlif təza-һürlərinin fəşt
sintszi sayəsində yaranır. Buna körə dz çismin qavranılması fəal və yaradıcı
prosesdir. Məsələn, biz baxdığımız evin yalnız bir һissəsini körsək dəe» qavrayışı
onu bir müsqəvidə deyil, büqövlüyü һalında əks etdirir. Çisim һətta bilavasitə
verilmədikdə belə biz qav-rayış mexanizminin mürəkkəb fəaliyyəti sayəsində onun
ş
üurda bütöv obrazını yarada bilirik. Bu һalda һissi id-rakın 1avrayışa nisbətən
daһa mürəkkəb və yüksək forması olan tə sə vvür fəaliyyətə bapşayır.
һə
m duytu, һəm də qavrayış ancaq predmetlə bilavasitz təmasda yaranır.
Lakin iredmetin bizə tə'sirindən müəyyən vaxt ötdükdən sonra da biz beynimizdə
Melikov Behruz
Dostları ilə paylaş: |