edirlər ki, bu coğrafi təbəqə termininin taftologiyasıdır, yəni bir elmin mənası
dəyişmədən onun adının müxtəlif formalarda sadəcə olaraq təkrarlanmasıdır.
Coğrafi təbəqəyə ekvivalent olaraq çox tez-tez geosfera anlayışı işlədilir.
Lakin coğrafi ədəbiyyatda bu termin ümumi mənada çoxdan işlədilir, daha doğrusu
bizim planetimizi yaradan hər hansı konsentrik təbəqənin (atmosferi, hidrosferi,
litosferi və s.) geosfer adlandırılması çoxdan qəbul olunmuşdur.
A.Q. saçenko coğrafi təbəqəyə daha qısa və məqsədəuyğun sinonim kimi
«epigeosfera» termini işlətməyi təklif edir. Bu isə öz növbəsində Brounovun irəli
sürdüyü «yerin xarici təbəqəsi» anlayışına tamamilə uyğun gəlir. saçenko coğrafi
təbəqə anlayışını izah edərək göstərir ki, coğrafi təbəqə Yerin xarici sferasını deyil
atmosferin aşağı hissəsini əhatə edən daxili sferasını əks etdirir. Belə olduqda «yer
kürəsi» «yer səthi» kimi anlayışlardan imtina etmək qarşıda durur. Çünki onda
atmosfer «yer kürəsi» anlayışına daxil olmur, o görünən sərhəddə malik deyil, fəza
boşluğunda tədricən seyrəkləşib yox olur. Yer səthindən söhbət getdikdə isə
atmosferin xarici səthindən deyil, litosferin və hidrosferin səthi haqqında danışılır.
A.A.Qriqoryev coğrafi təbəqənin yuxarı sərhəddini 20-25 km yüksəklikdə
stratosferdən, ozon təbəqəsinin maksimum toplandığı sahədən bir qədər aşağı
keçirir. Bu sərhəddən aşağı atmosferin quru və okean səthilə qarşılıqlı təsirdə
olduğu, hava hərəkətinin müxtəlif formaları müşahidə edilir. Coğrafi təbəqənin
aşağı qurtaracağını A.A.Qriqoryev ilk dəfə 100-120 km dərinlikdən keçirir. Lakin
bir qədər sonra o, həmin sərhəddi yer səthinə yaxınlaşdırır. Bu məqsəd üçün
coğrafi təbəqəyə orta qalınlığı 20 km qədər olan yalnız yer qabığını aid edir
(quruda, dağlar altında onun qalınlığı 60-80 km olduğu halda, okean çökəklikləri
altında isə 5-8 km qədər azalır). Qriqoryevin bu fikrilə D.L.Armand da razılaşır.
Coğrafi təbəqənin qalınlığını S.V.Kalesnik (1955) bir qədər daraldır. Onun
fikrincə Yerin coğrafi təbəqəsində troposfer, bütün hidrosfer, bütün üzvü aləm və
litosferin üst hissəsi (4-5 km dərinliyədək), daha doğrusu çökmə süxur təbəqəsi
birləşir. S.V.Kalesnikə görə coğrafi təbəqənin ümumi qalınlığı 30-35 km-dən artıq
deyildir. Sonrakı işlərində S.V.Kalesnik coğrafi təbəqəyə yer qabığının hipergenez
sferası adlanan üst hissəsini aid edir. Bu hissə öz növbəsində günəş istiliyinin,
Behruz Melikov
Behruz Melikov
suyun, havanın və canlı orqanizmlərin təsiri altında fəal olaraq bir formadan
başqasına çevrilir və durmadan inkişaf edir. S.V.Kalesnik bunun qalıqlığını bir
neçə on və 100 metrlərlə hesablayır (maksimum 500-800 m). S.V.Kalesnikin bu
fikrini təxminən .M.Zabelin və A.Q. saçenko da qəbul edirlər.
Lakin onu da qeyd etmək lazımdır ki, coğrafi təbəqənin aşağı sərhəddi barədə
.M.Zabelin bir qədər başqa mövqe tutur. O, həmin sərhəddi canlı orqanizmlərin
və suyun maye halında yayıldığı sahəyə gxörə, daha doğrusu 4-5 km dərinlikdən
keçirməyi üstün tutur. Qeyd etmək lazımdır ki, litosferdə yüksək təzyiq şəraitində
425
o
qədər temperaturda su maye formasında və mövcudluğunu saxlaya bilir. 100
o
-
dək temperatur şəraitdə 3000 m-dən dərin sahələrdə, qüvvətli minerallaşmış (200
q/l-dən) su məhsulundan tapılan mikroorqanizmlər (anaerob şəraitdə yaşayan sulfat
bərpa edici bakteriyalar) göstərilən dərinlikdə orqanizmin yaşaması və suyun maye
halında qalması üçün şəraitin varlığını sübut edir. A.Q. saçenko coğrafi təbəqənin
sərhəddini stratiosferin, daha doğrusu çökmə süxur sferasının aşağı qurtaracağı ilə
keçirməyi məsləhət görür. Yer qabığının çökmə süxur təbəqəsi maqmatik
təbəqədən fərqli olaraq, bütövlükdə coğrafi təbəqənin özünün məhsulu olub,
orqanizmlərin, suyun və hava axınlarının və digər proseslərin bir başa fəaliyyəti
nəticəsində əmələ gəlir. 4-5 km dərinlikdə 100-150
o
temperatur şəraitində hələlik
metamorfikləşmiş çöküntülər müşahidə olunmur. Beləliklə 4-5 km dərinlikdə yer
qabığının tərkibində və onun xüsusiyyətlərində çox vacib dəyişikliklər gedir. Belə
ki, atmosfer elementləri 3-5 km dərinlikdə yox olur. Ondan dərində hava, maye, su,
üzvü aləm və çöküntü süxurlar olmur və burada coğrafi təbəqəyə yad olan
proseslər müşahidə edilir.
Ə
ksər tədqiqatçılar coğrafi təbəqənin yuxarı sərhəddini troposferlə stratosfer
arasındakı keçid təbəqə olan tropopauzadan götürürlər. Atmosferin fiziki
xüsusiyyətlərində baş verən əsas dəyişikliklər burada müşahidə edilir. Atmosferin
aşağı, troposfer təbəqəsinin əsas xüsusiyyətləri litosfer və hidrosferlə qarşılıqlı
təsirilə əlaqədardırlar. Bu qarşılıqlı təsir temperaturun, qalxan hava kütləsinin
paylanmasına və bütün hava kütlələrinin troposferdə sirkulyasiyasına, həmçinin
onun rütubətsaxlama və rütubət dövranına, bərk hissəciklərin (toz, duz və s.)
Behruz Melikov
Behruz Melikov
toplanmasına səbəb olur. Burada hava kütlələri troposferin ən yuxarı
sərhəddinədək bakteriyaları, sporları, bitki tozcuqlarını apara bilir.
Behruz Melikov
Behruz Melikov