Mühazirə 3
brahimov T.
Landş aftin strukturu və onun tə yini
Landşaftın strukturası, onun davamlılığı və dəyişgənliyi barədəki
təsəvvürlərlə əlaqədar landşaft anlayışının nəzəri əsası, təbiətin mühafizəsi üçün
tədbirlər silsiləsi hazırlanmasının başlanğıcıdır. «Landşaftın strukturası» anlayışı
son illərdə öz məzmununu əsaslı dəyişmişdir. Bu «struktur» anlayışının ümumi
elmi mənasının dəyişməsilə bağlıdır. Əvvəllər struktura hər şeydən əvvəl quruluş
kimi təyin edilirdisə, 1976-cı ildən sonra struktura «Obyektlərin davamlılığı ilə
ə
laqədar olan birliyi, onların bütövlüyünün təmin olunması» kimi şərh edilir.
Landşaftın strukturası termini ilk zamanlar yalnız «məkanın quruluşu»,
«landşaftın morfologiyası» «landşaftın morfoloji hissələrinin qarşılıqlı yerləşməsi»
(landşaft, fasiya, mərz, məhəl) mənasında başa düşülürdü (K. .Qerençuk, 1956).
Elmi dünyagörüşün fasiləsiz inkişafı struktura anlayışının dəyişməsinə və yeni
formada şərh olunmasına səbəb oldu. «Landşaftın quruluşu», onun komponentləri
arasındakı qarşılıqlı daxili əlaqənin xarakterində ifadə edilən, məkan daxilində
yerləşən daha kiçik landşaft komplekslərinin ayrılmasıdır (F.N.Milkov, 1970,
s.131). Bu təyinat landşaftların məkan aspektlərinin şaquli və üfuqi strukturlarını
səciyyələndirir. «Landşaft strukturlarının» təyinində onların aspektlərini zamana
görə təsvir edərkən əsaslı dəyişikliklərə məruz qaldığı aydın olur. V.B.Soçava
(1963, s.58) landşaft strukturunu aşağıdakı kimi təyin edir. «Geosistem
elementlərinin məcmuu (onun komponentləri arasındakı qarşılıqlı əlaqənin
müxtəlifliyi), fəsli ritmika ilə səciyyələnən və bir sıra formalara transformasiya
olunan müxtəlif komplekslərin ahəngdar birliyidir». Bu təyinatda komponentlər
barədəki təsəvvürlər «landşaft strukturu» anlayışının məhəl və zaman etibarilə
mənası məqsədəuyğun şəkildə əlaqələndirilir.
Landşaft mürəkkəb təbii ərazi kompleksi kimi aşağıdakı əlamətlərilə
səciyyələnir:
1)təbii komponentlərin mövcud olması və həmin komponentlər arasında
qarşılıqlı əlaqənin və təsirin xarakteri;
Behruz Melikov
Behruz Melikov
2)təbii ərazi komplekslərinin varlığı və morfoloji vahidləri əlaqə xarakteri;
3)komponentlər və TƏK sistemləri arasında qarşılıqlı əlaqə.
Komponentlərin və təbii komplekslərin landşaft daxilində yerləşmə qaydası
onun quruluşu adlanır. Landşaftın şaquli (komponentlərin şaquli istiqamətdə ardıcıl
yerləşməsi) və üfüqi (TƏK ardıcıllığı) quruluşu fərqləndirilir. Landşaftın
quruluşunda coğrafi təbəqənin əsas əlamətləri və qanunauyğunluqları, hər bir
konkret landşaftın dinamiki xüsusiyyətləri əks olunur.
1960-cı ilədək landşaft strukturu adı altında morfoloji landşaft vahidlərinin
yerləşmə xarakteri və onların əlaqəsi nəzərdə tutulurdu. Hazırda isə landşaftın
strukturası dedikdə komponentlər (şaquli əlaqə) və TƏK arasındakı daxili qarşılıqlı
ə
laqə (üfüqi əlaqə) başa düşülür. Şaquli və üfüqi strukturada daimi qarşılıqlı
ə
laqənin sabitliyi bütün landşaftların bütövlüyünü və vəhdətini təmin edir.
Landşaftın strukturu anlayışını köhnəlmiş, dəyişməz kimi şərh etmək elmin
inkişafının qarşısında sipər çəkməyə bənzəyir. Landşaft coğrafi təbəqənin inkişafı
və mürəkkəbləşməsinə müvafiq olaraq daima inkişaf edir və dəyişkənliyə məruz
qalır.
Son 20-25 ildə coğrafi ədəbiyyatda «təbii ərazi kompleksi» anlayışını
«geosistem» (coğrafi sistem) terminilə əvəz etmək təmayülü geniş yayılmışdır. Bu
termin ilk dəfə 1963-cü ildə B.B.Soçava tərəfindən elmə gətirilmişdir. Onun
fikrincə geosistem yer səthinin elə sahəsidir ki, burada təbii komponentlər sistemi
arasında bir-birilə möhkəm əlaqə mövcuddur (1978, s.292). Bu şərh özünün
məzmununa görə təbii landşaft anlayışına çox yaxındır. Geosistem ayrı-ayrı
hissələrdən təşkil olunmuş bütöv təbii varlıqdır. Həmin varlıqlar əmələ gəlməsinə
görə ümumi nəzəri sistemlər mövqeyindən təbii formada öyrənilir. Sistemin növ
və ya cins anlayışı bir-birilə sıx əlaqə münasibətində və öz aralarında qarşılıqlı
təsirdə yerləşən bütöv, vahid kompleks əmələ gətirən elementlərin məcmuudur.
Sistemin elementlərinin (obyektlərin) çoxluğu, əsas fərqli xüsusiyyətləri onlar
arasındakı əlaqənin münasibəti və bütövlüyüdür. Geosistem terminin tətbiqində də
ə
sas məqsəd coğrafi komplekslərin (obyektlərin) mürəkkəb sistemli, real xarakterə
malik olduğunu açıb göstərməkdir.
Behruz Melikov
Behruz Melikov
Hazırda «geosistem» anlayışının təyin olunmasında sistemlərin element
(substansiya - mahiyyət) tərkibinin göstərilmə xarakterinin fərqlənməsinə görə bir
sıra fikir mövcuddur.
1.Birinci qrupun nümayəndələri geosistemə təbii varlıq kimi baxırlar. Onların
fikrincə geosistem – «sistemin xüsusi idarə-etmə sinifidir; yer səthinin bütün
ölçüləri daxilində ayrı-ayrı təbii komponentlər biri digəri ilə sistemli əlaqə
şə
raitində yerləşirlər» (V.B.Soçava, 1978, s.292). Bu fikrin təhlili göstərir ki,
həmin anlayış özünün şərhinə görə landşaft anlayışına yaxındır. Hətta bir sıra
tədqiqatçılar «geosistem» terminini eyni istiqamətə yönəlmiş maddə kütləsilə
ə
laqədar elementlərin təbii sistemlərə tətbiqini məhdudlaşdırmağı təklif edirlər.
2. kinci qrupun nümayəndələri geosistemə təbiətin, əhalinin və təsərrüfatın
elementlərini özündə birləşdirən yer səthinin mürəkkəb varlığı kimi baxırlar. Belə
varlığın bütövlüyü təsərrüfat, əhali və təbiət arasında bir başa, əks və dəyişilmiş
ə
laqələrin köməyilə təyin edilir (Sauşkin, Smirnov, 1968).
3.Üçüncü qrup təyinatda elementlərin tərkibinə məhdudlaşdırıcılar əlavə
edilmir. Geosistem termini ərazi sistemlərini, daha doğrusu təbii, sosial-iqtisadi,
təbii –texniki və başqa varlıqları qeyd etmək üçün istifadə edilir. «Hər hansı yer
səthi sistemləri (lazımi və potensial) genezisindən asılı olmayaraq ölçüsü müəyyən
hüdud daxilində yerləşirsə ona coğrafi sistem kimi baxmaq olar» (Qoxman və b.
1971, s.71).
Sistem anlayışını təhlil edərkən A.Q. saçenko (1979, s.56) belə nəticəyə gəlir
ki, «sistem» anlayışı müasir elm aləmində universal əhəmiyyətə malikdir. O,
sözünə davam edərək qeyd edir ki, geniş mənada sistem dedikdə müxtəlif
varlıqların və ya hadisələrin bütövlük xüsusiyyətinə, müəyyən strukturaya, daxili
quruluşa, xüsusi funksiyaya malik cəmin birliyi başa düşülür. Bütün təbiət özü
sistemli quruluşa malikdir. Elmdə müxtəlif tipli və səviyyəli sistemlər (fiziki,
bioloji, sosial və s.) mövcuddur. Coğraflar xüsusi mürəkkəb təbii sistemlərlə
məşğul olduğundan, onların tədqiqat obyekti müxtəlif komplekslərdir. Bu
kompleksləri geosistem adlandırmaq tamamilə məqsədəuyğundur.
Behruz Melikov
Behruz Melikov
Dostları ilə paylaş: |