çayı üzərindəki Şəmkir, Mingəçevir, Varvara su ambarları, Volqa çayı üzərindəki,
Orta Asiya respublikalarındakı su anbarları və s.). Onu da qeyd edək ki,
komplekslərin strukturunun davamlılığı hər bir yerdə eyni olmayıb, bir-birindən
fərqlənirlər. Dağlarda meşə komplekslərinin strukturu subnival, nival və dağ-
çəmən komplekslərilə müqayisədə daha möhkəmdir. Çünki meşədən yuxarıda
yerləşən həmin komplekslər daxilində qravitasiya proseslərinin təsiri altında fiziki
aşınma və denudasiya hadisələri qüvvətli gedir. Dağ-meşə komplekslərində il və
sutka ərzində hava temperaturunun tərəddüdü nisbətən zəif olur, yamaclar meşə
bitkilərinin köklərilə yaxşı bərkiyir və ona görə də burada aşınma, axım və
maddələrin aparılması prosesləri zəif gedir.
Landşaftın hündürlük və üfüqi strukturlarının təhlili göstərir ki, hər iki
struktur sistemi bir-birilə sıx qarşılıqlı əlaqə şəraitində inkişaf edir və onları bir-
birindən təcrid olunmuş şəkildə təsəvvür etmək olmaz. Təbii proseslər və insanın
təsərrüfat fəaliyyəti komplekslərin strukturunu yaradır və dəyişdirir. Bu amillərin
hər ikisi müxtəlif formada təsir göstərir. Hər şeydən əvvəl onların təsiri altında
komplekslərin şaquli strukturu pozulur, baş verən dəyişikliklər heç də həmişə üfüqi
strukturanın yenidən qurulmasına səbəb olmur. Təbii komplekslərin strukturunda
bir tərəfdən mürəkkəbləşmə müşahidə olunursa, digər tərəfdən sadələşmə gedir.
Müasir təbii proseslər və təsərrüfatın müxtəlif sahələri bütün hallarda yüksək
səviyyəli komplekslərin inkişaf etdiyi ərazilərdə strukturanı bütövlükdə dəyişmir
(məsələn, ölkə, zona, landşaft tipi daxilində). Onların əsaslı təsiri kiçik sahələrdə
yerləşən aşağı səviyyəli komplekslərdə (fiziki-coğrafi rayon, landşaft növü,
mərzdə), daha doğrusu lokal ərazilərdə baş verir.
Behruz Melikov
Behruz Melikov
Mühazirə 7
brahimov T.
Landş aftin tə snifati və xə ritə ləş mə sinin metodlari
Təsnifat məqsədindən asılı olaraq bölünən, fərqlənən eyni cinsli predmetlərin,
təbii obyektlərin sistemləşmə yollarından biridir. Deməli, təbii komplekslərin
bütövlükdə və ayrı-ayrılıqda (mərzin, fasiyanın, landşaftların) təsnifatını vermək
olar. Lakin bir təsnifatda bütün dərəcələrdən olan təbii ərazi komplekslərini əhatə
etmək olduqca çətindir. Təsnifat tədqiqat aparılan sahədə oxşar əlamətlərini və
fərqli cəhətlərini, yerləşmə qaydalarını və komplekslərin tabeçilikdə olmasını (yəni
kiçik vahidlərin böyüklərə tabe olmasını) aydınlaşdırmağa imkan yaradır.
Təsnifatsız landşaft xəritələrinin tərtibi qeyri mümkündür.
Təsnifat termininin bir-birilə əlaqədar iki anlayışdan ibarət olduğu qeyd edilir
(landşaftın mühafizəsi lüğəti, 1982, s.89):
a)təsnifatla bağlı fəaliyyətin məcmuu, daha doğrusu təsnif olunan obyektlərin
ə
həmiyyəti və öyrənilmə xassəsinə əsaslanan fəaliyyət – «bölgü qanunlarının»
işlənib hazırlanması.
b)təsnifatın nəticəsi cədvəl, qrafik, xəritə legendasında və s. əks olunur.
Landşaft təsnifatında müxtəlif əsaslara və müxtəlif əlamətlərə görə bölgü
aparıla bilinir. Adətən landşaft tədqiqatı zamanı landşaft sinfi, yarımsinfi, tipi və s.
bölünərkən aşağıdakı əlamətlər nəzərdə tutulur:
1.Landşaftların xüsusiyyəti və onların komponentləri, burada təbii və
antropogen elementlərin qarşılıqlı əlaqəsi, öz-özünə təşkil olunma və idarə etmə
proseslərinin qarşılıqlı münasibəti, komponentlər arasında əlaqənin möhkəmliyi,
bioloji məhsuldarlıq, əsas aparıcı komponentlərin səciyyəsi (meşə, çöl, yarımsəhra
və s. landşaftlar), maddə və enerji mübadiləsi zamanı balans göstəriciləri;
2.Komponentlərin yerləşdiyi sahələrin xüsusiyyətlərinə, onların tutduqları və
ya yayıldıqları ərazinin səciyyəsi, eyni cinslilik dərəcəsi, mürəkkəblik, onların
tərkibinə daxil olan komplekslərin təzadlığı, aşağı səviyyəli coğrafi komplekslər,
onların birləşmiş formaları və həmin komplekslər arasındakı əlaqənin intensivliyi.
Behruz Melikov
Behruz Melikov
Landşaftın təsnifatını «yuxarıdan» «aşağıya» doğru yaratmaq mümkün deyil.
Bu metod tamamilə mücərrəd yoldur. Təsnifat konkret landşaftların öyrənilməsi və
müqayisəsi, onların əmələ gəlməsinin ümumi əlamətləri, strukturu və morfoloji
quruluşu nəzərə alınmaqla kiçik komplekslərin qruplaşması əsasında, yəni
«aşağıdan» «yuxarıya» tabe prinsipinə uyğun yaradılmalıdır. Bu isə landşaft
xəritəsi tərtib etməyi tələb edir. Bu xəritələrin tərtibinin lazımi faktik materialların
və hər bir landşaftın özünün təsnifatını aparmadan mümkün deyil.
Xəritə tərtib edilərkən, elmi təsnifatda, səhvə yol vermək, iki tərəfli mövqe
tutmaq olmaz. Elə ona görə də, coğrafiyada təsnifat problemi həmişə xəritələşmə
ilə bağlı olmuşdur.
Təsnifat sxemi düzəldilərkən, bir sıra məntiqi qaydaların gözlənilməsi tələb
olunur. Həmin qaydalar təsnifat qurularkən səhv təsəvvürlərdən uzaqlaşmağa
kömək
göstərir.
D.L.Armand
coğrafi
təsnifatda
tətbiq
edilən
daxili
qanunauyğunluqlar üçün qəbul edilmiş bölgü anlayışının aşağıdakı qaydalarını
işləyib hazırlamışdır.
1.Ayrılmış landşaft növlərinin cəmi cins anlayışının həcminə bərabər
olmalıdır. Növ tipoloji təsnifatın ən kiçik vahid kimi, həmişə bir qədər böyük
bölgünün – cinsin tərkibinə daxildir. Çalışmaq lazımdır ki, cinsin sərhəddində
həmin cinsə aid olmayan və ya daha yüksək təsnifat vahidinə tabe olan başqa
növlər olmasın.
2.Bir cinsli anlayışa tabe olan, bir pilləli təsnifat daxilində yalnız bir təsnifat
ə
laməti olmalıdır. Bu qayda öz növbəsində hakim amil metodundan hər tərəfli
istifadə etməyə zəmanət verir. Əgər qabaqcadan təsnifat işlənib hazırlanırsa, onda
bir sıra daha əsaslı əlamətləri seçib ayırmaq və onların tabelik qanunauyğunluğunu
aydınlaşdırmaq lazımdır. Bu amillərdən hər biri həmin təsnifat pilləsi üçün özünü
hakim amil kimi apara bilər. Lakin təbii ərazi komplekslərini səciyyələndirən digər
ə
lamətlər ikinci dərəcəli olub, əsas amillərə köməkçi hesab edilir və müstəqil
komplekslərin ayrılmasına təsir göstərməməlidir. Məsələn, əgər təsnifatın hər hansı
pilləsinin ayrılması üçün əsas və ya komponent mezorelyef hesab edilirsə, deməli
torpaq-bitki örtüyünün birliyi bölgü üçün əsas ola bilməz. Əgər həmin amillərin
Behruz Melikov
Behruz Melikov
Dostları ilə paylaş: |