nəlxalq müdafiə vasitələri beynəlxalq məhkəmə və kva-
ziməhkəmə (qeyri-məhkəmə) orqanları vasitəsilə həyata
keçirilir. Burada bəzən tərəflər arasında barışdırma proseduru
tətbiq olunur. Bu qaydada, həmçinin dövlətlərarası
mübahisələr də həll olunur.
Bütün müdafiə sisteminin əsası Azərbaycan Respublikası
Konstitusiyasının 71-ci maddəsində müəyyən edilir. Bundan
əlavə, Konstitusiyada hüquq kimi bəyan olunmuş bir sıra
təminatlar da vardır. Bu hüquqlar (təminat-hüquqlar) bütün
müdafiə sisteminin özəyini, onun bazasını təşkil edir və
fərdin müdafiə mexanizmləri çərçivəsində davranışını
müəyyənləşdirir. Eyni zamanda bu hüquqlar dövlət orqanları
üçün də müəyyən vəzifələr yaradır. Konstitusiyanın 71-ci
maddəsində
məhdudlaşdırmanm
əsasları,
məhdudlaşdırılması qeyri-mümkün hüquqlar, hüququn
tətbiqi fəaliyyətində normaların təfsiri ilə bağlı göstərişlər əks
olunur. Bu normanın analizindən insan hüquq və
azadlıqlarının müdafiəsi mexanizminin qurulduğu əsas
prinsipləri müəyyən etmək olar:
1)
İnsan hüquq və azadlıqlarının üstünlüyü (prioriteti). Bu
prinsip onu bildirir ki, dövlət orqanlarının fəaliyyətində
başlıca məsələ insan hüquq və azadlıqlarının müdafiəsi
olmalıdır. Hər bir məsələnin həlli zamanı hüquq və
azadlıqlara toxunma ehtimalı nəzərə alınmalı və dövlət
orqanı vətəndaşın hüququnun toxunulmazlığını maksimum
təmin etməlidir.
2)
Müdafiə vasitələrinin alternativliyi vətəndaşlara hüquq
və azadlıqlarının müdafiəsinin bir yox, bir neçə vasitəsinin
olmasını nəzərdə tutur. Alternativlik, sadəcə, bir neçə
müdafiə vasitəsinin olmasını tələb etmir. Bu ilkin şərtdir
(müdafiə vasitələrinin çoxsaylılığı və dəfələrlə müdafiə
imkanı) və o olmadan müdafiə vasitələrinin al-
— 133 —
temativliyi məsələsi, ümumiyyətlə, qoyula bilməz. Alternativ
müdafiə onu ifadə edir ki, şəxs eyni bir hüququnu bir neçə
vasitə ilə qoruya bilər. Yəni bir hüququ şəxs hər hansı bir
vasitə ilə qoruyursa, sonradan bu vasitə onu təmin etmədiyi
təqdirdə həmin hüququn qorunması üçün başqa vasitədən
istifadə edə bilər. Məsələn, əgər şəxs hüququnu pozan
şəxsdən icra hakimiyyəti orqanına şikayət edərsə və bu
zaman icra hakimiyyəti orqanının gəldiyi nəticə onu qane
etməzsə, şəxs bir vasitə kimi prosessual müdafiə vasitəsindən
istifadə edə bilər.
3)
Müdafiə vasitələrinin məqsədəmüvafıqliyi. Hər bir
müdafiə vasitəsi müəyyən məqsədlə qurulur və istənilən
hüququ istənilən müdafiə vasitəsilə müdafiə etmək
qeyri-mümkündür. Qanunvericilik baş vermiş pozuntunun
əhəmiyyəti, baş verdiyi sahə və s. məsələlər nəzərə alınmaqla
müdafiə vasitələrinin müdafiəsinə imkan verir. Məsələn,
şəxsin etdiyi cinayətdən əsas müdafiə vasitəsi (üsulu)
prosessual üsuldur. Burada icra hakimiyyətinin rolu ikinci
dərəcəlidir. Əgər az əhəmiyyətli pozuntudursa, hüququn
qorunması həm də icra hakimiyyəti orqanları tərəfindən
həyata keçirilə bilər (məsələn, yetkinlik yaşma çatmayanların
işləri üzrə komissiyalar və ya hüququ pozan şəxsin daha
yuxarı vəzifəli şəxs tərəfindən vəzifədən çıxaniması və
pozulmuş hüququn bərpası üçün müəyyən tədbirlərin
görülməsi). Yaxud əgər qanun vətəndaşların hüquqlarını
məhdudlaşdırırsa, bu məsələ ancaq konstitusiya icraatı
qaydasında həll edilir.
4)
Müdafiə vasitələrində şəxsin sərbəstliyi. Müdafiə
vasitələrinin məqsədəmüvafıqliyi şəxsin öz hüquqlarını
müdafiə edərkən sərbəst olmasını inkar etmir. Bu sərbəstlik,
sadəcə, fərdin müdafiə vasitələrini seçərkən nisbətən
müstəqil olmasını deyil, həm də seçdiyi müdafiə vasitəsi
— 134 —
daxilində qanunun yol verdiyi həddə sərbəst davranması
imkanını ifadə edir. Yəni şəxsin öz hüququnu müdafiə etməsi
üçün qanun ona nəinki bir proses çərçivəsində davranışda
müxtəlif imkanlar verir (daha yuxan məhkəməyə şikayət
etmək hüququ, sübut təqdim etmək hüququ və s.), həm də
şəxsə öz hüquqlarını, əsas olduğu təqdirdə, birbaşa müdafiə
etmək imkanı verilməlidir (zəruri müdafiə, son zərurət və s.).
5)
Müdafiənin yüksələn xətt üzrə inkişafı (həyata
keçirilməsi və ya müdafiə vasitələrində rasional ardıeılhq).
Bütün növ müdafiə tədbirləri bir-biri ilə sıx əlaqədədir. Lakin
bu
0
demək deyildir ki, onlar reallıqda istənilən şəkildə tətbiq
olunur və bu zaman ardıeılhq gözlənilmir. Nəzərə alınmalıdır
ki, bir müdafiə vasitəsi digərinə nisbətən daha geniş
imkanlara malikdir, lakin nisbətən baha başa gəlir və
operativlik tələb olunan zaman o qədər də yaramır
(prosessual müdafiə vasitələri). Əksinə, digər müdafiə
vasitələri az imkana malik olsa da, operativlik baxımından
özünü doğruldur və hüquq müdafiəsinin səmərəliliyinin
zamandan asılılığı olduqda, özünü xüsusilə doğruldur. Buna
görə hüquq və azadlıqların təminatları mexanizmində
qanunvericilik
konkret
müdafiə
sisteminin
xüsusiyyətlərindən
asılı
olaraq
onların
bir-birinə
münasibətini müəyyən edir. Bir proses kimi müdafiə
mexanizmlərini ardıcıllıqla nəzərdən keçirsək, belə bir halı
müşahidə etmək olar: subyekt ilkin müdafiə vasitəsinə
nisbətən daha sonra seçdiyi və ya onun üçün tətbiq olunan
müdafiə vasitəsində daha geniş imkanlara malik olur. Şəxs
ikinci müdafiə sistemində birinciyə nisbətən daha geniş
imkana malik olur və müdafiənin nəticəsi də fərqlənir. Bu bir
növ müdafiə sistemlərinin qanunauyğunluğudur: hər bir
sonrakı müdafiə vasitəsi özündən əvvəl gələn və
— 135 —
Dostları ilə paylaş: |