____________________________________________
46
də tuturam, - yeni bir Amerika kəşf etmirəm. Azərbaycan
Respublikasının prezidenti Azərbaycan xalqının inkişafını,
rifahını, Azərbaycan Respublikasının çiçəklənməsini bəlkə də
ilk növbədə, - ola bilər yanılıram, amma hər halda güman
edirəm, təəssüratım məni aldatmır, - Azərbaycan
mədəniyyətinin, mədəniyyəti böyük mənada, ədəbiyyat da daxil
olmaqla deyirəm, çiçəklənməsi, inkişafı ilə, bu çətin vaxtda
Azərbaycan mədəniyyəti naminə nəsə eləməklə ölçür, onunla
görur.
Bir müşahidəmi də demək istəyirəm, - hörmətli Prezidentlə
bəzən telefon danışıqlarında və yaxud bilavasitə danışıqlarda
açıq-aşkar müşahidə etmişəm ki, dediyim geniş mənada
mədəniyyətdən söhbət düşdükdə, ədəbiyyatdan söhbət düşdükdə
məndə elə bir təəssürat yaranır ki, cənab Prezident elə bil mənən
bir az dincəlir. Əgər bu iş-gücün, problemlərin çoxluğu içində
"dincəlmək" sözü yerinə düşürsə. Həqiqətən belədir və bir
qələm əhli, yazıçılıqla, yazı-pozu ilə məşğul olan adam kimi,
sözsüz ki, buna mən daxilən çox sevinirəm, məndə daxilən
böyük ruh yüksəkliyi əmələ gəlir.
Doğrudan da, burada qurultaylardan, cənab Prezident ilə
Azərbaycan yazıçıları arasındakı münasibətdən söhbət getdi.
Bunların hamısı mənim də gözümün qabağındadır. Bu
münasibətlərdə ilk növbədə bir sabitlik var. Biz hörmətli Heydər
Əliyevi o qurultaylarda həm xitabət kürsülərində görmüşük,
həm rəyasət heyətində, həm də sadəcə parterdə oturan
görmüşük.
Elə bilirəm ki, respublika miqyasında yeganə böyük
toplantılar idi ki, Heydər Əliyev həm yuxarıda, həm aşağıda
oturub, bilavasitə özü görüb, təmasda olub, bütün bu tədbirlərdə
bilavasitə iştirak edibdir.
Qurultaylardan ki, söhbət düşdü, mənim də gözümün
qabağına gəlir. Burada Anar dedi, 1971-ci ildən bu tərəfə olan
qurultaylar - 1971-ci ildə, 1976-cı ildə, 1981-ci ildə, 1986-cı il-
də, 1991-ci ildə olan qurultaylar gözümün qabağına gəlir.
____________________________________________
47
Tam inamla deyirəm ki, şübhəsiz, Azərbaycan milli ictimai
fıkrinin formalaşmasında, Azərbaycanın milli özünüdərkində,
milli özünüifadəsində bu qurultayların çox mühüm rolu olubdur.
Mən nəyi demək istəyirəm? İndi burada ən cavanı Vaqif
Cəbrayılzadədir, bunlar hamısı onun da gözünün qabağındadır.
Çingiz Abdullayev gülür, Çingiz yaşda ondan da kiçikdir. Bu
qurultaylar, bu böyük toplantılar sovet dövründə, sovet
Azərbaycanı dövründə çox zaman kosmopolit xarakter daşıyırdı.
Kosmopolit xarakter deyəndə, həm dini nöqteyi-nəzərdən, həm
ümumi Sovet İttifaqı qarşısındakı problemlər - təsərrüfat
problemləri nöqteyi-nəzərindən deyirəm. Amma Azərbaycan
yazıçılarının qurultayları həqiqətən milli özünüdərkin,
özünüifadənin, milli münasibətin ifadəsi idi. Şübhəsiz, gün işığı
kimi aydın həqiqətdir ki, burada da o dövrün rəhbərinin və
rəhbərliyinin rolu var idi. Başqa cür mümkün deyildi.
Misal üçün, əgər 1971-ci ildə bu gün burada oturanların
çoxundan yaş etibarilə cavan olan birinci katib, respublikanın
rəhbəri Heydər Əliyev gəlib Azərbaycan dilində çıxış edirdisə, -
o məruzə yadınıza gəlir, - Azərbaycan problematikasını
qaldırırdısa, bu, doğrudan da Azərbaycan ictimai fikrinin
formalaşmasında böyük bir hadisə idi. Mənim yadıma gəlir,
bunu bir neçə dəfə yazmışam və demişəm də, - doğrudan da
hesab edirəm ki, mühüm məsələdir. 1981-ci ildə keçmiş
Dzerjinski klubundakı qurultayda, - o, elə bir dövr idi ki,
Azərbaycanda, Azərbaycan xalqının problematikasında onun
gələcəyi üçün bir nömrəli problemlərdən olan Cənub mövzusu
yasaq idi. Təbii ki, Moskvanın təzyiqi, istəyi və Qlavlitdən
tutmuş bir sıra redaktorlara qədər Moskvanın dediyi ilə oturub
duran kiçik işçilərin iştirakı ilə bu, yasaq idi. Heydər Əliyev
çıxışında, - hesab edirəm ki, doğrudan da tarixi çıxış idi, -
Cənub məsələsinə Azərbaycan
____________________________________________
48
yazıçılarının diqqətini necə cəlb etdi? Xüsusi bir vəzifə yaratdı
ki, o da Yazıçılar İttifaqının katibi vəzifəsi idi və bizim hörmətli
Balaş Azəroğlu da o vəzifəyə seçildi - Azərbaycan Yazıçılar
İttifaqının Cənubi Azərbaycan ədəbiyyatı üzrə katibi.
Əlbəttə, bütün bunlar bir tərəfdən tarixi faktdır, hesab edirəm,
Azərbaycanın yeni tarixinin son 30 ilinə yazdığı çox gözəl,
qiymətli səhifələrdən biridir. O biri tərəfdən də, məsələn, şəxsən
mənim üçün, burada "parlaq" sözünü işlətdim, - çox parlaq
hadisələrdən biridir.
Amma bu gün bu barədə söhbət getdi, - biz müstəqil
Azərbaycanın yazıçılarının ilk qurultayını keçiririk. Yəni,
müstəqil Azərbaycan Respublikası öz yazıçılarının ilk
qurultayını keçirir. Əslində bu, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin
yox, Azərbaycan yazıçılarının qurultayıdır. Aradan keçən altı ili
mən də gözümün qabağına gətirəndə, hesabat nöqteyi-
nəzərindən bu illəri xatırladıqda Əkrəm Əylislinin dediyi bir
fikirlə şərikəm ki, əslində bu altı ilin daxilindəki hadisələr,
ziddiyyətlər, dramatik hadisələr, - gurultulu çıxmasın, hətta bəzi
məqamlarda Şekspir qələminə layiq hisslər, həyəcanlar olan
hadisələr - vaxt nöqteyi-nəzərindən, zaman etibarilə elə bil ki,
altmış ilə bərabərdir.
Mən bu nöqteyi-nəzərdən ədəbiyyatımıza baxanda bir
məsələyə diqqəti cəlb etmək istəyirəm. Bu da nədir?
Ədəbiyyatımızın bu günü və gələcəyi naminə, qələm əhli kimi,
şəxsən özüm daxil olmaqla, bizim yaratdığımız şərait - yəni biz
nə eləmişik? Həm Yazıçılar Birliyi nə edib, həm mən - Elçin nə
eləmişəm, deyək ki, həm Qabil, həm Fikrət Qoca nə eləyibdir?
Yəni, daxili bir hesabat nə olub, necə olubdur. Bu nöqteyi-
nəzərdən, birinci özüm daxil olmaqla, görürəm ki, ilk növbədə
ədəbiyyata təəssübkeşlik hissiyyatı elə bil bir az arxa plana
keçibdir. Başqa məsələlər, problemlər ədəbiyyat təəssübkeşliyini
üstələyibdir.
Dostları ilə paylaş: |