MüSTƏQİLLİYİMİZ
Yüklə 3,04 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Heydər Əliyev
____________________________________________ 37
Mən Sizdən üzr istəyirəm, çox danışdım. Amma bunlar məni ağrıdan məsələlərdir. Mən bunları yazıçılar qurultayının kürsüsündən demək istəmirəm. İstəyirəm ki, məsələyə diqqət artsın. Çox sağ olun.
söhbətimiz Yazıçılar Birliyinin problemləri ilə əlaqədar olsun. çox xahiş edirəm ki, mənim şəxsiyyətimlə, yaxud da ki, mənə münasibətlə əlaqədar məsələlər burada qaldırılmasın. Mən bunu dəfələrlə demişəm, bəlkə də bunu demək artıqdır, amma məcburam. Millətin, Azərbaycan xalqının, ziyalıların bütün dövrlərdə mənə olan müsbət münasibətindən çox razıyam. Heç kəsdən də narazılığım yoxdur. Heç kəsdən. Buna görə də heç kəs düşünməsin ki, məsələn, mənim üçün o ağır illərdə kimsə mənə əl uzatmayıb, yaxud kömək etməyib, bəlkə də qəlbində olan münasibəti göstərməyə imkan olmayıbdır, yaxud da ki, biganə qalıbdır, - bir dövlət başçısı kimi, bu mənim üçün bir əhəmiyyət kəsb edir, - yox, vallah, yox! Bilirsiniz, mən Naxçıvandan seçilmiş deputat kimi 1991-ci ilin fevralında Ali Sovetin sessiyasında danışdım, orada da dedim. Dedim, mən Moskvada yaşaya bilmədim və buraya gəldim ki, öz xalqımın, millətimin içində olum və onunla bir yerdə olum. Belə hallarda bəziləri öz Vətənini tərk edir ki, gedib rahat yaşasın. O vaxt Moskvada mənim yaşamağım üçün çətinliklər də var idi. Ancaq hər halda, mən Vətəndən uzaqda idim, ola bilərdi, Vətənin problemləri də mənim qəlbimdə olaydı, amma mən ona cavabdeh deyildim. Lakin mən gəldim. Kimsə bunun qarşısını almaq istədi, kimsə buna mane oldu və sairə. Bunlar hamısı göz qabağında olan şeylərdir, keçib gedibdir. Ancaq sonra, 1993-cü ildə mən dəvət olundum, Bakıya gəldim, o vaxt dedim ki, heç kəs narahat olmasın. Bəzi qüvvələr, adamlar tərəfindən mənə
____________________________________________ 38
qarşı olan o ədalətsizliyə görə mən heç kəsdən, heç vaxt qisas almamışam, almaram. Bu gün yenə də deyirəm, mən bunları çoxdan unutmuşam, bunları heç xatırlamaq lazım deyil. İrəliyə baxmaq, birləşmək lazımdır. Hamımız bir olmalıyıq. Həyatın müəyyən bir mərhələsində kimsə nəsə, bəlkə bundan da çox edə bilərdi, etməyibdir. Nə olsun? Amma indi biz hamımız bir yerdəyik. Dövlətimiz müstəqildir. İndi bütün bu çətinliklərin öhdəsindən gəlmişik. Güman edirəm ki, biz müharibəyə də son qoyacağıq, işğal olunmuş torpaqlarımızın sülh yolu ilə azad edilməsinə də nail olacağıq, sülh də yarada biləcəyik. Mənim buna artıq daha da çox ümidim var. Ona görə də mən istəməzdim ki, bu məsələyə indi bir daha toxunaq, çünki bu bizi əsas mövzudan kənara aparır.
İkincisi, Sabir burada bir məsələyə toxundu. Mən buna öz münasibətimi bildirmək istəyirəm. Amma mən bunu əvvəllər də demişəm. Azərbaycanda xalqın 1988-ci ildən Ermənistanın Azərbaycana təcavüzü və Moskvanın, ittifaqın o vaxtkı dövlət başçılarının Azərbaycana ədalətsiz münasibəti ilə əlaqədar və o vaxt Azərbaycana başçılıq edənlərin, həmin o kommunist partiyasının rəhbərlərinin öz vətəninin, ölkəsinin, xalqının problemlərinə lazımi qayğı göstərməməsi ilə əlaqədar, bəlkə də öz hərəkətləri ilə xalqına xəyanət etməsi ilə əlaqədar ayağa qalxmış insanlar, o meydana toplaşmış, mitinqlər aparmış insanlar və o illər, dövrlər, hadisələr bizim xalqımızın tarixinin parlaq səhifələridir. Mən hesab edirəm ki, heç kəs onları başqa cür qiymət- ləndirməməlidir. Şəxsən mən bu cür qiymətləndirirəm. Bilirsiniz, ora, həmin o meydana yüz minlərlə adam toplaşırdı. Onlar oraya niyə toplaşırdı? Axı onları zorla oraya aparmaq olmazdı. Demək, onların tam əksəriyyətinin qəlbində olan milli hissiyyat, torpaq, Vətən hissiyyatı və ____________________________________________ 39
ədalətsizliyə qarşı etiraz bu insanları oraya toplayırdı. O vaxt o mitinqləri aparanlar, xalqı bu işlərə daha da cəlb edənlər də, mən hesab edirəm ki, çox cəsarətli insanlar olublar və onların xidmətlərini heç vaxt unutmaq olmaz. Mən bunu həmişə qiymətləndirmişəm və qiymətləndirirəm. Həmin o mitinqlərdə burada oturan şəxslərin əksəriyyəti iştirak ediblər, - gəliblər, danışıblar, sözlərini deyiblər. Ona görə də mən hesab edirəm ki, bunların hamısı bizim xalqımızın qüdrətini, mənəviyyatını nümayiş etdirən səhifələrdir, hadisələrdir. Siz gərək ki, unutmamısınız, - 1994-ci ilin yanvar-fevral aylarında Milli Məclisdə mənim təşəbbüsümlə məsələ qoydum, bilirdim ki, 20 Yanvar hadisələrinə siyasi qiymət verilməyibdir. Xatirinizdədir, mən Milli Məclisə məktub yazdım, təşəbbüs qaldırdım. Milli Məclis bu məsələni təxminən iki ay müzakirə etdi və biz 20 Yanvar hadisələri ilə əlaqədar qərar qəbul etdik. Xatirinizdədir, o vaxt bunların hamısı televiziya ilə verilirdi. Çoxlarınız da orada iştirak edirdiniz. O vaxtlar bəziləri istəyirdilər kimlərisə günahlandırsınlar ki, niyə 20 Yanvar gecəsi adamlar qırıldı. Çünki Nemət Pənahov, Etibar Məmmədov, yaxud da ki, Xalq Cəbhəsi, başqaları camaatı küçələrə çıxartdılar, adamlar ona görə qırıldı. Onları da günahlandırmaq istəyirdilər. Sabir, xatirindədir, onda sən Milli Məclisdə var idin. Onları günahlandırmaq, qərara yazdırmaq istəyirdilər. Sənin də, başqalarının da xatirindədir ki, mən bunun əleyhinə çıxdım. Dedim, onlar günahkar deyillər. Onlar öz Vətənini qoruyurdular, öz hissiyyatlarını bildirirdilər. Günahkar o tankları buraya gətirənlərdir, günahkar o tanrkları buraya göndərənlərdir. Ona görə də mən o vaxt dedim, - nə Nemət Pənahovu, nə Etibar Məmmədovu, nə Xalq Cəbhəsini, nə başqasını, heç birisini günahlandırmaq olmaz. O vaxt mən buna imkan vermədim. Bəli, o vaxt bəzi qüvvələr çalışdılar
Yüklə 3,04 Mb. Dostları ilə paylaş:
|