MüSTƏQİLLİYİMİZ
Yüklə 3,04 Mb. Pdf görüntüsü
|
____________________________________________ 40
qərara saldırsınlar və bunu tarazlaşdırsınlar ki, bəli, onların da, bunların da günahı var. Amma mən o vaxt da belə fikirdə olmuşam, elə yanvar hadisələri zamanı Moskvada bunu eşidən kimi də bu fikirdə olmuşam, ondan sonrakı dövrdə də, bu gün də bu fikirdəyəm: Ayağa qalxmış xalq öz haqqını istəyirdi, öz sözünü deyirdi, onu basmaq, əzmək üçün tank göndərmək olmazdı. Bu, cinayət idi. Əgər küçədə öldü, əzildisə - bu onun günahı deyildi ki, küçəyə çıxmışdı. O, küçəyə hissiyyatını bildirmək üçün çıxmışdı. Bəziləri deyirdi xəbərdar etməli idilər ki, tanklar gələcək, küçədən çəkilin. 130, yaxud 200, yaxud da ki, 20 adam həlak oldu, - bunun fərqi nədir? Hər bir insan üçün bunun fərqi var, amma millət üçün bunun fərqi yoxdur. Millət üçün əsas odur ki, millətin mənəviyyatını əzdilər. Ona görə də o xalq ki, ayağa qalxmışdı və öz haqqını tələb edirdi, o rejimin əleyhinə çıxırdı və Moskvanın, o vaxtkı kommunist rəhbərliyinin Azərbaycan xalqına qarşı ədalətsizliyinə öz protestini, etirazını bildirirdi, Azərbaycanın o vaxtkı rəhbərlərinin istefasını tələb edirdi, - hesab edirəm ki, bunlar hamısı tamamilə doğru-düzgün hərəkətlər olub. Bunları heç vaxt pisləmək olmaz. Onların iştirakçılarını heç vaxt günahlandırmaq olmaz. O cümlədən, Xalq Cəbhəsinin o vaxt yaranması və o dövrdə fəaliyyət göstərməsi, mən hesab edirəm ki, tariximizdə müsbət qiymətləndirilməlidir. Mənim fikrim həmişə belə olubdur. O, başqa məsələ ki, sonra bəzi adamlar həmin o imkanlardan istifadə etdilər və cürbəcür qeyri-qanuni işlər gördülər, yaxud ki, cinayətlər etdilər. Bu, başqa məsələ. Məsələn, Rəhim Qazıyev Xalq Cəbhəsinin liderlərindən biri idi. Məlumdur, elədirmi? Ancaq Rəhim Qazıyev bu Xalq Cəbhəsinə hansı niyyətlə girmişdi? Xalq ona inanmışdı, amma o, xalqa nə qədər xəyanət etdi. Yaxşı, bu məlumdur. O, elə 20 Yanvar hədisəsində də xalqa xəyanət etdi. Şübhəsiz
____________________________________________ 41
ki, onu həbs edib Moskvaya aparandan sonra ələ keçirdilər və bundan sonra o, xalqın əleyhinə işləməyə başladı. Nəhayət, 1993-cü ilin hadisələri bunu göstərdi. Mən bəlkə də o vaxt belə düşünə bilməzdim. Çünki həmin Rəhim Qazıyev mən Naxçıvanda olarkən iki-üç dəfə Naxçıvana gəldi. Hələ o, burada heç müdafiə naziri deyildi. Görüşdük, söhbət elədik. Mən ona hörmətlə yanaşırdım, çünki onu tanımırdım, içini bilmirdim. Amma hesab edirdim ki, o vaxtlar Yanvar hadisələrinə görə həbs olunub, həbsxanada yatıbdır, demək, xalq hərəkatının liderlərindən biridir. Mən ona belə münasibət göstərirdim, onun içini bilmirdim. Ancaq sonra nə təhər oldu? Sonra tamamilə xalqa xəyanət etdi və xarici ölkələrin xüsusi xidmət orqanlarına qulluq etdi. Təsadüfi deyil ki, bizim orqanlar burada həbs edəndən sonra onu təcridxanadan çıxaranlar haraya apardılar? Apardılar, onu Moskvada gizlətdilər. O, təlimatlarını elə oradan almışdı, oraya xidmət edirdi.
Amma günah eləyənlər təkcə Rəhim Qazıyev deyildi, başqaları da var idi. Günah etdilər, səhvlər etdilər. Amma ayrı- ayrı adamların günahları, yaxud da elə Xalq Cəbhəsinin hakimiyyətə gəldiyi zaman bir il müddətində buraxdığı səhvlər və nəhayət, ölkəmizi vətəndaş müharibəsinə gətirib çıxarması - bunların heç birisi Xalq Cəbhəsinin əvvəlki xidmətlərini inkar edə bilməz. Mən hesab edirəm, Xalq Cəbhəsinin də dövrləri var. Məsələn, 1988, 1989, 1990-cı illərdə, lap elə 1991-ci ilin özündə də Xalq Cəbhəsinin fəaliyyətini mən yüksək qiymətləndirirəm və çox yüksək qiymətləndirirəm. Ancaq hakimiyyətə gələndən sonra onlar, birincisi, hakimiyyəti saxlaya bilmədilər. İkincisi, hakimiyyətdən sui-istifadə etdilər. Üçüncüsü də Azərbaycanı parçalanmaq həddinə və vətəndaş müharibəsinə gətirib çıxartdılar. Bu da onların günahıdır. Ona görə yaxşıya yaxşı, yamana yaman demək lazımdır.
____________________________________________ 42
Sabir, mən hesab edirəm ki, o vaxtlar həqiqətən xalqın oyanmasında, inkişaf etməsində fəaliyyət göstərmiş adamlara indi heç kəs mənfı münasibət göstərə bilməz və göstərməməlidir. Məsələn, şəxsən sənin özün haqqında danışsaq, mən o vaxtlar sənin fəaliyyətini çox heyranlıqla müşahidə edirdim. Mən Moskvada yaşayırdım, bəzən meydandakı mitinqi Moskva televiziyası göstərirdi. Səni orada tribunada görəndə mən sevinirdim. Çünki yadımdadır, mən burada işlədiyim zaman sən gənc yazıçı, şair kimi, ümumiyyətlə, bizim cəmiyyətdə, o cümlədən mənim nəzərimdə çox hörmətli bir adam idin. Görəndə ki, Sabir Rüstəmxanlı xalqın qarşısında çıxış edir və ədalətsizliyi ittiham edir, bu məni sevindirirdi. Yaxud, Nemət Pənahovun özünü götürün. Düzdür, o vaxtlar mənim barəmdə daim kriminal axtarırdılar. Bəzi qəzetlərdə də yazırdılar ki, Heydər Əliyev Bakıda işləyəndə Nemət Pənahov onun bağında bağban olub, ona görə onun göstərişi ilə bu işləri görür. Amma bunlar hamısı uydurma sözlərdir. Mən Nemət Pənahovu qətiyyən tanımırdım. Bir də ki, mən Azərbaycandan gedəndə Nemət Pənahov yaşına görə yəqin ki, uşaq imiş. Çünki mən Azərbaycandan 1982-ci ildə getmişdim. Bu hadisələr 1988- ci ildə başlamışdı, o vaxtlar deyirdilər onun 25 yaşı vardı. Qəzet belə yazırdı, bilmirəm neçə yaşı vardı, amma belə yazırdı. O vaxtlar həqiqətən Moskvada belə bir fikir var idi ki, bütün bu məsələləri təşkil edən Heydər Əliyevdir, Xalq Cəbhəsini təşkil edən Heydər Əliyevdir. Belə fikir var idı, məni günahlandırmaq istəyirdilər. Amma bir halda ki, bu barədə söhbət açılıb, mən Moskvada yaşayanda da, buraya gələndən sonra da bilirdim, - Xalq Cəbhəsi ilə mitinqlərə gedən adamların əksəriyyəti Heydər Əliyevə müsbət münasibət göstərən adamlar idi. Əksəriyyəti! Sən dedin ki, onların içərisində istəyən də , istəməyən də vardı. Sabir, əksəriyyəti istəyən idi. Bəlkə də bunu mənim özümün deməyim yaxşı
Yüklə 3,04 Mb. Dostları ilə paylaş:
|