____________________________________________
13
Demək də olmur, bilirsiniz ki, yazıçıların Yaradıcılıq evi
qaçqınlara verilib. O gün olsun onlar yerlərinə-yurdlarına
qayıtsınlar. Yaradıcılıq evindən istifadə edə bilmirik, oranı təmir
etmək lazımdır. Bunlar vacib söhbətlərdir.
Məclis məni tutub, bilmirəm sözümün dalını necə deyim.
Xülaseyi-kəlamla onu demək istəyirəm ki, yazıçılar hər dövrdə
bütün nazirlərdən qiymətli olublar. Yazıçılar Birliyinin birinci
katibləri, sədrləri hər hansı bir nazirdən hörmətli, qiymətli
olublar. Çünki yazıçı xalqın düşünən beyni, ürəyi, danışan dili,
mənəvi aləmidir. Rəssamın şəklinə baxırsan - əladır, amma sözü
qalır ürəyində, bəstəkar musiqi bəstələyir - əladır, amma
danışmağa gələndə...
Özümlə əlaqədar bir söz deyim. 71 yaşım var. Üzr istəyirəm,
təvazökarlıqdan uzaq olmasın, mənim "Nəsimi" kitabımı dövlət
mükafatına təqdim etmiş, gətirib Sizin qarşınıza qoymuşdular.
Rusca demişdiniz ki, "bu, bütöv bir kitabxanadır, bunu
yazmağın özü böyük şeydir". Mənim kitabımı və "Nəsimi"
filmini, - çox gözəl filmdir, - bir yerdə müzakirəyə
qoymuşdular. Orada dedilər ki, filmin lentləri pozula, qalmaya,
rəngləri dəyişə bilər, amma bu, şair haqqında kitabdır, min il
yaşayacaq, vərəqləri cırılsa da qalacaqdır.
Ona görə yenə demək istəyirəm ki, yazıçıya qiymət Sizin
başınızın ucalığıdır, savab işdir. Yazıçı xalqın danışan dilidir.
Biz həmişə Sizə, Sizin fəaliyyətinizə xeyir-duaçıyıq. Hamımız
televizora baxırıq. Görürük ki, bir dəqiqə vaxtınız yoxdur - o
gedir, bu gəlir, onu qarşıla, bunu yola sal, təyyarədən düş,
təyyarəyə min. Siz iki daşın arasında bu gün bizi qəbul etdiniz
və açıq söhbətə cəlb edirsiniz. Ona görə də Sizə dərin
təşəkkürümü bildirirəm. Sağ olun.
____________________________________________
14
YAZIÇI ƏKRƏM ƏYLİSLİNİN ÇIXIŞI
Düzü, heç bilmirdim ki, bu gün bu məclisdə olacağam.
Təxminən bir saat bundan qabaq məlumat aldım. Uzun fasilədən
sonra, hazırlıqsız çıxış olduğundan bir az ehtiyat edirəm. Amma
mənə elə gəlir ki, bugünkü gündə danışmaq üçün böyük
hazırlığa ehtiyac yoxdur.
Ötən yazıçılar qurultayından altı il keçibdir. Elə-belə baxanda
altı il böyük vaxt deyil. O biri qurultaylar arasında da dörd-beş il
vaxt keçirdi. Əlbəttə, onda vaxtı bu cür hiss eləmirdik. Mən elə
bilirəm, bəlkə də bunu sonradan dərk edəcəyik ki, bu altı ildə
bizim varlığımızdan, mənəviyyatımızdan, insani taleyimizdən və
xalqımızla bir yerdə həyatımızdan nə boyda bir epoxa keçibdir.
Çünki bu məzmunda, bu mündəricədə, bu dərəcədə faciəli,
kədərli, bu dərəcədə sevincli altı il, bilmirəm, hansı nəslin
həyatında ola bilər. Bu, böyük altı il idi.
Biz bu altı ildə hamımız bir yerdə, - mən heç kəsi ayırmıram,
- çox inandığımız şeylərdən uzaqlaşdıq, çox inandığımız
şeylərin boşluğunu gördük. Varlığımızda həddən çox bir
yeniləşmə baş verdi. İnanın ki, bəlkə insan 50 il yaşayıb bu
duyğuları keçirə bilməzdi.
Altı il bundan qabaq Azərbaycan yazıçılarının qurultayında
mən çıxış elədim. Hörmətli Prezidentimiz, bizim hamımızın
həmişə qayğısını çəkən Heydər Əliyev də həmin qurultayda
iştirak edirdi, zalda oturmuşdu. Hamısı yadımızdadır, -
filarmoniyanın binası idi. Mən orada bir söz dedim. Çıxışımı
yazmamışdım, yadımda deyil. Amma bir fikrim yadımdadır ki,
belə bir söz dedim. Zala üzümü tutub dedim ki, bır vaxt
deyirdiniz ki, gəlin Heydər Əliyevin ətrafında birləşək, indi
deyirsiniz ki, gəlin Mütəllibovun ətrafında birləşək. Bəs haçan
biz Allahımızı tapacağıq, o Allahın altında bir yerə yığışacaq və
bir amala, bir məqsədə, bir məzhəbə qulluq edəcəyik?
____________________________________________
15
Həmin qurultayda belə bir söhbət oldu. Dediklərimdən əlavə, bir
fikir yadımda qalıbdır. Hətta o da yadımdadır ki, indiki hörmətli
prezidentimiz o vaxt mən çıxış edəndən sonra, müşahidə etdiyim
budur, inanmıram ki, səhv edəm, özünün də nadir yaddaşı var və
bilir, zalı tərk elədi. Sonra Rəfiq Zəka deyəcəkdi ki, mən
çıxdım, cangüdən kimi müdafiə elədim və yola saldım.
Bu bizim taleyimizin, həyatımızın olaylarıdır, gündəlik
işləridir. Bilirsiniz, indi heç kəs inkar eləmir ki, Azərbaycanda
böyük quruculuq həyatına qayıdış başlayır, yəni dağıntılardan
bezmiş bir millət öz taleyini qurmağa başlayır. Məlum məsələdir
ki, bu işin başında kim gedir, bu işə kim rəhbərlik edir, o
dağıntılardan üzümüzü quruculuğa kim döndərir. Məsələn, mən
abadhğı görəndə daxilən abad oluram, hamımız da daxilən abad
oluruq. Yəni, fiziki, məişət abadlığı, gündəlik abadlıq
mənəviyyatımızı da abadlaşdırır. Evdən çıxıb işə gedincə yolda
beş-altı yerdə görürəm ki, kimsə bağda gül əkir, kimsə bulvara
torpaq tökür, kimsə nə iləsə məşğuldur və biz Azərbaycanımızı
quruculuğa qaytarırıq.
Zaman göstərir ki, mənəviyyat quruculuğu daha çətindir.
Hərdən mənə elə gəlir ki, bəlkə də səhv edirəm, mənəviyyat
quruculuğumuzu dürüst, yəni o sökülməz, dağılmaz, möhkəm
bina üstündə qura bilmirik. Mənim daxili narahatlığım həmişə
bundan ibarət olubdur. Elə bilirəm ki, mənəviyyatımızı da
möhkəm, dönməz şəkildə, gələcəkdə kimlərisə özümüzə
güldürmədən, güclü əsaslar üstündə qurmalıyıq və mənə elə
gəlir ki, buna dürüst yol da göstərilir. Fəqət bir çox hallarda
özümüz bu düz yolu əyə-əyə harasa aparıb çıxarırıq.
Əlbəttə, ürəyimdə söz çoxdur, bolluca söz var. Onlardan
bəzisini pərakəndə də olsa, deyirəm. Hörmətli Prezident,
yaradıcı adamlar və bütün bədii yaradıcılıq adamları harmoniya
adamlarıdır. Yəni onlar harmonik dünyada daha fəal, güclü
yaradıcılıqla məşğul ola bilirlər. Hamı kimi,
Dostları ilə paylaş: |