MüSTƏQİLLİYİMİZ
Yüklə 3,04 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Sirus Təbrizli
- Yusif Səmədoğlu
____________________________________________ 22
Heydər Əliyev: Yaxşı. Əlbəttə, hər bir adam üçün onun işi çox əzizdir. Əgər onu işdən ədalətsiz çıxardıblarsa... Sirus Təbrizli: Sonra da Sizi işdən çıxartdılar. Heydər Əliyev: Yaxşı, səni işdən çıxartdılar. Axı məni də işdən çıxartdılar. Mən neyləyim ki, çıxartdılar da. Məni işdən çıxartdılar, əziyyət çəkdim. Amma indi, bu gün səmimi dostyana danışırıq. Vallah, billah, fikirləşirəm ki, nə yaxşı çıxartdılar! Sirus Təbrizli: Mən də elə fıkirləşirəm ki, nə yaxşı məni işdən çıxartdılar. Döyülə-döyülə bərkidik. Heydər Əliyev: Bəli, məni işdən çıxartdılar, o günləri, o çətinlikləri gördüm, onların hamısına dözdüm. Bunlar hamısı həyatdır. Həyatın yüksəlişi də olur, aşağıya düşməyi də olur, enişi də, yoxuşu da, çətinliyi də, gözəl günləri də olur. Nə olar ki, işdən çıxartdılar, indi sən millət vəkilisən, nazirsən. Görürsən! Sirus Təbrizli: İnanın ki, o keçmişə görə mən sevinirəm. Mən o anları gözümün qabağına gətirirəm, fikirləşirəm ki, Heydər müəllim, Sizin kimi güclü insanlar bu cür təzyiqlərə dözürlər. Həyat bəzilərini döyür Koroğlu edir, bəzilərini döyür Keçəl Həmzə edir, bəzilərini də tamam məhv edir. Amma danoslardan, haqsızlıqlardan nə qədər insanlar məhv oldular. Bu, bu gün də davam edir, var. İcazə verin mən çıxışımı bir-iki kəlmə ilə qurtarım. Həqiqətən də həyatımda Yazıçılar İttifaqında, o mənəviyyat ocağında mənə qarşı haqsızlıq edildi. Özü də əgər mənim bir günahım olsaydı, əgər mən gedib kimdənsə rüşvət alsaydım, haradasa yalan danışsaydım, ikiüzlülük etsəydim - bu, başqa məsələ. Hamı bilirdi, burada Ayaz Vəfalı oturub, o da bilir ki, mən o qəzetdə necə işləyirdim. Nə üçün, özü də yazıçının danosu ilə yazıçılar mənə divan tutdular? Mən çox təəssüf edirəm ki, bu gün Mirzə İbrahimov, İsmayıl Şıxlı sağ deyillər. Mən onların gözlərinə bir baxmaq
____________________________________________ 23
istərdim. Nəhayət, bu, bu gün də davam edir. Niyə davam edir? Cənab prezident, mən deyim. Sizin gözünüzün qabağında olubdur. Mən partiya biletimi verəndə o vaxtkı kommunist rejimi məni təqib edibdir, mənim Yazıçılar İttifaqım məni müdafiə etməyibdir. Mən Naxçıvanda olanda İskəndər çıxıb qışqırırdı ki, Sirusu Bakıya buraxmayacağam. Mən gözləyirdim, mənim Yazıçılar Birliyim bir bəyanat versin ki, Sirusdan nə istəyirsiniz? Mən yenə də tək qaldım. Yəni Yazıçılar Birliyində məni müdafıə edən adam tapılmadı. Bir yazıçı, qələm dostum demədi ki, axı bu yol düz yol idi. Ona görə də Siz məni bağışlayın, mən bunu deməliyəm. Bu kiçik məclisdə demək istəyirəm ki, bu bizim dərdimizdir. Ona görə mən çıxışımı bu sözlərlə qurtarmaq istəyirəm ki, hər dəfə qurultaylarda müəyyən adamlar barədə müəyyən qruplar arasında müəyyən çəkişmələr gedir ki, kim olacaq, rəhbərliyə kim seçiləcək. Bu, həmişə olubdur. Mən bu intriqaları həmişə görmüşəm. Hiss edirəm ki, elə bu ərəfədə də bu cür söhbətlər gedir. Məsələ kimin olmağında deyil. Mən belə başa düşürəm ki, biz özümüz daxilən dəyişməliyik. Çünki Azərbaycan artıq müstəqil dövlətdir. Müstəqil dövlətin yazıçıları, ziyalıları xalqı düz yola aparmalıdır, xalqın ağır vaxtında ona düz söz deməlidirlər, dünən birini, bu gün bir başqasını... Bayaq Əkrəmin dediyi çox cəsarətli söz idi. Bəli, biz yaratdığımız həmin totemlərdən, bütlərdən sonra boyun qaçırmalı oluruq. Ancaq mən yazıçılarımıza daxilən dəyişməyi arzulayıram. Bu gün Siz kitablardan danışırsınız. Mən kitab siyasəti ilə məşğul olan nazirlikdəyəm. Mənim kitabım yoxdur. Mən fəxr edirəm ki, mənim kitabım yoxdur. Çünki o dövrdə ki, mən yaşamışam, əksəriyyət məcbur idik ki, görək nə yazaq. Bir dəfə mən Tarkovskinin bir sözünü eşitdim, - "kitab iş deyil, əməldir". Yazıçı öz həyatı ilə hərəkət etməlidir. Özü olmayanın sözü olmur. Mən belə bir mötəbər binada, belə bir
____________________________________________ 24
şəxsiyyətin yanında yalan danışa bilmərəm, ürəyimdə olanları gizlədə bilmərəm. Mən Sizə hörmət edib bu sözləri deyirəm. Cənab prezident, mən də ürəyimdə kin gəzdirmirəm. İndiyədək qoy biri desin. Fəxr edirəm ki, mən meydanda Nemət Pənahlı ilə ziyalıların üstündə tutuşurdum. Deyirdim ki, Nemət, Ziya Bünyadovu, Bəxtiyar Vahabzadəni sən millətin içində təhqir edə bilməzsən, onlar iş görəndə biz hələ əlimizə qələm almamışdıq. Mən bunlarla fəxr edirəm və Sizin qarşınızda alnım açıqdır. Mən qələm yoldaşlarımızı bir şeyə çağırıram: xalqın ağır vaxtında yolumuzu müəyyən edək və xalqa düz söz deyək. Bunun üçün hər şey ola bilər. Bizdən əvvəl Mirzə Cəlilin, başqalarının başına nələr gəlməyibdir? Amma o düz sözlə qazanılan hörmət bütün vəzifələrdən yüksəkdir. Bu gün burada şəxsən mənim qələm dostlarım oturublar. Mən bu gün millət vəkiliyəm, nazirəm. Amma mən o qələmimlə qazandığım hörməti hər şeydən üstün tuturam. Ona görə də bu qurultayda özüm olmasam da, kimin oturmağından asılı olmayaraq, rəhbər dəyişmək yox, özümüzü dəyişək. Sağ olun.
katibi): Heydər müəllim, mən bir arayış vermək istəyirəm. Olarmı?
İttifaqı onun əleyhinə çox haqsız iş gördü, onu "Ədəbiyyat qəzeti"ndən işdən çıxartdı. Sizin dediyiniz kimi, həmişə bir şeyin mənfi cəhətini də, müsbət cəhətini də demək lazımdır. Sirus, axı sən sonra "Azərbaycan" jurnalında işə qəbul olundun. Mən o vaxt səni işə qəbul etdim və uzun müddət orada işlədin. Yəni bir haqsızlığa görə bütün Yazıçılar İttifaqının üstündən qara xətt çəkmək düzgün deyil.
Yüklə 3,04 Mb. Dostları ilə paylaş:
|