MüSTƏQİLLİYİMİZ
Yüklə 3,04 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- ŞAİR RÜSTƏM BEHRUDİNİN ÇIXIŞI
- Rüstəm Behrudi
- A n a r
- Heydər Əliyev
____________________________________________ 78
görüşmüşük. Heydər Əliyev: Behrudi, ordubadlısan da? Rüstəm Behrudi: Bəli, ordubadlıyam. Heydər Əliyev: Özü də soruşdum ki, bu Behrudi nədir? Dedin ki, kəndimizin adıdır. Yadındadırmı? Rüstəm Behrudi: Bəli, yadımdadır. Sizə o vaxt kitablarımı da bağışlamışdım. Heydər Əliyev: Bağışlamışdın. Rüstəm Behrudi: Siz o vaxt Türkiyədən gəlmiş valiyə dediniz, o məni Ankaraya apardı. İndi mən başqa məsələdən danışmaq istəyirəm. On il bundan əvvəl, bilmirəm, Anar müəllimin, yoxsa Əkrəm müəllimin Hollandiya ilə bağlı bir yazısını oxumuşdum.
Sizin nəsildən olan bir yazıçının sözləri idi ki, Hollandiyada bir hekayəsi çap olunan müəllif ölənə qədər dövlətin nəzarətinə götürülür və ona kömək edilir. Ola bilsin ki, orada istedadlı adam azdır, amma Azərbaycanda çoxdur. Anar müəllim, bir il bundan əvvəl Tofiq Qaraqayaya və Əlisəmid Kürə Yazıçılar Birliyi ev verib. Onlar məndən xahiş etdilər möhtərəm prezidentə deyim ki, onların mənzil məsələsi həll olunsun. Bütün ömürləri boyu kirayədə yaşayan bu adamların mənzillərini qaçqınlar tutublar. Mən özüm də qaçqın kimiyəm, heç vaxt evim-eşiyim olmayıbdır. Özümə ev istəmirəm, heç kimə ehtiyacım yoxdur. Heydər Əliyev: Evin-eşiyin olmayıb, amma qacqın deyilsən?
____________________________________________ 79
Rüstəm Behrudi: Ordubadda evim var, istəsəm gedib orada yaşayaram. Ancaq bu adamlar məndən xahiş etdilər ki, mən bu sözü burada işlədim. Möhtərəm prezidentə deyim ki, bunu həll etsin. Bu onlar üçün çox böyük problemdir. A n a r: Sən yaxşı mənim yadıma saldın. Mən ev məsələsini ona görə qaldırmadım ki, dünən prezidentlə bu barədə söhbət olub. Bu iki nəfər ki var - Əlisəmid Kür və Tofiq Qaraqaya, bunlara mənzil veriblər, qaçqınlar isə gəlib tutublar. Problem bundar ibarətdir.
şair, yazıçı görmədim. Mən bir dəfə qəzetdə yazmışdım ki, Azərbaycanın bütün məddah şairləri və yazıçılarının hamısının adından bu millətdən üzr istəyirəm. Bir də görürsən ki, küçədən keçənin biri götürüb Heydər Əliyevə şer yazır. Mən ürəyimdən keçən sözləri demək istəyirəm. Prezidentimizin ona ehtiyacı varmı? Dünya-aləm bilir ki, Heydər Əliyev kimdir. Onu da bəyənirəm ki, prezidentin haqqında məddahlığa yol verməmək barədə rəsmi göstəriş var. Bütün nəsillər bilir ki, Heydər Əliyev kimdir. Çox sevinirəm ki, o məddahları burada görmədim. Yazıçılar İttifaqının rolundan danışmaq istəyirəm. Mən dünyanın bir neçə ölkəsində - Almaniyada, Belçikada olmuşam, bu ölkələrdə kitablarım çıxıb. Orada Yazıçılar İttifaqı kimi dövlət səviyyəli heç bir qurum görmədim. Türkiyədə Yazıçılar Birliyi var, amma dövlətin deyil. Beş-on yazıçı bir yerə toplaşaraq belə bir cəmiyyət yaradır. Bəlkə bizdə də lazımdır, - mən belə fikirləşirəm. Bəlkə heç lazım deyil. Anar müəllimin vaxtında mən Yazıçılar İttifaqının üzvü olmuşam. Bu təşkilatdan heç nə görməmişəm... Anar müəllim, mən bilmək istəyirəm, - bu Yazıçılar İttifaqı lazımdır, ya yox? Mən bunu Yazıçılar İttifaqının üzvlərindən soruşmaq istəyirəm.
____________________________________________ 80
Müharibə dövründə mən cəbhəyə çox gedib-gəlirdim. Avtomatım da vardı. Sədərəyə getmişdim. Anar müəllim də orada idi. Cəbhədə bir nəfər şair və yazıçını döyüşçü kimi görmədim. Mən Tərtərdən vurub Qazaxdan çıxırdım. Əslində hamımız getməliydik. Mən üzr istəyirəm, əsgəri girdiyi torpaqdan yalnız əsgər çıxara bilər. Bu gün Heydər Əliyev müharibəni saxlayıb, barışığa getmək istəyir. Amma barışıq yolu uzun bir yoldur. Vətənimizin indiki ağır dövründə hər birimiz döyüşçü olmalıyıq. Hər bir şair döyüşçüdür, qabaqda getməlidir. Məsələn, rəhmətlik Rəsul Rza, Səməd Vurğun o vaxt cəbhəyə gedirdi. Bizim birimiz də cəbhədə ölmədik. Öz yaradıcılığım barədə onu bildirmək istəyirəm ki, çoxlu kitablar yazmışam, bunlar alman, fransız dillərində də nəşr olunubdur. Möhtərəm Prezident, qardaşımın öldürülməsi məsələsinin araşdırılmasında kömək göstərməyinizi xahiş edirəm. Qələm dostlarımın məişət məsələlərinə toxunaraq demək istəyirəm ki, burada oturan cavanların çoxunun evi-eşiyi yoxdur. Anar müəllim, siz bunu bilirsiniz. Burada əyləşənlər Azərbaycanın milli sərvətidir. O adamlar hamısı küçədədir. Mən bunlarla bir yerdə oturub-duran, onların halına yanan adamam. Bu adamlara kömək etmək lazımdır. Azərbaycanın gələcəyi bir sərhəddə keşik çəkən döyüşçüdən, bir də bu adamlardan asılıdır.*
_________________ * Görüşdə şairə Mahirə Abdullayeva, şair Əjdər Ol, yazıçı-jurnalist Səyyad Aran, filologiya elmləri doktoru, prof. Nizami Cəfərov, tənqidçi Şəlalə Həsənova, yazıçı, filologiya elmləri doktoru, prof. Rəfael Hüseynov, şair Musa Urud, şair İlqar İlkin, Dəyanət Osmanlı, Salam Sarvan da çıxış etmişlər.
Yüklə 3,04 Mb. Dostları ilə paylaş:
|