____________________________________________
152
aydınlaşıbdır. Kimin təcavüzkar olması və kimin təcavüzə
məruz qalması artıq məlumdur.
Bizim apardığımız ardıcıl siyasət nəticəsində ATƏT-in
Lissabon zirvə görüşündə Ermənistan-Azərbaycan
münaqişəsinin sülh yolu ilə həll olunması barəsində qəbul
edilmiş bəyanat da buna əyani sübutdur. Ancaq təəssüflər olsun
ki, dövlət səviyyəsində aparılan bu ardıcıl siyasətlə bərabər,
respublikamızın başqa təşkilatları, ictimai təşkilatları tərəfindən
Azərbaycanın həqiqətlərini dünyaya yaymaq üçün lazımi işlər
keçmişdə görülməyibdir, indi çox az görülür. Qaçqınların,
məcburi köçkünlərin vəziyyəti haqqında dünya ictimaiyyətinə
daim ətraflı, müfəssəl məlumat vermək və dünya ictimaiyyətini
bu problemə cəlb etmək, onu daim diqqət mərkəzində saxlamaq
üçün, yenə də deyirəm, Azərbaycanın müvafıq təşkilatları və
ictimaiyyəti, ictimai təşkilatları lazımi iş görə bilməyiblər.
Bu gün burada təqdim olunan kitab Azərbaycanda yaşayan
köçkünlərin və qaçqınların vəziyyətini müəyyən qədər əks
etdirir. Hesab edirəm ki, bu, həmin məsələni, yəni qaçqınların
vəziyyətini müəyyən qədər əks etdirir. Hesab edirəm ki, bu,
həmin məsələni, yəni qaçqınların vəziyyətini bu qədər geniş əks
etdirən ilk kitabdır. Ancaq mən hesab edirəm ki, Azərbaycanda
yaşayan qaçqınların, məcburi köçkunlərin, çadırlarda ağır
şəraitdə yaşayan insanların vəziyyətini əks etdirmək üçün bir
neçə belə kitab lazımdır. Bu məsələ heç vaxt bir kitaba sığmaz.
Ancaq indiyə qədər, demək olar ki, heç bir şey olmadığına,
yaxud bu barədə az vəsaitlər olduğuna görə biz bu kitabı yüksək
qiymətləndiririk.
Mən fürsətdən istifadə edib, bu münasibətlə bildirmək
istəyirəm ki, Azərbaycanda - həm hökumətdə, həm də ictimai
təşkilatlarda - qaçqınların və köçkünlərin vəziyyəti ilə məşğul
olan orqanlar qeyri-qənaətbəxş işləyirlər. Azərbaycanda
qaçqınların və köçkünlərin vəziyyəti ilə məşğul olan xüsusi
____________________________________________
153
dövlət komitəsi, böyük bir nazirlik var. Nazirlər Kabinetində bu
məsələ ilə məşğul olan böyük bir şöbə var. Bir çox ictimai
təşkilatlar bu məsələ ilə məşğul olmalıdırlar. Ancaq mən hesab
edirəm ki, bu təşkilatlar, bu orqanlar üzərlərinə düşən vəzifələri
layiqincə yerinə yetirmirlər. Mənim bu sözlərim qaçqınlara və
məcburi köçkünlərə daimi göstərilməli olan diqqət, qayğı və
humanitar yardımlar məsələsinə də aiddir. Eyni zamanda
qaçqınların və köçkünlərin vəziyyətini həm Azərbaycan
ictimaiyyətinin, həm də dünya ictimaiyyətinin daim diqqət
mərkəzində saxlamaq və dünya ictimaiyyətinə daim çatdırmaq
sahəsinə də aiddir.
Belə olan halda qaçqınların, məcburi köçkünlərin vəziyyətinə
get-gedə diqqət azalır, onların yaşaması üçün göstəriləcək
yardımların miqdarı azalır və beləliklə, bu məsələ - bizim
həyatımızın ən faciəli bir cəhəti - adiləşir. Təsadüfı deyil ki,
beynəlxalq humanitar təşkilatlar da Azərbaycanda olan
qaçqınlara, köçkünlərə öz yardımlarını azaldırlar, bu məsələyə
öz münasibətlərini soyudurlar. Təəssüf ki, bizim dövlət,
hökumət orqanları bu işlərə diqqət yetirmirlər. Bəziləri belə
düşünürlər ki, artıq bir çox il keçibdir, qaçqınlar və məcburi
köçkünlər öz vəziyyətlərinə alışıblar, çadırlarda, dəmir yolunun
üzərində, vaqonlarda yaşamağa öyrəşiblər, dözümlü olublar və
dözürlər, ona görə də bunların yaşayışını xırda-xırda elə normal
hesab etmək lazımdır. Mən belə meylləri hiss edirəm. Ona görə
də mən bu sözləri bu gün həyəcanla, çox narahatlıqla nəinki
burada toplaşanlara, ümumiyyətlə, bütün ictimaiyyətimizə
çatdırmaq istəyirəm.
Əgər biz işğal olunmuş torpaqlarımızın azad edilməsinə nail
ola bilməmişiksə və yerindən-yurdundan didərgin düşmüş
insanları öz evlərinə, yurdlarına qaytara bilməmişiksə, demək,
bu problem həll olunmayıbdır. Demək, biz qaçqınlara və
köçkünlərə daha da borcluyuq və onlara daha da diqqətli
olmalıyıq. Çünki insan bir ay, iki ay, bir il belə vəziyyətə
____________________________________________
154
dözür. Ona görə dözür ki, onda ümid var ki, o bu vəziyyətdən
tezliklə çıxacaq. Ancaq bir il, iki il, üç il, dörd il olanda o,
ümidini itirə bilir. Amma gərək biz imkan verməyək ki, insanlar
ümidini itirsinlər. Apardığımız böyük işlərlə yanaşı - yəni işğal
edilmiş torpaqlarımızın azad olunması sahəsində apardığımız
böyük işlərlə yanaşı - biz gərək qaçqınlara, köçkünlərə daim
diqqət, qayğı göstərək. Gərək onlara diqqətimizi, qayğımızı,
köməyimizi keçən illərə nisbətən daha da artıraq.
Təəssüf ki, vəziyyət belə deyil. Ona görə də mən bu gün bu
məsələ barəsində belə həyəcanla danışıram. Mən qaçqınların,
məcburi köçkünlərin işi ilə məşğul olanda bütün orqanlardan -
hökumət, dövlət orqanlarından tələb edirəm ki, onlar öz
işlərində buraxdıqları səhvləri aradan qaldırsınlar, öz vəzifələrini
layiqincə yerinə yetirsinlər və bu sahədə öz işlərində ciddi dönüş
yaratsınlar.
Nazirlər Kabineti bu işlə ciddi məşğul olmalıdır. Baş nazirin
müavini İzzət Rüstəmov - bu məsələyə məsul və həmin vəzifəyə
məhz bu məqsədlə təyin edilmiş şəxs gərək bilsin ki, görülən
işlər bizi qane etmir. Bu işlərlə daha da ciddi və konkret məşğul
olmaq lazımdır.
Qaçqınların və Məcburi Köçkünlərin İşləri üzrə Dövlət
Komitəsinin sədri Qəhrəmanovu mən bir dəfə tənqid etmişdim,
bu gün bir daha deyirəm - vəziyyəti kökündən düzəltməlidir və
biz bu komitənin, bu böyük hökumət orqanlarınn işinin
nəticələrini görməliyik.
Nazirlər Kabineti bu məsələni daim diqqət mərkəzində
saxlamalıdır və vaxtaşırı, bəlkə də ardıcıl surətdə, müəyyən bir
plan əsasında bu məsələlərin vəziyyətini dinləməli, müzakirə
etməli, lazımi tədbirlər görməlidir və lazım olan vaxtlarda mənə
məlumatlar və öz təkliflərini verməlidir.
Mən ictimai təşkilatlara müraciət edirəm. Onlar da bu sahəyə
öz münasibətlərini tamamilə dəyişdirməlidirlər. Qaçqınların,
köçkünlərin vəziyyətini unutmaq olmaz. Unut-
Dostları ilə paylaş: |