konsepsiya qədər böyük zərər vurmur. O, şəxsiyyət və istedad
itkilərinə, mənəvi dəyərin, əxlaqi sərvətlərin tələfatına, fərdi və
ictimai vicdanla durğunluğa gətirib çıxarır. Deməli, bütün bu
hallarda məhz humanist, humanitar meyarlar və prinsiplər
əməli şəkildə özünü göstərir.
Milli mədəniyyət milli siyasətin əsaslandığı, istinad etdiyi
başlıca istiqamətlərdən biridir. Çünki o, digər sahələrə nisbətən
milli psixologiyanı daha dolğun, dürüst və obyektiv əks etdirir.
Postsovet cəmiyyətlərinin xüsusiyyəti ondan ibarətdir ki,
onların mədəniyyəti özündə m üxtəlif mədəniyyətlərin çoxlu
tipini cəmləşdirən çoxkomponentli sistemdir. Bunlara totalitar
sovet, avtoritar-feodal, sosialist, demokratik, oliqarxik, monar-
xik, elita-aristokrativ, adi-kütləvi, ənənəvi xalq və etnik tipləri
aid etmək olar. Bununla yanaşı hər bir müasir cəmiyyətdə
vəhşilik və barbarlıq dövrü mədəniyyətlərinin fəsadlarına rast
gəlinir. Bu şəraitdə dövlətin mədəniyyət siyasətinin çox da
asan olmayan vəzifələri bu mədəniyyətlərin vahid milli
mdəniyyət çərçivəsində tənzim edilməsi və harmonikləş-
dirilməsi, cəmiyyətdə demokratik mədəniyyət dəyərlərinin
tədricən bərqərar olmasına yönəldilməsidir. Əsas məsələlərdən
biri “yüksək” mədəniyyətə - elmi biliklərə, peşə bacarıqlarına,
mütəşəkkilliyə və mənəviyyata malik sosial-aktiv insan şəxsiy
yətinin formalaşdırılması üçün zəruri şəraitin yaradılmasıdır.
Keçid dövrü Azərbaycanda yeni mədəniyyət siyasətinin
həyata keçirilməsini tələb edirdi ki, bu da sovet tipli avtoritar
mədəniyyətdən demokratiyanın siyasi sistem kimi təşəkkül
tapması üçün etik-normativ əsas olan demokratik mədəniyyətə
keçidi təmin edirdi. Mədəniyyətin demokratiya prinsip və
dəyərlərinə əsaslanan yeni sosial tipini formalaşdıraraq bu cür
siyasət insanın daxilən dəyişilməsi, sosial inkişaf, dövlət
quruculuğu və beynəlxalq münasibətəlrin mühüm problemləri
nin həllini təmin edəcəkdi. İntellektual inkişaf, azadlıq və etik
tərbiyə prioritetlərinə yönəldilmiş demokratik mədəniyyət
siyasəti Azərbaycan mədəniyyətinin sosial dinamikasında
61
köklü dəyişikliklərə kömək etməyə, Azərbaycan xalqının yara
dıcı potensialını və onun insan, cəmiyyət və dövlətin inkişafı
baxımından istifadə edilməsi imkanlarını ölçülməz dərəcədə
yüksəltməyə xidmət etməlidir (18, s.22-23).
Milli psixologiya milli siyasətin həm obyekti, həm də
subyektidir. Milli siyasət: milli psixologiyada formalaşır və
milli psixologiya vasitəsilə idarəedici qüvvəyə çevrilir. Bunun
üçün milli siyasət ilk növbədə hər bir tarixi dövrdə, yaxud
konkret mərhələdə
milli
psixologiyanı
nəzərə
almağa
məcburdur. H ər bir millətin psixologiyası isə ilk növbədə onun
tarixi düşüncə tərzini, adət-ənənələrini, bədii təfəkkürü, etik və
estetik baxışlarını, dünyaduyumunu yüksək bədii formalarda,
kompleks şəkildə özündə əks etdirən milli mədəniyyətdə özünü
göstərir.
Milli siyasətin milli mədəniyyətlə əsas təmas nöqtəsi
tarixilikdir. Milli mədəniyyət istənilən tarixi dövrü, onun fakt
və proseslərini, tarixi şəxsiyyətləri, təfəkkür tərzini, etik və
etnoqrafik əlamətlərini, zövqünü bədii forma imkanları ilə mü
asirlik müstəvisində təqdim edə, bununla da milli siyasət üçün
arsenala çevrilə bilər.
Mədəniyyətdə milliilik və bəşəriliyin dialektikası ifadə
olunur. Ən qiymətli milli sərvət olan istedadla yaradılmış sənət
əsəri yalnız bir millətə yox, bütün millətlərə məxsusdur.
Homer, Firdovsi, Nizami, Şekspir, Bethoven, Bax, Ü.Hacıbə-
yov, Mikelancelo kimi şəxsiyyətləri hər biri öz millətinin və
bütün bəşəriyyətindir.
Milli siyasət milli mədəniyyət vasitəsilə dünya siyasətinə
birləşə bilər. Bu o deməkdir ki, milli mədəniyyətə bədiilik
xasdır: o təkcə ideyaları və dünyagörüşünü, habelə milli
psixologiyanı yox, tarixi, fəlsəfi, dini əxlaqi baxışları özünədə
birləşdirir. Bütün bunlarsız isə milli siyasəti təşkil etmək, onu
hərəkətə gətirmək qeyri-mümkündür.
Mədəniyyətdə başlıca yeri insan tutur, o əslində insanın
özünə yaratdığı bədii abidədir. Milli siyasət də ilk növbədə
62
insana, onun tarixdəki rolu və dünyəvi əlaqələrinin, həmçinin
m üxtəlif millətlərdən olan insanlar arasında real münasibətlərin
tənzimlənməsinə xidmət edir. Milli siyasət insanları ictimai
qanunlar, milli mədəniyyət isə gözəllik qanunları ilə idarə edir.
İctimai qanunlar tarixən keçici, gözəllik qanunları isə əbədidir.
Milli siyasət cəmiyyətin ictimai birliyini, milli mədəniyyət isə
əxlaqi bütövlüyünü qorumağa xidmət etməlidir. Azərbaycan
mədəniyyəti respublikanın bütün xalqlan və etnik qruplarının
bədii sərvətidir. Ona görə də Azərbaycan milli siyasəti və milli
mədəniyyətinin bir nömrəli problemi azərbaycançılıqdır. Bu
həm də milli siyasət və mədəniyyətin ortaq məxrəci, birləşmə
nöqtəsidir. Azərbaycançılıq həm milli siyasətin, həm də milli
mədəniyyətin demokratizmini təmin edir. “Bir milli mədəniy
yətdə iki mədəniyyət” şüan mədəniyyətdə millətlərin yox,
sinfilərin mənafeyini ifadə etdiyinə görə, milli mədəniyyətlərin
inkişafını ləngitdi, onu beynəlmiləl mədəniyyət haqqında saxta
ehkamının məngənəsində saxladı. Son 70 ildə Azərbaycanda
başqa mənada iki mədəniyyət mövcud olub: kommunist
ideologiyasına xidmət edən sovet mədəniyyəti və xəlqi və milli
ideallar ifadə edən sovet dövrü mədəniyyəti (98, s.77-78).
Mədəniyyətin demokratikləşdirilməsi - şəxsiyyətin özünü
realizə etməsi, mədəniyyət nemətlərindən azad istifadə etməsi,
imkanlarının
genişləndirilməsini,
habelə
mədəniyyətin
vətəndaş cəmiyyəti və hüquqi dövlətin siyasi dəyərlərinə cavab
verən yeni dialektik diferensiasiya və inteqrasiya proseslərinin
tənzim edilməsini tələb edir. Müstəqil ölkənin demokratik
mədəniyyətini liberalizm dəyərləri ilə, Azərbaycan xalqının
milli dəyərlərinin sintezi yolu ilə yaratmaq zəruridir. Həmin
prosesdə mühüm yeri yeni ümumsosial mədəni dəyərlər və nor
maların, demokratik mədəniyyətin əsasını təşkil edən ideallar,
etika, təhsil sistemi, istehsalat, ekoloji, hüquqi və məişət
normativlərinin, incəsənət və maddi təcəssümlərin formalaş
dırılması vacibdir. Ənənəvi milli və yenilikçi dünya mədəniy
63
Dostları ilə paylaş: |