«Oltin gulchambar» bilan taqdirlashga tavsiya etgan, Xalq majlisi
ham buni m a’qullab, qaror qabul qilgan edi. M akedoniya
tarafdorlari bu qarorga qarshi chiqadilar. Hatto o‘z
davrining
mashhur notiqlaridan bo‘lgan Esxil majlis qarori ustidan sudga
shikoyat qilib ariza beradi. U xalq majlisining noto‘g‘ri qaror
chiqarganligini
isbotlashga urinib, Demosfenning bunday oliy
mukofotga munosib emasligini uqtiradi. Qayta bo‘lgan sud ikki
buyuk notiqning yakkama-yakka olishuviga aylanib ketadi.
Sud bo‘layotgan maydonga shunchalik xalq to'plagan ediki,
go‘yo mavj urib turgan dengizni eslatardi. Demosfenni qoralab
so'zga chiqqan Esxil tamomila kurakda
turmaydigan gaplar bilan
tuhmat toshini ota boshlaydi.
«G ulcham bar»ni “him oya qilish m aqsadida so ‘z olgan
Demosfen esa, Vatanining gullab-yashnashi yo‘lida tinm ay
kurashganini,
shu bilan birga, Exsilning sotqinlikdan iborat
faoliyatini yorqin nutqida obrazli turzda tasvirlab beradi.
G ‘animlarning qarshiligiga qaramay, sud juda to ‘g‘ri
va oqilona
qaror chiqaradi. Sud hukmiga muvofiq Esxilga katta miqdorda
jarima solinib, Afinadan badarg‘a qilinadi.
Demosfenning «Gulchambar» haqidagi nutqi faqat Esxil ustidan
qozonilgan g‘alabagina emas, balki Afina va butun Gretsiyadagi
vatanparvarlaming tantanasi ham edi.
Suddagi muvaffaqiyatidan so‘ng, Demosfenning davlat oldidagi
obro‘si yanada oshadi. Biroq, turli sabablarga ko‘ra,
Makedoniya
bilan Afina o'rtasida boshlanib ketgan urushda afinaliklar mag‘lub
bo‘lib, barcha vatanparvarlar o‘z yurtlaridan badarg‘a qilinadilar.
Faqat aristokrat boylargagina siyosiy va iqtisodiy huquqlar beriladi.
Demosfen sirtdan o ‘limga mahkum etiladi. Shundan so‘ng u
Kalavri oroliga qochib borib, Poseydon ibodatxonasiga yashirinadi.
0 ‘sha vaqtlarda ibodatxonaga qochib kirgan odam ni, kim
bo'lishidan qat’i nazar, qamash yoki o'ldirish mumkin emas edi.
Chunki u xudoning panohi va himoyasida hisoblanar edi.
Dushmanlari Demosfenning yashiringan joyidan xabar topib,
uni tiriklayin qo'lga tushirishga harakat qiladilar.
Ular notiqqa
bo‘lmag‘ur va’dalarni berib, Antipatra huzuriga olib bormoqchi
b o £ladilar. D em osfen o ‘z dushm anlarining yovuz niyatini
fahmlagach, uyga hat yozish bahonasi
bilan ibodatxonaning
ichkarisiga kirib, zahar ichadi.
26
Buyuk notiq eramizdan oldingi 322-yilning 12-oktabrida shu
tariqa dunyodan o'tadi.
Sitseron
Dostları ilə paylaş: