MÜXBİR ÜZV CƏFƏROV NİZAMİ QULU OĞLU
65
«Azərbaycan dilində sadə cümlənin struktur-
semantik inkişafı»nı (Структурно-семанти-
ческое развитие простого предложения в
азербайджанском языке: AKД. Баку, 1985)
izlədi, sonra 90-cı illərdə Cənubi Azərbaycan-
da ədəbi dil, normalar, üslublar (Cənubi Azər-
baycanda ədəbi dil: normalar, üslubları. Bakı,
1990) problemini araşdırdı. Füzulidən Vaqifə
qədər (Füzulidən Vaqifə qədər. Bakı, 1991)
olan dövrü təhlil etdi. Həmin illərdə «XVIII
əsr Azərbaycan ədəbi dili» mövzusunda dok-
torluq dissertasiyasını (Азербайджанский ли-
тературный язык XVIII в.: АДД. Баку, 1991)
uğurla müdafiə etdi...
Nizami Cəfərovun yaradıcılığı 5 cilddə
toplanmışdır. Hər cildin «ön sözü» mahiyyət
və məzmun etibarilə Azərbaycan dili tarixinin
metodoloji problemləri (c. I); Azərbaycan ədə-
biyyatının tarixi (c. II); türkologiyanın tarixi
(c. III); azərbaycanşünaslığın müasir problem-
ləri (c. IV); ədəbiyyat siyasəti, yaxud ədəbiy-
yatdan siyasətə (c. V).
Azərbaycan dili tarixi. Ədəbi dilimizin
tarixi, o qədər də sistemli və ardıcıl olmayan,
keçən əsrin 30-cu illərindən etibarən tədqiq
olunmağa başlanılmışdır. 80-ci illərdə, təxmi-
nən 3-cü mərhələdə Nizami bu sahədə güclü
bir mütəxəssis kimi görünməyə başladı.
Göründüyü kimi, Nizami Cəfərov elmə
dilçi kimi gəlsə də, sonralar dil tarixçisi kimi
ixtisaslaşmış, daha sonralar isə parlaq istedadı
nəinki dilçiliyin, ümumən filologiyanın hüdud-
larını keçmiş və görkəmli alim, azərbaycanşü-
nas alim, tanınmış türkoloq və siyasi xadim
kimi formalaşmışdır.
Mənim əlimin altında Nizaminin beş-
cildlik seçilmiş əsərlərini əks etdirən kitabları
var. Bu kitablar 2007-ci ildən işıq üzü görüb.
Birinci cildin elmi redaktoru da mənəm. Bura-
da müəllifin Azərbaycan dili tarixinə həsr
olunmuş əsərləri toplanmışdır.
Azərbaycan dilinin və xalqının mənşəyi,
bu tarixin təşəkkülü, dövrləşdirilməsi, baş ve-
rən dəyişmələr, bu sahədə görülən işlərin uğur-
lu və qüsurlu cəhətləri və s. bu elmin metodo-
loji problemlərindəndir. O, ayrı-ayrı dövrlərdə
Azərbaycan dilinin (və xalqının) mənşəyi mə-
sələsinə münasibətin prinsipial şəkildə dəyiş-
məsini müşahidə edir. Azərbaycan ədəbi dili-
nin formalaşması və inkişafının mərhələlərin-
də baş verən dəyişmələrin inkişafını izləyir, el-
mi-metodoloji qüsurları göstərir. I. Azərbay-
can dilinin türk dillərindən biri olmasının prin-
sip etibarilə etirafı, lakin faktiki olaraq, türk
dillərinin müştərək dövrlərindən, xüsusiyyətlə-
rindən imtina edilməsi nəticəsində meydana
çıxan qüsurlar; II. Azərbaycan dili tarixi dövr-
ləşdirilərkən etnodil proseslərindən daha çox
ictimai-siyasi, mədəni-ədəbi hadisələrin gedi-
şindən çıxış edilmiş, Azərbaycanda qədim
dövrlərdən etibarən özünü göstərən (və dil
proseslərini yaradıb istiqamətləndirən) etnik
proseslər diqqətdən kənarda qalmışdır. III. Dil
proseslərinin (ümumtürkoloji proseslər; Azər-
baycandaxili ədəbi dil, yaxud yazı dili proseslə-
ri; ümumxalq dili, yaxud xalq danışıq dili – folk-
lor dili prosesləri; dialekt, yaxud tayfa dili pro-
sesləri və s.) müxtəlif inkişaf dövrlərində, mər-
hələlərində üzvü vəhdətdə götürülməsi əvəzinə
«sərbəst» hərəkət edilməsi...
Nizami Cəfərovun düzgün düşüncəsinə
görə, göstərilən bu kimi nöqsanlar aradan qal-
dırılmayınca mükəmməl, elmi-metodoloji ba-
xımdan əsaslandırılmış bir «Azərbaycan dili
tarixi» yaratmaq mümkün deyil. Bunun üçünsə
Azərbaycan dilinin tarixi ümumtürkoloji kon-
tekstdə, etnodil proseslərinin gedişi diqqət mər-
kəzində dayanmaqla və müxtəlif dil, nitq, üslub
təzahürləri üzvi vəhdət halında araşdırılmalıdır.
Müasirlərimiz Nizami Cəfərovdan ürək
dolu əsərləri barədə ürəklə danışırlar-araşdır-
maları haqqında yüksək fikirdə olduqlarını
söyləyirlər. Həqiqətən də, Nizami Cəfərov hə-
min sözlərə layiqdir, o bizim Azərbaycan dil-
çiliyində birinci növbədə ədəbi dil tarixi üzrə
professional mütəxəssisdir. O, 80-ci ildən məz-
munca yetkin-bitkin bir alim kimi formalaşdı.
5 «Türkologiya», № 3
TOFİQ HACIYEV
66
Elmimizə, dilçiliyimizə, ədəbiyyatşünaslığımı-
za, sosial mühitə hazırda öz təsirini göstərmək-
dədir. Ədəbi dil tarixi üzrə araşdırmaları ciddi
hadisə kimi təqdim olunur. Orada qoyulan
məsələlərin böyük əksəriyyəti və elmi təhlili
filologiyamız üçün tamamilə yenidir.
Cilddəki «Ədəbiyyatşünasın dilçilik gö-
rüşləri» məqaləsini də Nizami ilə birlikdə qə-
ləmə almışıq. Biz bu yazıda ana dili məsələsinə
fəlsəfi-kulturoloji miqyasda yanaşan görkəmli
ədəbiyyatşünas alim Məmməd Cəfər Cəfərovun
Azərbaycan ədəbi-bədii dilinin bəzi məsələləri
barədə fikirlərini bölüşmək istəmişik.
Azərbaycan ədəbiyyatı tarixi. Nizami
Cəfərovun «Seçilmiş əsərləri»nin II cildi Azər-
baycan ədəbiyyatının tarixi məsələlərinə həsr
edilmişdir. Cildin elmi redaktoru akad. İsa Hə-
bibbəylidir. N.Cəfərov bu cilddə mükəmməl
Azərbaycan ədəbiyyatı tarixinin yaradılmasın-
da elmimiz qarşısında duran mühüm vəzifələri
müəyyənləşdirir. Uğurlarla yanaşı, qüsurlar,
problemlər də qeyd olunur. Həmin problemlər
sırasına Azərbaycan ədəbiyyatının mənşəyi,
Azərbaycan ədəbiyyatı tarixinin dövrləşdiril-
məsi, Azərbaycan ədəbiyyatının (ümumən mə-
dəniyyətinin) intibahı, müasir Azərbaycan ədə-
biyyatının başlanğıcı, onun Şimal və Cənub tə-
zahürlərinin
ideya-məzmun, tipoloji-forma
münasibətləri və s. daxildir. Milli düşüncənin
çiçəkləndiyi bir zamanda bu məsələlər üzərin-
də bu dərinlikdə təkcə Nizami Cəfərov düşünə
bilərdi. Onun düşüncəsində, Azərbaycan ədə-
biyyatı tarixi: a) ədəbi-estetik proses; b) etnik-
kulturoloji proses; c) ictimai-siyasi proses
prinsipləri əsasında dövrləşdirilir. N.Cəfərov
haqlı olaraq deyir ki, biz Azərbaycan ümumi
ədəbiyyatının tarixini yaratmaqdan qabaq
ümumi Azərbaycan ədəbiyyatı tarixinin meto-
dologiyasını işləyib hazırlamalıyıq.
Baxın, bu təklifləri əsasən ixtisasca dilçi
olan alim deyir. Nizaminin tarixə verdiyi dəyə-
rə diqqət yönəldin: ...ədəbiyyatda ehtiva olun-
muş tarix ən səmimi, ən humanist tarixdir – bu
tarix mənsub olduğu xalqı yüksəldərkən başqa
xalqları alçaltmır, insana, dünyaya, Allaha mə-
həbbət təbliğ edir (c. II. S.13).
Xalqın Şah əsəri olan «Dədə Qorqud»
eposunun yubileyində Nizami Cəfərov dedi ki,
«Dədə Qorqud» eposunun yubileyi Azərbay-
can xalqının mənəvi-ideoloji katarsisi üçün
çox əhəmiyyətlidir. O, hər bir yazısında aktual
məsələləri qruplaşdırır. Qruplaşdırmada isə o,
ümumiləşdirici və bu qruplar lazım olan səviy-
yədə onun əsərlərində təhlil olunur. Epos bi-
zim hansı tarixi-mədəni mənbələrdən gəldiyi-
mizi, hansı ictimai-siyasi, ruhi əxlaqi problem-
lərlə qarşılaşdığımızı, həmin problemləri tari-
xən hansı prinsiplərlə həll etdiyimizi göstərir.
N.Cəfərov ədəbiyyata aid yazılarında canlı
danışıq dili ifadələrini müəyyən məqsəd üçün
işlədir. Onda şəxsiyyəti, bəhs etdiyi obyekti də-
qiq müəyyənləşdirmə, qiymət vermə qabiliyyəti
güclüdür. Nizaminin həm danışığında, həm də
ciddi yazılarında bir az komizm, güldürmək
istəyi var. İnsana, mühitə münasibəti gerçəkdir.
Türkologiyanın tarixi. Nizamidə Azər-
baycan türkçülük düşüncəsi yetərincədir. Azər-
baycanda bu cür insanlar azdır. Amma Nizami
türk dünyasının fəxr edə-edə öyündüyü və
milli-elmi düşüncəsilə, ictimai-siyasi təfəkkü-
rü ilə, dərin məzmunlu mükalimələrilə, dəqiq,
canlı nitqi ilə, irəli sürdüyü orijinal və faydalı
ideyaları ilə həmişə hörmət qananmış bir şəx-
siyyətdir. Azərbaycan, bütövlükdə türk dünyası
belə bir şəxsiyyətlə, türkoloq alimlə bir olmağı,
onun biliyindən, bacarığından faydalanmağı
daim özünə borc bilir. Onun türkoloji arenada
gördüyü işlərin miqyası genişdir: türkologiya-
nın tarixi; ümumtürk ədəbi dili (türkü): təşək-
külü, təkamülü, tənəzzülü; ümumtürk ədəbiyya-
tı tarixi; Azərbaycan türkologiyasının durumu;
ortaq türk dili problemi və s.
Nizami Cəfərov türkologiyanın bundan
sonrakı inkişafı üçün impuls formalaşdıra bil-
mişdir. O bəzən özünə aid olan keyfiyyətləri
barəsində bəhs etdiyi türkoloqlarda da görmək
Dostları ilə paylaş: |