355
Kolamin oksidləşmə proseslərində iştirak edir, mədə şirə-
sinin sekresiyasını, amilazanın fəallığını stimulaşdırır, qlikogene-
lizi, fosforlaşmanı sürətləndirir və qeyri proseslərdə iştirak edir.
Fosfatidlər orqanizmdə, xüsusilə qaraciyərdə və müəyyən
dərəcədə başqa orqanlarda (böyrəklərdə, sinir toxumasında, nazik
bağırsaqda və s.) sintez olunur, yəni göstərilən komponentlərdən
əmələ gəlir. Bu məqsədlə fosfatid turşulardan əmələ gələn diqlise-
ridlərdən istifadə olunur. Sonuncular fosfat turşusu, xolin, kola-
min, serin və s. ilə birləşərək müvafiq fosfatidlərə (lesitinlər, kefa-
linlər, serinfosfatidlər və qeyriləri) çevrilirlər. Bu çevrilmələrdə
ATF və sitidiltrifosfat da (STF) iştirak edir. Xolin fosfoferazanın
iştirakı ilə fosforlaşmaqla fosfoxolinə, sonuncu isə STF-lə birləşib
sitidilfosfoxolinə (SDF-xolin) çevrilir.
Sitidildifosfoxolin və diqliseridlə birləşib, lesitin əmələ
gətirir:
SDF─
xolin
+
diqliserid →
SMF
+
lesitin
Bu sxem üzrə başqa fosfatidlərdə: kefalinlər, serinfosfatid-
lər və qeyriləri də sintez olunur.
12.5 Sterinlərin mübadiləsi
Sterinlərin ən əhəmiyyətlisi xolesterindir. Bu orqanizmdə
həm sərbəst, həm də yağ turşularının efirləri (steridlər) və zülallar-
la kompleks formada olur.
CH
2
─CH
2
OH CH
2
─CH
2
OPO
3
H
2
│ │
N≡(CH
2
)
2
+ ATF → N≡(CH
3
)
3
+ ADF
│ │
CH
2
OPO
3
H
2
OH
Xolin Fosfoxolin
356
Xolesterindən orqanizm üçün bir sıra çox faydalı fizioloji
fəal maddələr: öd turşuları, tənasül hormonları, kortikosteroidlər,
D – vitamini və s. əmələ gəlir. Xolesterin toxumaların su ilə
birləşməsində iştirak edir, toksinləri zərərsizləşdirir. Sterinlər
orqanizmdən müxtəlif yollarla: ödlə, bağırsağın divarından, dəri
ilə və s. toxumalarla ayrılır. Yoğun bağırsağın möhtəviyyatında
həmişə xolesterinin mikrofloranın təsiri ilə reduksiyalaşma
məhsulu olan koprosterinə təsadüf edilir.
Qoyunlarda dəri piyi ilə daimi steridlər də ifraz olunur.
Xolesterin oksidləşdikdə siklik nüvəsi parçalanır və son
mərhələdə enerji ayrılır. Ona görə də uzun müddətli iş zamanı
qanda və başqa orqanlarda xolesterinin miqdarı azalır.
Xolesterin bütün orqan və toxumalrda, xüsusilə qaraciyər-
də, dalaqda, beyində, ağciyərdə və s.-də sintez edilir. Bu məqsədlə
sirkə, piroüzüm, yağ, asetosirkə turşularından və başqa birləşmə-
lərdən istifadə olunur.
Həmin çevrilmələr ATF-in, koenzim-A-nın,
NADF-ın, qlütationun, maqnezium ionunun və s. maddələrin isti-
rakı ilə gedir. Bunlardan bir sıra aralıq çevrilmələr nəticəsində
mevalon turşusu, skvalen, lanosterin və ən nəhayət,
xolesterin
əmələ gəlir.
(CH
2
)
2
OH
│
HO─C─CH
3
│
CH
2
─COOH
Mevalon turşusu
HO
Xolesterin
357
Xolesterin isə asetil-KoA ilə birləşməklə xolesteridlərə
çevrilir.
Xolesterinin mübadiləsi pozulduqda (ateroskleroz zamanı
və s.) damarların divarında çökür və onların elastikliyini pozur.
Arteriya damarlarında təzyiq artdığından damarlar da partlayır.
Belə hal ən çox yaşlı insan və heyvanlarda müşahidə olunur. Bu
zaman qanda və başqa toxumalarda xolesterinin miqdarı çoxalır.
Buna h i p e r x o l e s t e r i n e m i y a deyilir.
12.6 Ali doymuş yağ turşularının biosintezi
Yağ turşularının biosintezi hüceyrələrin sitoplazmasında
törənir. Bu məqsədlə ikikarbonlu birləşmələr (sirkə turşusu və s.)
sıxlaşmaqla iriləşir müvafiq doymuş yağ turşularını əmələ gətirir.
COOH
H
C
C
C
C
C
C
C
C
31
15
14
6
4
2
2
2
2
Palmitin turşusu 1 molekul asetil-KoA-nın və 7 molekul
malonil KoA-nın sıxlaşmasından əmələ gəlir. Bu prosesi ümumi-
ləşdirilmiş şəkildə palmitin turşusunun əmələ gəlməsi misalında
aşağıdakı kimi təsəvvür etmək olar.
Bu proses üçün asetil-KoA karbohidratların və yağ turşula-
rının aralıq məhsulundan alınır, ondan başqa ATF, NADFH bikar-
bonat və
Mg2
+
ionları olmalıdır. Göstərilən reaksiyada karbon
qazı deyil onun aktiv forması iştirak edir. Malonil – KoA əmələ
Asetil-KoA + 7 Malonil-KoA + 14NADFN + 14H
+
→
→ CH
3
(CH
2
)
14
COOH + 7CO
2
+ 8HS−KoA + 14NADF
+
+ 6H
2
O