!a-//-lə-.
-/- və
-a-
elementli affıkslərin birləşməsidir.
Bir sıra müasir türk dillərində bu affiksin qədim təkrar
mə'nasını saxlayan izlərinə rast gəlinir: özb.
b ü k-
’
b ü k m ə k '
sözündən
b ü k lə 'ü s t-ü s tə y ığ m a q ', sew a- 'çubuqla d ö y m ə k '
sözündən
saw ala-
'şa lla q la m a q '. -la-
affıksinin hərəkətin
zəifləməsini göstərməsi hallarını müşahidə etmək olur:
kaşb-
' q a şım a q '
sözündən
kaşbla
'arabir q a şım a q ',
həmçinin
tədricən yeni keyfiyyətin yaranmasını göstərir: tat.
sirə k
'n a d ir '
sözündən
s ir ə k lə 'a z a ltm a q ';
özb.
m u z 'b u z '-
dan
m u zla - 'b u z la m a q '.
Ola bilsin ki,
-la
affıksi ilk əvvəllər toplu çoxluğun
affıksi olmuşdur. Sonralar ondan fe'l sferasında hərəkətin
təkrarım bildirən göstərici kimi istifadə olunmuşdur. Bir
müddətdən sonra hərəkətin təkrarı mə'nası hər hansı
keyfiyyətin təşəkkülü, toplanması mə'nasına keçmişdir: müq.
özb.
m uzla 'b u za ç e v r ilm ə k '.
Bu fe'llərin
'ad+-la a ffık s i'
quruluşu ümumiyyətlə adlardan əmələ gəlməsində istifadə
olunmuşdur.
Müasir türk dillərində adlardan fe'l əmələ gəlməsində
bu affikslər çox məhsuldardır: tat.su 'su '-d an
sula 's u la ';
türk,
baş
.-dan
başla;
türkm.
tu z 'd u z '
-dan
tuzla 'd u z la ';
özb.
iş ' i ş ' -d m iş lə 'i ş l ə ';
azərb.
balta-dan baltala; x a k pıçax
'b ıç a q '
-dan
p ıça xta - < pıçaxla- 'b ıç a q la ';
tuv.
su ğ
'su'-dan
suğla-
'su üçün g ə lm ə k ';
şor.
taş 'd a ş '
taşta -< taşla-
(
'd a ş la ')
-ala-//-ələ. -A la
affıksi
-a-
və
la
elementli təkrar
hərəkətin iki affıksinin birləşməsidir. İlkin mə'nası təkrar
hərəkəti ifadə etməkdir: azərb. qovala, türkm.
s e p e le
's ə p ə lə ',
türk,
çisele-
'ç is ə k '.
Müasir türk dillərində bu
affıks məhsuldar deyil.
-al-//-el.
Əvvəllər təkrar məzmunlu
-a l
affıksi, görünür,
hələ qədimdən xüsusi mə'na almışdır. O, keyfiyyətin tədricən
yığılmasını göstərən hərəkəti ifadə etməyə başlamışdır: qaq.
kısa l- 'q ısa lm a q ',
türkm.
azal- 'a za lm a q ', qaral- 'qaralm aq',
304
vo s.
-lap//-lən. -Lap
affıksi tarixən təkrar hərəkətin
-la
və
-n
elementli iki affıksindən əmələ gəlmişdir. Sonralar
-n
elementli
affıks qayıdış növ mə'nasını almışdır.
-İan
affıksinin iki mə'nası
daha geniş yayılmışdır: 1) hər hansı bir vəziyyətə keçmə və
onda müəyyənləşmə; 2) hər hansı əlamətin, keyfiyyətin və
xassənin əmələ gəlməsi və inkişafı: tat.
öylen- 'e v lə n m ə k
' ,
noq. başlan-
'b a şla n m a q ',
azərb.
faydalan-,
uyğ.
şü b h ilən
'şü b h ə lə n
', türkm.
yarağlaıı- 'ya ra q la n
'.
-İan
affıksi fəal şəkildə
-la
affıksinin sferasına keçərək
addan fe'l yaranmasında geniş işlənir.
-laş//-ləş.
Bu affıks
-la
ilə
-ş
elementli qarşılıqlı
müştərək növün
-ş
göstəricisinin birləşməsidir: kr.qar.
kudalaş-
'e lç i g ö n d ə rm ə k ',
tat.
birləş-
'b ir lə ş m ə k ',
azərb.
ə llə ş-
' ç a lışm a q '.
O qarşılıqlı növün
-ş
göstəricisini saxlasa da,
-laş
ilə düzələn fe’lin scmantikası daha genişdir. Bu affıksli fe'llər
əlamətin yaranmasım ifadə edirlər: azərb.
kobudlaş-, uzunlaş-,
ya xşıla ş-
və s.
-lat//-lət.
İcbar növün göstəricisilə
-la
affıksinin
birləşməsidir. Təbiidir ki, bu affikslə bütün fe'llər kazuativ
(icbar) mə'nası bildirir: kr. qar.
aruw lat-
'tə m iz lə tm ə k ',
Qarant lat- 'tu n u e tm ə k ',
türk.
d e (g jirm ile t 'd a irə v i e lm ə k ',
qazax,
onaylat- 'r a h a te tm ə k ',
tat.
z e ğ b y flə t-
'
z ə i f e tm ə k '
və
s.
-
1
İ//-H.
İlkin mə'nası təkrar və davamlı hərəkəti ifadə
etməkdir. Bu ifadənin izləri olduqca azdır: azərb.
dartıl-,
qazax.
suw bl-
'd u ru la şd ın n a q ',
's ıy ıq
e tm ə k ',
türk,
kcçil-
’
Işcçilm ək'
və s.
Sonralar ondan məchul növün göstəricisi kimi istifadə
olunmuşdur.
-m.
Tezləşdiricilik mə'nası bildirən qədim
-m
affıksi
başqa affikslərlo birlikdə müşahidə olunur.
azərb.
daran-, sağal-,
türk,
azal-, daral-,
ç u v .
xural-
’
qaralm aq'
305
Dostları ilə paylaş: |