26
III fəslin “Şeirlərin janrları” adlı ilk bölməsində göstərilir ki, Nəsibin yaradı-
cılığında aşıq rəvayətləri də daxil olmaqla yeddi janr müşahidə edilir. Dissertasi-
yada Aşıq Nəsibin 6 bayatısı, 150-yə yaxın qoşması, bir neçə gəraylısı, iki müxəm-
məsi, bir təcnisi, doqquz divanisi ədəbi-nəzəri cəhətdən təhlil olunur. Burada hər
janrın öz spesifik xüsusiyyətləri, quruluşu və qafiyə sistemi, məna tutumu, daha
çox hansı məqamlarda istifadə olunması və s. göstərilir. Situativ tələbata görə Aşıq
Nəsib hər janrı yerli-yerində ustalıqla işlətmiş, eyni rəvayətdə bir neçə janra, məsə-
lən, həm qoşmaya, həm gəraylıya müraciət etmişdir ki, bu onun üstün cəhəti kimi
qiymətləndirilir.
III fəslin “Şeirlərin bədii ifadə və təsvir vasitələri” adlanan bölməsində Aşıq
Nəsibin sənətkarlıq xüsusiyyətlərindən, işlətdiyi poetik fiqurlardan bəhs edilir.
Onun yaradıcılığı bədii məcazlarla zəngindir. «Bunlardan biri sadə məcazlardır ki,
buraya təşbeh və epitet daxildir, ikincisi mürəkkəb məcazlardır ki, buraya istiarə,
kinayə, mübaliğə və s. daxildir».
1
Təşbeh, digər adı ilə bənzətmə bir predmetin müəyyən cəhətdən ona bənzəyən
başqa bir predmetə qarşı qoyulmaq yolu ilə təsvir edilməsidir. Bu zaman kimi, san-
ki, təki, elə bil sözləri vasitəsilə iki predmet arasında müəyyən bir bənzəyiş, oxşar-
lıq olduğu diqqətə çatdırılır. Aşıq Nəsibin yaradıcılığında təşbehlər həddən artıqdır.
Məsələn, «Vətən» şeirində Mahmud ağanın igidliyini tərifləyən aşıq onu aslana, er-
məniləri isə sərçəyə bənzədir:
Aslan kimi nərə çəkdi,
Ermənilər pərən oldu,
Dağıldılar sərçə kimi (s.48).
Andranik kişiləndi,
Axırda «qəhrəman» oldu,
Əkildi tülkülər kimi,
Daşnak qanına bələndi (s.46).
Nəsib öz atını yerişdə tısbağaya oxşadır, xasiyyətdə camışa bənzədir:
Addımı atırsan tısbağa kimi,
Tökülsün başına kül, ay Alaşa.
Su görsən yatırsan qara camış tək,
Qoy aparsın səni sel, ay Alaşa (s.32)
Nəsibin şeirlərində məcazın növlərindən olan epitetlər də çoxdur. Onlar bədii
cəhətdən mükəmməl, təsvir baxımından qüvvətli, məzmun baxımından bütövdür:
Kor taleyə, qara bəxtə nə deyim? (s.102)
Naxış adamların zamanı gəldi (s.27),
Alma yanaq, boyu bəstə (s.15),
Sovetdə qırmızı yalana bir bax. (s.25).
İstiarələrdə, digər adı ilə metaforalarda məfhumların bənzər cəhətləri qabarıq
şəkildə verilir, ancaq müqayisə obyektlərindən birinin adı birbaşa çəkilmir, yalnız
ona xas olan xüsusiyyət göstərilir. Məsələn, «Qaxdağanlar yolda-izdə qaynaşır» (s.
1
Ədəbiyyatşünaslıq terminləri lüğəti. Tərtib edəni: Əziz Mirəhmədov. Bakı, Maarif, 1978, s. 111.
27
102) misrasında «qarışqa» sözü, «Səni qoşam harabıya Qağızmannan duz gətirəm»
(s.136) misrasında isə «öküz» sözü buraxılmışdır.
Nəsibin şeirlərində anaforaya, yəni misraların başında eyni söz və ya ifadələrin
təkrarı ilə yaranan fiqura da rast gəlirik:
Bu nə bəla, bu nə səsdi,
Bu nə işdi, agah elə (s.161).
Dünyada dördəlli tutma sən pulu,
Dünyada dünyanın malı qalacaq (s.35).
Şeirdə mühüm bədii vasitələrdən biri olan mübaliğə, yəni hiperbola Aşıq Nəsi-
bin yaradıcılığı üçün də xarakterikdir. Mübaliğə həm artan, həm də azalan istiqa-
mətdə olur. Azalan istiqamətə litota deyilir. Aşıq Nəsib tənbəl, astagəl Alaşası haq-
qında «Yelqanad misallı Qırat satıram» (s.33) deməklə hiperbola, onu tısbağa ilə
müqayisə edərək «Addımı atırsan tısbağa kimi» (s.32) deməklə litota yaratmışdır.
Aşıq Nəsibin şeirlərində təzad və ya antiteza da tez-tez müşahidə edilir. Bura-
da mənaca bir-birinə zidd olan sözlər, yəni antonimlər əsas yer tutur. Aşıq öz şeir-
lərində işlətdiyi bədii təzadlarla vermək istədiyi fikri daha da qüvvətləndirir:
En aşağı, səfeh gədə,
Sərçə qartal olur daha? (s.133).
İndi bizim yerdə bahar da qışdı (s.103),
Tərlanlar oylağı sara qalıbdı (s.166).
Nəsibin poeziyasında alliterasiya, yəni eyni cinsli samitlərin ardıcıl şəkildə dü-
zülməsi sayəsində meydana gələn səs uyumu da müşahidə olunur:
Aşıq Nəsib, bas sinənə sazını (s.158)
misrasında s səsinin alliterasiyası qulaq oxşayır, xoş bir ahəng yaradır. Aşağıdakı
şeirin ilk misrasında g, ikinci misrasında isə y samitinin alliterasiyası görünür:
Nə murdar günləri gördü bu gözüm,
Əyri yeri məlum, yoxdu düz yeri (s.34).
Başqa bir şeirdə isə r səsinin alliterasiyası misraya xüsusi ritm verir:
Görürsən ki, Nəsib ötmür ötəri (s.23).
Aşığın şeirlərində assonans da xeyli güclüdür. Assonans misralarda incə (e, ə, i,
ö, ü) və ya qalın (a, ı, o, u) saitlərin ardıcıllığı, bir-birini izləməsi nəticəsində ortaya
çıxan bir təzahürdür. Bu zaman şeir daha lirik, ahəngdar və axıcı olur. Məsələn,
«Görürsən ki, Nəsib ötmür ötəri» misrası həm də assonansdır, yəni burada incə
saitlərdən olan ö və ü bir-birini izləyərək takt yaradır. Aşağıdakı bəndin ilk misra-
sında incə (ə və i), ikinci və dördüncü misralarında qalın saitlər (a və ı) işlənmişdir:
Bər-bəzəkli gəlin kimi,
Zalım qızı, can alırsan.
Eşqə mübtəla olandan
Cavanlara yan alırsan (s.148).
Bədii ifadə vasitələrindən biri olan kinayə də Aşıq Nəsibin şeirlərində az deyil.
Onun bəzi əsərləri, xüsusilə ermənilərdən, Alaşadan və xəsislərdən bəhs edən şeir-
ləri arasında kinayə tərzində deyilmiş xeyli fikir var. Bunlardan biri Zoru bəyin, bi-
ri isə Andranikin «tərifində» dilə gətirilmişdir:
28
Qaxdağan ajdarı tökülüf gəlif,
İndi bəy olubsan, ədə, Zoru bəy? (s.67).
...Andranik kişələndi,
Axırda «qəhrəman» oldu (s.46).
Xəsis bir hacıya söz qoşan Aşıq Nəsib ona qarşı sarkazm işlətmişdir:
Hacı verdi qara pulu,
Kasıbdı, cırıqdı çulu?
Seldi-sudu sağı-solu,
Buna bir «tərif» söyləyim (s.81).
Aşıq öz tənbəl, ölüvay Alaşası haqqında kinayə ilə belə demişdir:
Yüz qatır, min eşşək tay olmaz buna,
Yelqanad misallı «Qırat» satıram (s.105).
Aşıq Nəsib öz şeirlərində arxaizmlərdən də istifadə etmiş, hazırda ədəbi dili-
mizin işlək lüğət fondundan çıxmış bəzi sözləri onların sinonimləri ilə vermişdir.
Məsələn, aşıq bir misrada düşmən və yağı sözlərini yan-yana işlətmişdir:
Türkə ağa qoydun yağı düşməni (s.71).
Aşıq bir şeirində qılavuz (=bələdçi) və saqqat (=şikəst) sözlərini işlətmişdir.
Aşıq Nəsibin dilində dialektizmlər, yəni yerli ləhcədə işlənən sözlər də çoxdur.
Bunlardan bir qismi yerli məişətlə bağlı yemək və geyim adlarıdır. Məsələn, dingə
Ağbaba qadınlarının başlarına qoyduqları qızıl pərəkli, zərbaftalı tac, qöcük isə bə-
dənə geydikləri nimtənənin bir növüdür:
Dingəsi var bər-bəzəkli,
Örpəyi tüldən, maşallah…
Qöcüyü göy, don qırmızı,
Naxışı var dürlü-dürlü (s.144).
Ağbabanın bəzi yemək adlarına (xaşıl, cad, hörtdəmə, dizdəmə, şilə aşı və s.)
aşığın şeirlərində və onunla bağlı rəvayətlərdə tez-tez rast gəlmək olur:
Biz yemişik iç-diş, ağa, sən buyur,
Öfgə, qarın, bağırsaq ye, bağır ye (s.154).
Qarın-qarta ləzzətlidi,
Kəndin şilə aşı, aşıq? (s.173).
Yaşadığı dövr və mühitlə əlaqədar olaraq Aşıq Nəsibin şeirlərində xeyli vulqa-
rizmə, yəni ədəbi dildə az istifadə olunan kobud, ədəbsiz sözlərə rast gəlmək müm-
kündür. O, xəsis Hasoy ağaya qəzəbini bu sözlərlə bildirmişdir:
Sən ağa olsan da, gədəsən, gədə,
Surfasız, hörmətsiz, xonsuz itoğlit (s.62).
Aşıq Nəsibin şeirlərində erməni və rus dillərindən alınmış varvarizmlər də az
deyil. Məsələn: dığa (oğlan), qaxdağan (gəlmə ermənilərə verilən ləqəb), ara (ey /
ay, ədə), hay (ermənilərin özlərinə verdikləri ad) və s. Bunlar anlaşılsa da, bəzi söz-
lərin tərcüməyə və izaha ehtiyacı var. Misal üçün, Nəsib erməni Tatosla deyişmədə
Anan «boz»du, dürzü sənin dədəndi,
Arsızlıqda yoxdu sizə tay, hanı? (s.122)
«Mart» deyilsən, ay erməni harsını,
29
Eş olacaq türkə axı hay hanı? (s.123)
demişdir. Buradakı «boz» sözü ermənicə fahişə deməkdir. «Dürzü» sözü ermənicə
olmasa da, yerli ləhcədə ermənilərə qarşı işlədilən bir söyüşdür. «Mart» sözü ermə-
nicə «kişi», «harsın» (əslində: hars) gəlin deməkdir. Nəsib erməni Tatosa qəzəbini
bu iki sözü təzad kimi işlətməklə bildirmişdir. O, ermənicə «asvas» (əslində: ast-
vas, yəni Allah) və şanvort (it balası, küçük) sözlərini də işlətmişdir. Onun şeirlə-
rində rusca «davariş», «patrax», «bırat» sözlərinə də rast gəlmək mümkündür.
Nəsibin şeirlərindəki frazeoloji vahidlər, xalq dilindən alınan ifadələr aşığın
xəlqi və milli sənətkar olduğunu göstərir, onun şeirlərinə əlavə bir rəng qatır:
Deyəsən, üz verdim, kəkliyin azdı (s.22),
Durnam uçub, yaş gedibdi, dərd qalıb (s.23),
Çörəyin dizinin üstündə olub (s.68),
Alması tutmayan mənəm (s.129).
Bunlar xalqın bağrından qopan, xalq dilində xalq üçün yazan, taleyi qara, bəxti
kəm, gözü kor, alması tutmayan, yəni eşqi daşa dəyən, durnası uçan, yəni artıq qo-
calan bir aşığın çörəyi dizinin üstündə olan nankorlara, üz aldığı üçün kəkliyi azan,
həddini aşan adamlara poetik münasibətidir.
Tədqiqatın müddəaları müəllifin aşağıdakı əsərlərində öz əksini tapmışdır:
1. Aşıq Nəsibin dövrü və mühiti // Elmi axtarışlar, Bakı, 2007, s. 13-19.
2. Aşıq Nəsibin şeirlərində poetik fiqurlar//Elmi axtarışlar, Bakı, 2009,174-180.
3. Aşıq Nəsibin ustadları // Filologiya məsələləri, Bakı: 2008, № 6, s. 305-316.
4. Unudulmuş aşıq: Aşıq Nəsib // “Ortaq türk keçmişindən ortaq türk gələcəyi-
nə” V Uluslararası folklor konfransı, Bakı, 2007, s. 422-425.
5. Akbaba-Çıldır Aşık Muhitinin Usta Temsilcisi Aşık Nesib`in Hayatına ve
Sanatına Bir Bakış // Kardeş Kalemler, Ankara, 2009, sayı 5, s. 66-70.
6. Aşık Nesip // Güncel Sanat. Kültür, Sanat, Edebiyat Dergisi, Antalya, 2010,
sayı 2, s. 32-35.
7. Ünlü Azeri Aşık Kör Nesip // Ege Üniversitesi Türk Dünyası Araştırmaları
Enstitüsü Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, İzmir, 2009, cilt IX, sayı 1, s. 9-15.
8. Ağbaba-Çıldır aşıq mühitinin usta təmsilçisi Aşıq Nəsibin şeirlərində Tür-
kiyə və türkçülük // Dil və ədəbiyyat, Bakı, 2011, 2 (78), s. 209-213.
9. Aşik Nesibin Şiirlerinde Türkiye Hasreti // Motif Akademi Halkbilimi Der-
gisi, Ankara, 2011, sayı 1, Azerbaycan özel sayısı, s. 177-186.
10. Aşıq Nəsibdə təbiət lirikası // Filologiya məsələləri, Bakı, 2012, № 1, s.
499-505.
11. Aşıq Nəsibdə məhəbbət lirikası // Filologiya məsələləri, Bakı, 2012, № 4,
s. 497-305.
30
АСКЕР Н.Б.
ВРЕМЯ, СРЕДА И ТВОРЧЕСКИЙ ПУТЬ
АШУГА НАСИБА
Резюме
Диссертация посвящена жизни и творчеству выдающегося представителя
Акбабино-Чылдырской ашугской школы Ашуга Насиба.
Диссертация состоит из введения, трех глав, заключения и списка ис-
пользованной литературы.
Во введении говорится об актуальности темы исследования, объекте и
предмете, основной цели и задачах, научной новизне, теоретической и прак-
тической ценности, методах исследования, о его структуре и апробации.
Первая глава («Время и среда Ашуга Насиба») состоит из трех разделов,
которые называются «Время Ашуга Насиба», «Среда Ашуга Насиба» и
«Жизнь Ашуга Насиба», где подробно описиваются новейшая история регио-
на, крововые события первой мировой войны, трагедии 1918-20 гг., разжига-
ние межнациональной розни, установление советской власти, закрытие со-
ветско-турецкой границы, колхозное строительство и др., очевидцем которых
являлся сам Ашуг Насиб; описивается история и положение Акбабино-Чыл-
дырской ашугской школы, жизнь и творчество выдающихся представителей
этой школы, наконец, на фоне всего этого жизнь самого Ашуга Насиба.
Вторая глава («Творчество Ашуга Насиба») состоит из четырех разделов.
В первом разделе анализируются патриотические стихи, во втором разделе
любовная лирика, в третьем стихи ашуга, посвяшенные родной природе. В
четвертом разделе говорится о своеобразном жанре – ашугских преданиях,
которые, по сути своей, являются интересными, порою шутливо-комически-
ми страницами из жизни ашуга.
В третьей главе («Поэтические особенности стихов Ашуга Насиба») ана-
лизируются литературные жанры и средства художественного выражения,
поэтические фигуры, т.е. эпитеты, метафоры, анафоры, гиперболы, литоты,
ассонансы, аллитерации, сарказмы, архаизмы, диалектизмы, вульгаризмы,
варваризмы и т. д.
В заключении даются краткие выводы и обобщения.
31
ASKER N.B.
THE PERİOD, ACTİVİTY ENVIRONMENT AND
CREATIVE WAYS OF ASHUG NASIB
Abstract
The dissertation has been devoted to the life and creative activity of the
prominent representative of the Aghbaba- Childir Ashugs` school, Ashug Nasib.
The dissertation work consists of an introduction, three chapters, conclusion
and the list of used literature.
The introduction deals with the actuality of the theme, object and subject
matter, novelty, theoretical and practical value, methods, structure of the work and
approbation.
The first chapter of the dissertation work (The time and environment of
Ashug Nasib) is divided into three subdivisions which are called “The period of
Ashug Nasib”, “The activity environment of Ashug Nasib”, “The life of Ashug
Nasib” where the different issues like the new history of the region, sanguinary
events of the World War I, massacre of 1918-1920 years, instigation of
international discrimination, establishment of the Soviet Union, closing of the
soviet turkish borders, foundation of collective –farm and many others are
analyzed in details as well as Ashug Nasib himself , who was the eye-witness of
these events, history and condition of “Aghbaba Childir Ashug school”, the life
and creativity of the prominent representative of that school, finally, the life of
Ashug Nasib against the background of all above mentioned.
The second chapter (“The Creativity of Ashug Nasib”) consists of four
subdivisions. The patriotic poems are analyzed in the first subdivision, the lyrics of
love are analyzed in the second subdivision, and the poems of Ashug devoted to
the native nature are analyzed in the third subdivision of the second chapter. The
special genre is analyzed in the fourth subdivision which is of paramount
importance in the Ashug’s creativity.
In the third chapter (“The poetic peculiarities of the poems of Ashug Nasib”),
the expressive means and devices, poetical figures, assonance, alliteration, simile,
metaphor, anaphora, hyperbole, archaism, vulgar words and etc. are analyzed in
details.
The results of the analysis discussed in the dissertation are found in the
generalized conclusion of the investigation.
Format: 60 x 84 1/16. Tiraj: 100 nüsxə.
MBM nəşriyyatının mətbəəsi. Pulsuzdur.
32
НАЦИОНАЛЬНАЯ АКАДЕМИЯ НАУК АЗЕРБАЙДЖАНА
ИНСТИТУТ ФОЛЬКЛОРА
На правах рукописи
НАИЛЯ БАХШАЛИ кызы АСКЕР
ВРЕМЯ, СРЕДА И ТВОРЧЕСКИЙ ПУТЬ
АШУГА НАСИБА
10.01.09 – Фольклороведение
А В Т О Р Е Ф Е Р А Т
диссертации на соискание ученой степени доктора
философии по филолгическим наукам
БАКУ – 2012
Dostları ilə paylaş: |