dim teatra gedim. Balaca olduğumdan dolayı atalığım məni
bu
raxmayırdı. Atalığım özü də teatr nə olduğunu bilməzdi.
Ancaq 1884-cü ild
ə birinci dəfə teatra gedib həman Yusif bəyi
s
əhnədə görüb teatrın nə olduğunu anladım və sonra Mirzə Fə-
t
əlinin komediyalarını alıb həvəs ilə oxumağa başladım. Hətta
on altı yaşında ikən bir komediya da yazdım: «Hacı Daşdə-
mir» v
ə yazıb da aparıb Yusif bəyə verdim. Yusif bəy komedi-
ya
nı çox diqqətlə oxuyub qırmızı karandaşla lazımi yerləri dü-
z
əltmişdi və sonra isə komediyanın bir şeyə yaramadığını
m
ənə bir oylə pedaqoji dil ilə söylədi ki, mən əsla ondan inci-
m
ədim. Bundan sonra teatr nə olduğunu və teatra dair əsərləri
nec
ə yazmaq üsulunu mükəmməl surətdə mənə göstərdi. O idi
ki, h
əman gündən teatr yolunda işləməyi özümə bir müqəddəs
m
əqsəd sandım» [107].
Ə.Haqverdiyevin Peterburq şəhərində olarkən teatrla bağlı
fikirl
əri şəxsi fondda saxlanılan tərcümeyi-hal nüsxəsində
daha mük
əmməldir. Əsərləri haqqında məlumata gəldikdə isə
qeyd olunmalıdır ki, Əziz Şərifin təqdim etdiyi nüsxədə, 1927-
ci ild
ə yazıldığına görə, təbii ki, Ə.Haqverdiyevin 1927-ci ilə
q
ədər yazdığı əsərləri özünə yer almışdır. Şəxsi arxivdəki nüs-
x
ə 1933-cü il qələminin məhsulu olduğu üçün burada əsərləri
haqqında məlumat daha genişdir. Eyni fikirləri yazıçının icti-
mai v
ə digər sahələrdə fəaliyyəti haqqında da söyləmək olar.
Şəxsi arxivindəki kiçik həcmli tərcümeyi-halda isə Ə.Haqver-
diyevin birinci Dövl
ət Duması (Dumaya Gəncə quberniyası tə-
r
əfindən nümayəndə göndərilmişdi) dağıldıqdan sonra «Nadej-
da» sığorta nəqliyyat cəmiyyətinin müfəttişi kimi Qafqaza qa-
yıdıb Gəncədə yaşaması, 1908-ci ildə cəmiyyətin iflasa uğra-
ma
sı və onu Hacı Zeynalabdin gəmiçiliyinə müfəttiş vəzifəsi-
n
ə təklif etmələri göstərilmişdir. Bu vəzifələr ona Qafqazın və
İranın bir çox yerlərini səyahət edib qiymətli məlumatlar əldə
etm
əsinə şərait yaratmışdır. Ədibin həyatının bu məqamları nə
Əziz Şərifin xatirələrindəki tərcümeyi-halda, nə də Abbas Za-
ma
novun Ə.Haqverdiyev haqqında məqaləsində [106] veril-
91
mişdir. Bütün bunlar bir daha sübut edir ki, tanınmış şəxsiy-
y
ətlərin həyat və fəaliyyətlərini öyrənərkən onların şəxsi arxiv-
l
ərini araşdırmaq xeyli vacib və önəmlidir. Ədalət naminə de-
m
əliyik ki, Əziz Şərifin təqdim etdiyi tərcümeyi-halda da elə
m
əqamlar vardır ki, bunlar şəxsi arxivdəki sənədlərdə öz əksi-
ni tapmamışdır.
Əlyazmalar İnstitutunda Süleyman Sani Axundovun
(1875-
1939) şəxsi arxiv fondunda beş variantda tərcümeyi-hal
s
ənədləri saxlanılır. Bunlardan ikisi [279, 280] rus dilində, iki-
si [17, 18] Az
ərbaycan dilində ərəb əlifbası ilə, biri [19] latın
əlifbası ilə yazılmış avtoqraf nüsxələrdir. Tərcümeyi-hal ilk
d
əfə «İnqilab və mədəniyyət» məcmuəsinin 1939-cu il dördün-
cü sayında dərc olunmuşdur. Yazıçı 1938-ci ildə «Uşaqlıq hə-
yatından xatirələr»ini [16, s.427] qələmə almışdır. Onun uşaq-
lıq illəri Ağdamın bir hissəsi olan Seyidli kəndində keçmişdir.
Daima t
əbiətin qoynunda olardı. Təbiət vurğunu Süleyman
Sani
əsərlərində təbiəti məftunluqla təsvir etmişdir. Gördüyü
olaylar hekay
ələrində öz bədii əksini tapmışdır. S.S.Axundo-
vun t
ərcümeyi-hal və xatirələrinə söykənərək tədqiqatçı Nadir
V
əlixanov onun elmi bioqrafiyasını [250] tərtib etmişdir. Bu-
rada
ədibin həyatı, mühiti, ömür yolu, şəxsiyyəti, dünyagörü-
şü, müasirləri ilə əlaqələri zəngin sənədlər, faktlar, xatirələr
əsasında işıqlandırılmışdır. Yazıçının həyat və yaradıcılığını
t
ədqiq edən Məsud Əlioğlu da əsasən onun «Uşaqlıq həyatın-
dan xatir
ələr»indən yararlanmış, Axundovun uşaqlıq dövrünü
öz yazdıqları əsasında qələmə almışdır.
H
ər bir yazıçının, şairin tərcümeyi-halının bəzi məqamları
m
əktublarda da əks olunur. Nəriman Nərimanov 1925-ci ilin
28 yanvarında Moskvadan oğlu Nəcəfə yazdığı məktubda hə-
yat v
ə yaradıcılıq bioqrafiyasından bəhs etmişdir. O, yazmış-
dır: «Mənim həyatım, ömrüm qayğılarla dolu olub. Qardaşı-
mın və bacılarımın ailələri 20 yaşımdan mənim boynumda
olub.
Bu 30 ild
ə 11 adam böyüdüb boya-başa çatdırmışam.
On-
lardan 8 qız uşağını ərə vermişəm, yerdə qalan üçünü cüzi mə-
92
vacibiml
ə böyütmüşəm. Bütün bu işləri sahmana salandan
sonra yenid
ən oxumağa başladım, 30 yaşımda universitetə da-
xil oldum.
Universiteti qurtardıqdan sonra var qüvvəmi
Salman
qardaşımın balalarının tərbiyəsinə sərf etdim. Bütün bunlardan
yalnız indi, qardaşımın sonuncu qızı Xanımı 1924-cü ildə ərə
ver
əndən sonra azad olmuşam. Bu məktubu isə aradan bir il
keç
əndən sonra, məhz 1925-ci ildə yazıram. Bütün bunları
s
ənə ona görə yazıram ki, məni bəşəriyyət üçün az iş görmə-
yim üstünd
ə qınamayasan. Bu mənada ümidvaram ki, sən gör-
düyüm işləri davam etdirib başa çatdıracaqsan» [188, s.135].
M
əktubda Nərimanov oğluna məsləhətlər verərək vəzifə-
m
ənsəb arxasınca qaçmamağa, şəxsiyyət və idarələrdən müm-
kün q
ədər az asılı olan peşə və ya sənət seçməyi tövsiyə edir.
Özünün d
ə tibb sahəsini seçməsini kənar şəxslərdən az asılı ol-
maq v
ə daha çox ruhi məmnunluq alması üçün etdiyini bildi-
rir. M
əktubda həmçinin Nərimanovun dünyaya, həyata baxışı,
mühit, insanlar, hakimiyy
ət haqqında fikirləri öz əksini tap-
mışdır.
XX
əsrin «birinci yarısında yaşayıb yaratmış mədəniyyət
xadiml
əri arasında memuar ədəbiyyatının və xatirələrin geniş
şöhrət tapması Azərbaycan mədəniyyəti tarixinin bugünkü təd-
qiqatçısına qiymətli informasiya verir, bu tarixin bəzi ağ səhi-
f
ələrinin yazılmasına köməklik göstərir. ...XIX əsrin sonların-
dan
əlyazma mədəniyyətinin süqutu ilə hələ nəşr işinə kifayət
q
ədər geniş və müfəssəl faktların yol tapmaması, bir sıra mə-
s
ələlərin dövrün inqilabi ab-havası fonunda arxa plana keçərək
n
əzərdən yayınması müşahidə olunurdu. Dövrün kütləvi infor-
masiya vasit
ələrinin «hər şeyi» əhatə etməyə gücü çatmırdı və
bel
ə bir vəziyyətdə Azərbaycan mədəniyyət xadimlərinin şəxsi
t
əşəbbüsü, xatirə yazmaq cəhdləri olduqca gərəkli idi» [7,
s.21]. Bel
ə xatirələrdən biri də Cəlil bəy Bağdadbəyova aiddir.
Şuşa şəhərində dünyaya göz açan Cəlil bəy xatirələrində [36]
Şuşanın məşhur və həvəskar xanəndələri, aşıqları haqqında
m
əlumat vermiş, eləcə də Azərbaycan musiqisinin inkişafında
93
Dostları ilə paylaş: |