Qeyd olunmalıdır ki, legionerlərimizin məhz bu istiqamətdəki fəaliyyəti
haqqında ilk geniş məlumat 1995-ci ildə “Müsavat” jurnalının 5-ci sayında
verilmişdir. (157) Sonradan, 2001-ci ildə “Ekspress” (103-104) və “525-ci
qəzet”lərdə legion ədəbiyyatı nümunələri çap olundu. Beləliklə, XX əsr
tariximizin, eləcə də XX əsr Azərbaycan ədəbiyyatımızın böyük bir sahəsinin
öyrənilməsi imkanı yarandı.
Legionerlərimizin ədəbi-tarixi, ideoloji-siyasi və mətbu fəaliyyətinin
öyrənilməsinin bir əhəmiyyəti də Azərbaycanın müstəqilliyi haqqına sahib
olmasının, zəngin keçmişə malik xalq kimi yaşamasının dünya ictimaiyyətinə
çatdırılmasında idi. Legionerlərin bu sahədəki fəaliyyəti göstərirdi ki, onlar hansı
ölkədə və necə şəraitdə yaşamalarından asılı olmayaraq Azərbaycanın
ədəbiyyatını, tarixini, mədəniyyətini yaşatmış və təbliğ etmişlər.
Şübhəsiz ki, legion irsini Azərbaycan mühacirətindən ayrılıqda təsəvvür
etmək qeyri-mümkün olsa da, lakin özünəməxsus spesifik xüsusiyyətləri də yox
deyildir.
Azərbaycan legionerlərinin mətbu, siyasi və ədəbi-tarixı irsinin
yaşadılmasında onların nəşr etdikləri qəzet və jurnalların, broşuraların,
məcmuələrin böyük əhəmiyyəti vardır. Bu mətbu orqanlarda xalqımızın tarixi,
ədəbiyyatı, dili təbliğ edilmiş, milli ruh, vətənpərvərlik hissi qorunub
saxlanılmışdır.
Legion ədəbiyyatının ilk nümunələrinə 1942-ci ildən Almaniyanın Berlin
şəhərində nəşrə başlayan “Azərbaycan” qəzetində rast gəlmək mümkündür. M.
Musazadənin (Qarsalani) redaktorluğu ilə nəşr edilən qəzet toxunduğu əhəmiyyətli
məsələlərə və dairəsinə topladığı ədəbi qüvvələrin mədəni, mənəvi əlaqələri
qoruyub saxlamasma görə dəyərli idi.
“Azərbaycan” qəzetinin ədəbiyyat səhifəsində legionerlər müxtəlif adlar və
təxəllüslərlə öz yazılarını çap etdirirdilər: legionçu Ucadağlı, Bülövlü Əhməd,
Əsiri-Şirvani, R. Ümid, legionçu Qürbətzadə, Əsəd Eldost, M. Çələbioğlu,
legionçu T. Mustafayev, legionçu Daşqın, H. Əli, legionçu Miskin, legionçu Nəbi,
legionçu Miryaqub, legionçu Bəxtiyarlı və s.
Qeyd edək ki, legion ədəbiyyatında əsas başlıca mövzu Vətən həsrəti, Vətən
sevgisidir. Bu şerlərdə və ədəbi nümunələrdə Azərbaycanın həsrəti, doğma yurdu
görmək, oraya qayıtmaq istəyi çox təsirli səhnələr yaradır. Legioner Ucadağlı
“Mən” şerində bu həsrəti belə ifadə edirdi:
Soruşma halımı vəfalı dostum,
Çünki vətənimdən aralıyam mən.
Uçan durnalarla uçmaq istərəm.
İncə qanadlardan yaralıyam mən. (7)
Legioner Ucadağlının “A dağlar” şerində də vətən məhəbbəti, yurd həsrəti
əsas aparıcı motivə çevrilmişdir. Müəllif uzaq düşdüyü elinin-obasının həsrət dolu
ağrısından əzab çəkərək bir zaman qoynunda gəzdiyi dağlara üz tutaraq deyir:
Bir gözəl ceyranım, bəyaz sinəlim,
Gəzərdi sinəndə sənin, a dağlar!
Ürəyim sevinib qəlbim şad olur,
Camalın görəndə sənin, a dağlar!
Güllərin xəzana dönəndən bəri,
Sönübdür könlümün bil ki, şəhpəri.
Qırat ilxıları, qoç sürüləri
Toplanmır dövrəndə sənin, a dağlar! (157)
Vətən sevgisi, yurd həsrəti legioner Bülövlü Əhmədin də yazılarında öz
əksini tapırdı:
Mən sevirəm milləti, həm vətəni,
Millətim Türk, vətənimdir Azəri!
Şanlı bir ölkədir, yoxdur heç misli,
Hər dürlü səfası vardır ölkəmin. (7)
Legion ədəbiyyatında Stalin rejimini pisləyən, bolşevik ideologiyasını sərt
tənqid atəşinə tutan poeziya nümunələri də çoxluq təşkil edir. Şerlərin birində
göstərilirdi:
Vuraq bolşevizmin dağılsın kökü,
Azadlığın əsl zamanı gəlmiş. (104)
Digər legioner T. Mustafayev isə “Ana” şerində yazırdı:
Şir kimi girmişəm bu gün meydana,
Soyğunçu bolşevik məhv olsun deyə.
Qoy ağ günəş doğsun Azərbaycana,
Məhəbbət bayrağı ucalsın göyə. (104)
Vətənin azadlığı və istiqlalı mövzusunda legion ədəbiyyatında çoxlu
nümunələrlə qarşılaşmaq mümkündür. Belə nümunələrdən birinə - legioner
Yıldırımın “Var bizim ellər” şerinə diqqət yetirək:
Yüksələr göylərə ziynətli taxtım,
Açılar bağlanmaz taleyin, baxtın.
Vətən! Yaxınlaşır azadlıq vaxtın,
Parlaq gələcəyin var, bizim ellər. (103).
Legioner Nəbinin şerlərində isə vətən məhəbbəti, vətən ayrılığı hissləri
olduqca emosional və təsirlidir:
Mən sənə qurbanam vətən, sən nə qədər şirinsən,
El bilir, aləm bilir Fərhad mənəm, Şirin sən.
Oylağısan, yurdusan pələngin sən, şirin sən,
Sən mənim ürəyimsən, ürək bəndsiz olmaz.
Könül vətənsiz olmaz! (103).
Legionerlərin şerlərində doğma Azərbaycana həsrət, vüsal ümidləri, vətənin
hüsnünü, gözəlliyini tərif elementləri oxunaqlı və poetikdir.
Legioner M. Çələbioğlu öz fikir və duyğularını qoşma janrında da ifadə
edərək yazırdı:
Mən ağlaram, can ağlar,
Canlarda vicdan ağlar.
Qara geyir, a dostlar,
Azərbaycan qan ağlar. (103)
Legioner Miskin isə “Ey cavanlar” şerində vətən azadlığı hisslərini belə
ifadə edirdi:
Sən bir cəsur türk oğlusan, qəhrəman!
Azad elə öz yurdunu düşməndən! (7)
Qeyd edək ki, legionerlərin yaradıcılığında sevgi, məhəbbət duyğulu şerlər
də üstünlük təşkil edir. “Əsiri-Şirvani” təxəllüslü bir legioner “Can, a sevgilim”
şerində yazırdı:
Nə qədər istərəm olum mən də şad,
Əsla olmayıram qüssədən azad.
Gecə-gündüz edirəm dərd əlindən dad,
Dönübdür ürəyim qana, sevgilim! (157).
Legioner Daşqının “Gözəl qız” şeri də bu baxımdan oxunaqlıdır:
Nə gözəl çəkibdir kamil sənətkar,
Qaşların bənzəyir yaya, gözəl qız.
Gözlərin göylərin sürəyyasıdır,
Buxağın şux salır aya, gözəl qız.
Qırqovul bəzəkli, tuti dilli sən,
Tovuz yaraşıqlı, durna tellisən,
Mina gərdənlisən, incə bellisən,
Heyranam qamətə, boya, gözəl qız! (103)
Qeyd edək ki, legionerlərimizin ədəbi yaradıcılığında qəzəl janrına da rast
gəlmək mümkündür. Legioner şair Şamil Atabəyin “Bu imiş” qəzəli təsirli və
ifadəlidir:
Bəxtimin, taleyimin hökmü-qisası bu imiş,
Həm səadətli günün sonda sədası bu imiş.
Bir bəla ilə qərib qürbətə düşdüm, nə edim,
Tanrının mən yazığa rəhmi-rəvası bu imiş. (13, s. 22)
Qeyd edək ki, Azərbaycan ədəbiyyatının gözəl nümunələrini yaratmış bəzi
legionerlərin də şəxsiyyətini müəyyənləşdirmək mümkün olmuşdur. Belə ki,
Dostları ilə paylaş: |