seks də edir.
– Qoy yeməyimizi yeyək… Danışmayaq bunlardan.
***
Üzərindən aylar keçdi. Əkiz qızlarım oldu. Arvadım məyus olmuşdu. Ancaq
mən ona dəstək
olurdum. Alorenin mülicəsini hələ də aparırdım. Bu aylar ərzində o intihar etməyə cəhd göstərdi.
Ən ağırı isə çəngəllə şah damarını kəsməyi oldu. Mənsə ən təhlükəli üsulda olsa bir variant tapdı:
Özümü ona aşiq edəcəkdim.
!
Onu özümlə xəstəxanadan çıxardırdım, şəhərdə gəzirdik, zatən həqiqətən gözəl idi və mən onun
gözəlliyi haqqında sözlər deyirdim. O mənə görə qadın olmağını xatırladı. Hiss edirdim ki, artıq
onda düzəlişlər olur. Bir gün Vyana sarayının qarşısında o məni öpdü. Mən çox həyəcanlandım.
Hiss edirdim ki, məndə onu sevməyə başlayıram. Gün gəldi , o mənə yatmaq təklif etdi. Üç gün
götür qoy elədim. Əgər bir insanı sağaldacamsa niyə də yox? Və mən onu şəhər kənarındakı
evimə apardım. Onunla sevişməyə başladım. İstəyirdim ki, onun içindəki kişi mən olum və məhz
buna görə də, onu 12 yaşında olduğu kimi anal hiss yaşatdım. 1 aya yaxın
bu yolla müalicə
etdim. Artıq arvadımdan çox onun yanında olurdum. Hiss etdim ki, o sağalıb, amma güzgüdə
özümə baxanda özümü namussuz və şərəfsiz hiss etdim. Ruhumu şeytana satmışdım. İki
uşağımın anasını qoyub, başqa biri ilə yatırdım. Aloreni kabinetimə çağırdım və olduğumuz
yolun düzgün olmadığını dedim. O tam sağlam idi. Bundan artıq günaha batmayacağımı da
söylədim. O inana bilmirdi, qabağımda diz çöküb hönkür-hönkür ağlayırdı. Evli olduğumu və iki
qızımın olduğunu söyləyəndə çənəsi titrəməyə başladı. Mən soyuqqanlı olmalı idim. O mənim
arvadımı təhqir etməyə başladı… Mənsə onu otaqdan qovdum.
!
Həkimlər mənim böyük uğuruma inana bilmirdi. Alore kimi xəstəni necə sağaltdığımı soruşanda
mən onlara heç nə deyə bilmirdim. Tez-tez Tövratı açıb, günahlarımın bağışlanması üçün dua
oxuyurdum. Ancaq Alore mənə dedi ki, sənin arvadını tapacağam və hər şeyi ona danışacağam.
Məni şantaj etmişdi. Dinimizə görə isə qadına xəyanət bağışlanmır.
Mənsə Alore ilə yenidən
birlikdə olmağa başladım. Ancaq arvadım məndən şübhələnməyə başlamışdı. Arvadımın
hikkələri məni yorurdu. Aloreni isə çox sevirdim. Ailə bizdə müqəddəs olmasaydı boşanıb Alore
ilə evlənərdim. Aloreni çox sevsəm də arvadımı və uşaqlarımı götürüb, Münhenə qayıtmağa
qərar verdim. Acılarıma duz səpərək bunu etdim. Gedişimdən Alorenin xəbəri olmadı.Ürəyimdə
onun sevgisi olmasına baxmayaraq mən həyatımda yeni bir səhifə açmağa qərar
vermişdim.Uşaqlarıma əsl ata olmalı idim. Ancaq:
– Mənə bir məktub gəldi. Məktubda yazılmışdı:
Doktor Daniel, siz əziyyət çəkdiniz və qızımın üzü bir az da olsa güldü. Onun az həyatında son
sözləri də elə sizin adınız oldu. O hamamda həyatına qəsd etdi və son sözləri də sizə olan
məhəbbətini etiraf etməyi oldu. Rica edirik ki, qızımın dəfn mərasiminə gələsiniz. Bu cümə dəfn
olacaqdır.
Aleksandır.
Ah Alore… Onun içindəki ikinci insanı üzə çıxartdım və o mən oldum. Onun içindəki insan
öldürəcəkdi, ancaq mən onu öldürdüm. Günlərlə otağımdan çıxmadım. İndi də mənim içimdə
ikinci insan var, bu isə Aloredir. Onunla hər gün sevişirəm və söhbət edirəm. O ölmədi, mənim
içimdə yaşayır.
Məni Vyanayadakı xəstəxanaya gətirdilər.
Bu səfər həkim kimi deyil, xəstə kimi…Hər gün məni
öz yaratdığım tabutun içinə qoyurlar. Ancaq mənə təsiri yoxdur. Əksinə, Alore ilə burda baş-başa
qalıram və sevişirəm…
!
Vyana
1995ci il.
Daniel
!
Nicat Kazımov
Korsika xatirələri
18.02.2012
!
4:12
!
!
!
Qisas və Şizofren
!
!
Səhər açılırdı, ancaq mən hələ gözlərimi yummamışdım. Dəqiqələr keçdikcə günəşin şüaları
gözümə düşürdü. 3 həftəlik saqqalımı qaşıya-qaşıya hamama keçib əl-üzümü yudum. İştahım
yox idi , əynimə paltar geyinib evdən çıxdım. Sahilə gedib dəniz kənarında dayanaraq dənizi
izləyirdim. İçimdəki əziyyətə bu son verməsə də, əksinə məni kədərləndirsə də dəniz havasını
sevirdim.
!
Saat 9-a yaxınlaşır və şəhərin mərkəzindəki maşınların səsi də artırdı. Mən də saat 9 da
başlayacaq təlimə getdim Ora ilk dəfə gedirdim. Orada insanlar toplaşır bir-birlərinə
problemlərini danışırdı. Artıq ətrafımda heç kimim qalmadığından, dərdimi danışmaq üçün
təlimə getməyə qərara almışdım.
!
Mən ora çatanda artıq təlim başlamışdı. Mühazirəni deyən nurani sifətli bir kişi məni görər-
görməz qarşısındakı 8
nəfərə dedi ki, bu oğlan aramıza yeni qatılıb. Adı Orxandır, gəlin hamımız
onu tanıyaq, gəlin onun dərdini həll etməyimiz üçün Allaha dua edək. Hər kəs əllərini ovucuna
qoyub, çənəsinə yaxınlaşdıraraq dua edirdi. Aralarına keçib oturdum və Samirə adlı bir qadın öz
dərdindən danışmağa başladı. Ərindən boşanandan sonra psixoloji sarsıntılar keçirirmiş.
Məhkəmənin qərarıda uşaqları atasına veribmiş və indi də üzünü göstərmir. Çox kədərli
görsənirdi və danışanda ağlayırdı. O qurtarandan sonra hər kəs onun gələcək xoşbəxtçiliyi üçün
ürəyində dua etməyə başladı. Nə üçün bura gəldiyimi özümdə bilmirdim. Sonra mənə söz verildi
və mən ayağa qalxaraq, insanların qarşısına keçib danışmağa başladım:
!
– Mən çox pis adamam. Tək pis yox, həm də iygənc bir insanam. Danışıb
qurtarandan sonra
sizdən ricam mənə dua yox, lənət oxuyun. Çünki siz özünüz də bu sözümə görə mənə haqq
verəcəksiniz.
!
Adım Orxandır. Universitetə daxil olandan bu günə kimi o qədər qızlarla olmuşam ki, hətta indi
yolda görsəm çoxusunu xatırlamaram. Həmişə qızların xoşuna gəlməyi xoşlamışam. Hansı qız
mənə 3 saniyədən artıq baxırdısa, onu ovuclarımın içinə alırdım. Hamısı ilə yatandan sonra yoxa
çıxırdım. , onların məni tapa bilməməsi üçün bu günə kimi bəlkə 100 dəfə nömrə dəyişmişəm.
!
Bu qızlardan birinin adı Lamiyə idi. Ətrafımdakı oğlanlar mənə deyirdi ki,
heç də asan tikə
deyil. Ağır qızlarda xoşuma gəldiyi üçün onu göz altı etmişdim. Onun şabalıdı saçları, qara
gözləri, bəyaz çöhrəsi, qızıl gül kimi büzülən dodaqları vardı. Həmişə başını aşağı salıb dərsə
gedib gəlirdi. O mənə fikir vermirdi və mən də buna görə çıldırırdım…
!
Arxasınca çox gedib-gəldim və nəhayət, diqqətini çəkə bilmişdim. O da məni sonradan sevdi.
Zaman keçdikcə o məni çox həyəcanlanıdırırdı. Hiss edirdim ki, digər qızlardan fərqli olaraq o
həqiqətən
məni sevirdi, sanki mənsiz nəfəs ala bilmirdi. 3 ay beləcə danışdıq və üç ayda onun
ürəyini tamamilə əllərimə almağı bacarmışdım.
!
Bir gün Lamiyə ilə şəhərdə gəzərkən bərk yağış yağmışdı. Lamiyəyə dedim ki, yağış kəsənə kimi
gedək mənim evimə, yağış kəsdikdən sonra özüm evlərinə aparacağımı söylədim. Tərəddüt
etsədə yağışın şiddətliyindən mənimlə razılaşdı. Onun əlindən tutdum və qaça-qaça yaxınlqıdakı
mənzilimə getdik. Təpədən dırnağa ikimiz də su idik. Mən üzərimdəki köynəyi çıxardım və
yarıçılpaq Lamiyəyə baxdım. Lamiyə mənə dedi:
!
– Bura gəlməyim düzgün deyildi.
!
– Narahat olma ömrüm, bura sənində evin sayılar…
!
– Nə bilim… Sənə inanıram. İnanmasam gəlməzdim.
!
– Üzərin bütün sudur. Keç içəridə mənim paltarlarımı geyin. Paltarın qurusun. Yoxsa
xəstələnəcəksən…
!
– Aha, məndə onu deyəcəkdim…
!
Lamiyə mənim yataq otağıma keçdi və paltarını soyunmağa başladı. Mən onu qapının arasından
gizli seyr edirdim. Onun bədənini həddən artıq mükəmməl idi.
Özümü saxlaya bilməyib, qapını
açdım və içəri girdim. Lamiyənin rəngi qızardı və mənim köynəyim ilə bədənini gizlətdi. İçəri
girər-girməz Lamiyəyə dedim:
!
– Mən səninlə evlənmək istəyirəm.
!
– Nə? Necə? – o çaş –baş qalmışdı.
!
– Hə, elə indi, bu saniyə…