51
oradan da Gorusa gəlmişdir. Neçə vaxtdır ki, Gorusu
özünə iqamətgah edib, nüfuzunu ətraf kəndlərə yaymağa
başlamışdır. Bir diktator kimi kəndlərdən ərzaq, ot, saman,
arpa yığır; onsuz da, yoxsul yaşayan əhalini soyur. Kənd-
lilər buna etiraz edirlər. Andronikin Gorusa gəldiyini eşi-
dib, bilən qərbi Ermənistan qaçqınları onun yanına gedib
torpaq və çörək istəmişlər. Andronik onların arzusunu ye-
rinə yetirməyə vəd etmişdir. İngilislərə və amerikanlara ar-
xalanan, onların köməyinə ümid bəsləyən Andronik
ermənilərə millətçilik və başqa xalqlara qarşı intiqam hissi
aşılamaqda bizim məqsəd və ideyamıza yaxındır. Lakin
Ermənistan hökumətinə tabe olmamaqda bizim üçün
zərərli, bəlkə də təhlükəlidir.
Onunla necə rəftar edəcəyim haqqında cənab sədrdən
sərəncam gözləyirəm.
Hörmətlə, Karo Hamparsumyan.
Əngələvid.
20 iyun 1918-ci il».
Qeyd: Andranik Laçında Sultan bəyə biabırçı vəziyyətdə uduzandan
sonra 1922-də ABŞ-a sığınmış, 27-ci ildə ölmüş, Frezno şəhərində
basdırılmış, cəsədi 28-ci ildə Parisə, 2000-ci ildə Yerevana gətirilib.
Bu isə ikinci kitabın son sətirləridir (səh:445-446),
günahsız müsəlman əhalinin qənimi, əsas cəlladbaşılarından
biri general Njdedir.
“Njde Şahmərdanın zəncirlənmiş qollarına, kürəyinə
bənd edilmiş qaynar samovarın pörtələyib qabar atdığı
kürəyinə baxıb qəhqəhə ilə güldü:
Njde dedi:
-
Birinci tamaşa qutardı, ikinci tamaşa daha maraqlı
olacaq...Onları uçurumun kənarına çəkin!...
...Qıjıltılı Arazdan qalxan sərin meh Meğri kəndinə ya-
yılırdı... Njde köksünü ötürdü, gözünü bayaqdan bəri bax-
dığı yerlərdən çəkmədən dedi:
52
-Ey bivəfa dağlar, dərələr, yal-yamaclar! Axırda mənim
düşmənlərimə qismət oldunuz. İndi mən bu yurda, bu tor-
pağa nifrət edirəm. Nifrət edirəm, çünki tökdüyüm qanlar,
verdiyim qurbanlar hədər getdi.
Setrak dedi:
-Fikir eləmə, Njde ağa! Deyərlər ki, bir arxa ki su gəldi,
güman var ki, bir də gəlsin. Başına İrandan adam topla-
yarsan, yenə öz milətinin harayına gələrsən. Yəqin ki, ke-
şiş Mesrop Tehranda ingilislərlə danışıb.
-Mən indi öz millətimə də, ingilislərə də nifrət edirəm.
Heç biri mənim qolumdan tutmadı. Hamısı biqeyrət çıxdı.
Millətin də...
-Evin yıxılmasın, ora bax, bolşeviklər gəlirlər!...Njde o
tay sahilə çıxıb dalına baxmadan atını mahmızladı...Qızıl
süvarilər atəşi kəsdilər.”
Qeyd: General Njdenin romandakı bu sözləri rəsmi mənbələrdəki
sənədlərlə tam səsləşir. "Qafan xalqına" 1920-ci il sentyabrın 17-də
etdiyi müraciəti arxivlərdə durur: "Xalq, Azərbaycan "çeka"sı tərəfindən
satin alınaraq özünü "bolşevik" adlandıran alçaqlar, sənə qəbirqazanlar
yalan və boş vədlərlə sənin qapını döyərək, sənin ayaqlar altına atdığın
duz-çörəkla qarşılanmaq istəyir, sən isə yaralanmış sərkərdəni tərk edir,
tək qoyub gedirsən. Bu azmış kimi, sənin casusların və terrorçuların
mənim başımı axtarırlar ki, onu üç milyona Azərbaycana satsınlar.
Nankor xalq! Hər dəfə mən döyüşdən qayıdanda sənin arvadların, sənin
uşaqların mənim atıma sarılırdılar, əlimdən öpüb mənə "Paşacan"
deyirdilər. Mən səni nə qədər təhlükədən, qırğından xilas etmişəm...
Xalq, bəs sən Allah, vicdan və tarix qarşısinda nə cavab verəcəksən?..."
Njdenin 1920-ci il 27 sentyabr tarixli bəyanatında yaz-
dığı:
''Türkləri və rusları döyüşdə və döyüşdən kənarda
məhv etməkdən həzz alıram” sözləri 1947-ci ilin sentyab-
rında Ermənistan DTK-sının təcridxanasında saxlanılarkən
ona qarşı ittiham kimi irəli sürülmüşdü. 1918-20-ci illərdə
Zəngəzurda onun dəstəsində olmuş Xoyluns və Canuns
adında ermənilərin ifadələri alınmışdı. Onlar bildirmişdilər
ki, Njdenin qərargahı Tatev monastrında yerləşdiyi zaman o,