59
nişanə belə qalmaz. Andronik bu işdə bizdən qabağa düş-
dü, amma işi axıra çatdırmadı.”
“Şahmərdan Armenaka təsəlli verdi: - Andronik rədd
oldu...
Armenak:-Bəli, Andronik rədd olub getdi cəhənnəmə.
Amma ondan da betər köpək oğlanları var...”
Bu “köpəkoğlu”lardan biri də general Karo idi ki, qan-
içənlikdə Andronikdən geri qalmırdı, onun iradəsi əleyhinə
gedən öz həmcinslərinə də rəhm etmirdi. “Zəngəzur”un
birinci kitabının son-531-ci səhifəsinin son sətirləri belədir:
“-Karonun mauzeri qaldırması ilə Armenakın yerə sə-
rilməsi bir oldu...
-Aman Allah, bu nə zülmdür!- deyə Anahid özünü me-
yidin üstünə saldı. Anahid başına-gözünə döyə-döyə, qar-
gış eləyə- eləyə aglamağa başladı.
-Kəs səsini, bayquş!
Karo Anahidi meyitdən ayırdı. Mauzeri onun alnına
tuşlayıb zəhmlə dedi:
-Qardaşın hardadır? De, yerini de, it balası!
-Bilmirəm. Tfu sizin canavar sifətinizə! Tfu sizin...
Samvelin gülləsi Anahidin sözünü yarımçıq qoydu.
Bədbəxt ana ərinin meyitinin üstündən durub, qızının
meyitini qucaqlamaq istərkən, Samvel onu da nişan aldı...
Karo Samveli dayandırıb dedi:
-Dəymə. Oğlunun yerini bu ifritəyə dedirdəcəyəm.”
"Zəngəzur" romanındakı üzdəniraq Andronikdən geri
qalmayan digər Erməni Milli Şurasının generalı Karo Ham-
parsumyanın bəyanatından sətirlər: "Bu yaxınlarda qoşu-
numuz hücuma keçəcək. Sərhədimizə yaxın olan müsəl-
man kəndlərini götürəcəyik. Planımız belədir ki, tezliklə
Qarabağa girək. Vediyə, onun ətrafındakı kəndlərə yaxşı
divan tutmuşuq. İndi o kəndlər də erməni qardaşlarımızın
əlindədir. Ölən ölüb, sağ qalan müsəlmanlar isə İrana,
Naxçıvana qaçıb».
60
Və Cəlil Sultanovun yanvarın 24-də Parlamentin sədrinə
ünvanladığı teleqramda “Zəngəzur sarıdan başınız sağ ol-
sun, heç olmazsa Qarabağı xilas edin” sözlərini hansı
ümidsizlik, xəyalqırıqlığı, qüssə, kədərlə yazdığını anlamaq
çətin deyil. Həyəcanlı xəbərlər gəlməkdə, AXC Hökuməti
isə sərəncamındakı sayca ermənilərdən az olmayan hərbi
qüvvələri səfərbər etməklə vətəndaşlarını və torpaqlarını qo-
rumaqdansa, diplomatik yazışmalara, bu hərbi-siyasi plan-
ların başında duran əcnəbilərə Ermənistan hökumətinin
“yolverilməz hərəkətləri” barədə şikayətlər göndərməkdə
davam edirdi. Əldə edilən “uğur” isə qan tökməkdən bez-
miş, doymuş kimi görünən generallar Njde və Hamazaspın
yerinə onlardan daha qəddar, döyüşkən generallar Dro, Qa-
zaryan ilə əvəzlənməsi olmuşdu.
Artıq çox gec idi, daha əvvəlki Zəngəzur yox idi, olma-
yacaqdı. Bu qərar da hələ söz idi, ortada qətiyyət, birlik,
siyasi iradə yox idi, ona görə də hərəkətə keçmək də xeyli
vaxt apardı, artıq ruslar Qafqaza doğru hərəkətə keçmişdilər,
28 aprelə sayılı günlər qalırdı. N.Nərimanov başda olmaqla,
Azərbaycan bolşeviklərinə Zəngəzur və Qarabağdan ağır
miras buraxılmışdı, mövcud vəziyyət Zəngəzurun böyük bir
hissəsinin Azərbaycandan qoparılmasına, Qarabağda erməni
muxtariyyətinin yaradılmasına, əsrin sonlarında Azərbayca-
nın həmin faciələri bir daha yenidən daha ağır şəkildə ya-
şamasına təməl zəmin hazırladı.
“Zəngəzur”da bu məqamların bədii təsviri tarixi həqiqətə
uyğundur, obrazların dili ilə aydın ifadə olunub. Ən üzdə
görünən bir də zəngəzur kəndlilərinin avamlığı, onları göz-
ləyən faciələrdən xəbərsizliyi, erməni məkrini anlamaqdan
uzaqlığıdır. Sabirin şeirlərindən bəndlər hər iki kitab boyu
səpələnir, obrazların dilində səslənir, zəngəzurluların bu ha-
lına ayna tutur.
61
Bu da son: “Başı qarlı, dumanlı dağlar, yaşıl otu daha
öz təravətini itirib saralmış çəmənlər Zəngəzur qaçqınla-
rını öz qoynunda çox saxlaya bilmədi. Sanki onların fər-
yadını dinləməkdən yoruldu...Paltarsız, yorğan-döşəksiz,
ac insanlar köçəri quşlar kimi, başqa yerlərdə həyat axtar-
mağa getdilər. Bəzi ailələr Naxçıvan mahalına yol aldı.
Bəziləri Kürdüstan, Cəbrayıl, Bərdə, Ağdam, Yevlax tərəfə
üz tutdu. Bəziləri: əlsiz-ayaqsızlar, atsız, ulaqsızlar, xəstə-
lər, yaralılar özlərinə yaxınarda mənzil seçdilər. Onlar
Minkəndə, Mollaəhmədliyə, qarakeşişə getdilər. Orada da
bir yer, sığınacaq tapa bilmədiklərindən kahalara doluş-
dular.
Əziziyəm axşamlar,
Şamlar yanar axşamlar,
Evli evinə gedər
Qərib harda axşamlar?”