183
etdi. Osman paşa şəhərdən çıxdı və müdafiəyə hazırlaşmağa
başladı.
Araz xan və qızılbaşlar Şamaxını ələ keçirmək üçün
qəhrəmancasına cəhd göstərdikləri və buna yaxın olduqları bir
vaxtda Krım xanının qardaşı Məhəmməd Girey və taxt-tacın varisi
(kalqay) Adil Girey
147
başda olmaqla Krım tatarlarının iyirmi
minlik qoşunu Dərbənddən keçərək Şirvana hücum etdi. Bəzi
əmirlər düşmənin mühasirəsini yararaq Kürün cənub sahilinə
qayıtmağı təklif etdilər. Lakin Araz xan meydandan qaçmaq fikri
ilə heç cür barışa bilmirdi. Həm də artıq gec idi. Osmanlı qoşunları
və Krım tatarları, habelə ləzgilər, qarabörklülər, Əbubəkrin Şirvan
üsyançıları tərəfindən mühasirəyə alınmış araz xan və qızılbaşlar
sarsılmaz mətanət göstərdilər. Lakin onların müqaviməti qırıldı.
Araz xan bir dəstə qızılbaşla əsir alındı və edam edildi. Qoşunların
yalnız bir hissəsi qaçmaqla qırğından yaxasını qurtara bildi
148
.
Bundan sonra Osman paşa Şamaxı qalasına gəldi. Adil
Girey isə Əbubəkrlə birlikdə Araz xanın düşərgəsini qarət etmək
üçün cənuba, Muğan düzünə tərəf hərəkət etdilər. İskəndər bəy
Münşi yazırdı: “Bu müharibədə rumlu tayfasına bədbəxtlik üz
verdi”. Bu tayfanın adlı-sanlı adamlarının əksəriyyəti öldürüldü və
Şirvanın uzun illər boyu “sakit və firavan” idarə olunması
dövründə toplanmıış saya-hesaba gəlməyən əmlak, var-dövlət isə
düşmənlərin əlinə keçdi
149
. Döyüşdən sağ-salamat çıxmış Ərdoğdu
Xəlifə Təkəli və bir neçə başqa əmir, o cümlədən Araz xanın iki
oğlu artıq bu vaxt Qarabağa gəlib çıxmış, qızılbaş qərargahına
Araz xanın darmadağın edilməsi barədə dəhşətli xəbəri çatdırdılar.
Talış əmirlərinə əmr edildi ki, Araz xanın qoşunlarının qalıqları ilə
Kür çayından keçiddə bir yerə cəmləşsinlər və Krım tatarlarının
cənub sahilinə keçməsinə yol verməsinlər.
Qərargahın əmrini yerinə yetirən bu qoşunlar Cavad
yaxınlığında keçidi tutaraq yaralı qızılbaşları o biri sahilə keçirmək
üçün körpü saldılar. Bu vaxt tatarların və ləzgilərin yaxınlaşması
184
xəbəri alındı. Qızılbaşlar körpünü çətinliklə uçura bildilər. Lakin bu,
düşmənlərin qarşısını saxlaya bilmədi. Onlar cəsarətlə suya atıldılar
və o biri sahilə çıxdılar. Qızılbaşlarla onların arasında ağır döyüş
başlandı. Qızılbaşlar, həmin yerlərə yaxşı bələd olan şirvanlı
üsyançıların köməyilə düşmənin yeni dəstələrinin çayı keçərək
onların arxasınca çıxdıqları xəbərini alana qədər qəhrəmanlıqla
müqavimət göstərdilər. Düşmən qoşunlarının məngənəsinə düşən
qızılbaşlarkütləvi surətdə qaçmağa üz qoydular. Qaçanlardan hər
kəsi yalnız şəxsi həyatı düşündürürdü. Onlardan bir dəstəsi öz
qoşunlarının dayandığı yerə gəlib baş vermiş hadisə barədə danışdı.
Burada isə daha çox öz əmlaklarını xilas etmək qayğısına qaldılar.
Düşmənin öndə gələn hissələri göründükdə, ağlasığmaz bir vahimə
yarandı və hamı dağınıq halda ətrafa səpələndi. Hər cür sərvətlərlə
yüklənmiş dəvə karvanları tatarların əlinə keçdi. Onlar həmçinin
çoxlu qadın və qız əsir aldılar. Adil Girey tatarlarla və ləzgilərlə
birlikdə çox böyük miqdarda qənimət ələ keçirdi, elə həmin gün də
şimala – Şirvana tərəf hərəkət etdi
150
.
Krım tatarlarının Mollahəsən yaxınlığında
darmadağın edilməsi
Bu vaxt Mirzə Salman və əmirlər
151
Qarabağdan təcili
hərəkətə başladıla və Qoyun ölümü keçidindən Kürü keçərək
Şirvana daxil oldular. Onlar Osman paşanı Şamaxı qalasında
mühasirəyə aldılar. Mühasirə zamanı qızılbaşlar qalaya girmək
istəyən bir neçə tatarı ələ keçirdilər. Onlarda Adil Gireyin Osman
paşaya məktubu var idi. Qızılbaş əmirləri məktubu oxuyub
öyrəndilər ki, tatar xanı Əbubəkr Mirzə ilə birlikdə rumlu
tayfasının düşərgəsini talan etmiş, indi isə təcili qaydada şimala,
Osman paşanın köməyinə tələsir
152
. Şamaxı ətrafında qalmaq
əmirlərə çox təhlükəli göründü. Çünki aydın idi ki, tatarlar gələnə
185
qədər onlar Osman paşanın uğurlu müdafiə olunduğu qalanı ala
bilməyəcəklər. Eyni zamanda əmirlər şübhə edirdilər ki, tatarlar
cənubdan gələcəyə təqdirdə, onlar bir neçə cəbhədə vuruşmaqla
döyüşü uda biləcəklər
153
. Araz xanın faciəli taleyi də buna şəhadət
verirdi.
Buna görə də əmirlər yeganə düzgün qərar qəbul
etdilər. Şamaxı yaxınlığında Vəli Xəlifə Şamlının başçılığı altında
3 min nəfərlik dəstə qoyaraq Mirzə Salman qorçibaşı Qulu bəy
Əfşar, Şahrux xan möhrdar, Məhəmməd xan Türkman, Pirə
Məhəmməd xan Ustaclı, Sultan Hüseyn xan, Müseyib xan
Şərəfəddin oğlu Təkəli, İmamqulu xan Qacar, Əmir Həmzə xan və
digər “adlı-sanlı” əmirlərlə cənuba, tatarlara qarşı yeridi
154
.
Adil Girey və onun qardaşları – Səadət Girey və Əsgər
Girey Həmzə Mirzənin qoşunlarının gəlməsi, Şamaxını mühasirəyə
alması xəbərini eşidib mühasirəyə alınmış Osman paşanın
köməyinə çatmaq üçün şimala hərəkət etdilər. Tərəflər hicri 986-cı
il ramazanın 28-də (1578-ci il noyabrın 28-də), Ağsu çayı sahilində,
Mollahəsən dalı yerdəqarşı-qarşıya gəldilər
155
. Adil Girey
ləzgilərin, qarabörklülərin və şirvanlıların dörd-beş minlik dəstəsi
ilə möhkəmləndirilmiş on iki min nəfərlik tatar qoşununu
Səfəvilərin qarşısına çıxardı. Bu tərəfdən Əmir Həmzə xan Ustaclı
(çərxçi) və başqa əmirlər çıxış edirdilər. İskəndər bəy Münşi
obrazlı şəkildə qeyd edirdi: “Ölülərin qanına bulaşmış döyüş
meydanı lalələr örtülmüş çəmənliyi xatırladırdı”. Səhər başlanan
döyüş axşama qədər davam etdi. Şamaxı yaxınlığında qalmaq əmri
almış bir sıra qızılbaş əmirləridüşmənin başlıca qüvvələri ilə
döyüşdə iştirak etməyi özləri üçün şərəf işi sayaraq mühasirəni
özbaşına tərk etmiş, qızılbaş qoşunlarına qoşularaq onların
sıralarını xeyli gücləndirmişdilər. Tatarlar bütün günü hər vasitə ilə
onları darmadağın etməyi qərara almış qızılbaşların ardı-arası
kəsilməyən hücumlarını mətanətlə dəf etmişdilər.
Qızılbaşların getdikcə artan üstünlüyünü müşahidə edən
Adil Girey tatarları ruhlandırmaq məqsədilə döyüş meydanına
Dostları ilə paylaş: |