zərərli olduğunu yazır
229
. Övliya Çələbi isə aşağıda qeyd edəcəyimiz kimi bunun tam
əksini yazır. H. Qəzvini həmçinin qeyd edir ki, Şabranda keyfiyyətli taxıl və digər dənli
bitkilər yetişir
230
.
Hüdudü’l-Aləm müəllifi bu şəhərin adını Şavuran
[
ٕانٝاش
]
kimi qeyd
edərək burada əldə edilən məhəng daşının ixrac olunduğunu yazır
231
. Bu əsərin
naməlum müəllifi həmçinin qeyd edir ki, Şabran, Dərbənd və Bakı Xursan
[
ٕاٌهـ
]
vilayətinin şəhərləridir
232
. Əbdürrəşid Bakuvi və Sadiq İsfəhani Şabranın Babü’l-Əbvab
(Dərbənd) nahiyəsində şəhər olduğunu və çahi-Bijənin də burada olduğunu
bildirirlər
233
. Çahi-Bijən, yəni Bijənin quyusu Firdovsinin ‚Şahnamə‛sində də qeyd
olunan qədim İran əsatirindəki bir istilahdır. Bu əsatirə görə İran şahı Keyxosrov Turan
məmləkətinə sərkərdə Bijəni ordu ilə göndərmiş, Bijən Turan hökmdarı Əfrasiyabın
(Alp Ər Tunqa) qızı Mənijəni görüb ona aşiq olmuşdu. Bu səbəbdən də Əfrasiyabın
qəzəbinə tuş gəlmiş və bir quyuya atılaraq 7 il orada qalmışdı. Nəhayət Rüstəmi-Zal
gəlib onu bu quyudan xilas etmişdi. Böyük ehtimalla bu iki müəllif yanılmışdılar. Bijən
quyusu adı ilə məşhur olan zindan Şabranda deyil, Uyğurstandakı Qaraqorum
şəhərində idi.
Daha əvvəl yazdığımız kimi Şabran haqqında ən geniş məlumat verən mənbə Övliya
Çələbinin (1611-1672) ‚Səyahətnamə‛sidir. Müəllif yazır: ‚Əvsafi-Şaburan: Şirvan
vilayəti hökmündə müzəyyən (bəzədilmiş, gözəl-E.N) bir şəhərdir. Lakin Dəmirqapı
vilayətinə aid edilir. Qədim zamanlarda İsfəndiyar şah tərəfindən bina edilmişdir.
Sonra Hülagü moğolu gəlib şəhəri yerlə yeksan edib, əhalisini qırıb evlərini yıxmışdır.
Sonra şəhər yenidən bərpa edilmişdi. Nəhayət sultan III Muradın (1574-1595) vəziri
Özdəmiroğlu Osman paşa Dərbəndi fəth edərkən Şaburan əhalisi də ona itaət etmiş və
bu şəhər sancaqbəyliyi məzkəzi olmuşdu....Havasına və suyuna görə Təbrizdən sonra
İranda mədh olunan şəhər budur. Şabran şəhəri yetmiş məhəllədən ibarətdir və orada
yetmiş mehrab (məscid) var. Məşhur cameləri (cümə məscidləri) bunlardır: Toxmaq xan
came, Əfşar xan came və Uzun Həsən came. Uzun Həsən camenin misli bərabəri heç
229
QƏZVİNİ,
Nüzhətü’l-Qülub, s. 93-94.
230
Yenə orada
231
ANONİM,
Hüdudü’l-Aləm, s. 123.
232
Yenə orada. Sözü gedən Xursan vilayəti Xorasanın deformasiyaya uğramış forması ola bilər. Çünki Dağıstanın
cənubundakı Təbərsəran (indiki adı ilə Tabasaran) vilayəti Təbəristanın təhrifə uğramış formasıdır. Bu haqda A.
Bakıxanov da yazmışdır. Bax: Gülistani-İrəm, s. 24.
233
BAKUVİ,
Təlxisü’l-Asar, s. 125; İSFƏHANİ,
Geographical Works, s. 108.
yerdə yoxdur. Hətta Özdəmiroğlu Osman paşa hər cümə günü böyük bir dəstə ilə
Dərbənddən gəlib burada ibadət edərmiş. Bu qədim ibadətgahın divarları buqələmun
dərisi kimi rəngdən rəngə bürünür. Mərmərlərindəki oyma naxışlar isə hətta
memarlıqda mahir olanları heyrətə salır. Şəhər Müskür vadisində məhsuldar bir
məkanda mövcuddur. Şabranın 7 nahiyəsi var və hər biri bir səyyarənin (planet) adı ilə
adlandırılmışdır‛
234
.
Bu gün xarabalıqları Şabran rayonunun Şahnəzərli kəndi yaxınlığında, Şabrançayın iki
sahilində təqribən 40-50 hektardan çox sahəni əhatə edən qədim Şabranın
235
indiyə
qədər cəmi 4,5 km
2
sahəsində arxeoloji qazıntılar aparılmışdır
236
. Şəhərin XVIII əsrə
qədər intensiv yaşayış məskəni olduğu məlum olmuşdur
237
. Azərbaycanda IX əsrə aid
edilən kanalizasiya sistemi ilk dəfə Şabranda açılmışdır. Şərqin ən böyük
zərbxanalarından biri məzh Şabranda yerləşmişdi
238
. XIV-XV əsrlərdə bu zərbxanalarda
mis və gümüş pullar zərb olunurdu
239
.
Orta əsrlərdə Azərbaycanda
Firuzqubad və ya Firuzabad adı ilə tanınan iki şəhər var
idi. Bunlardan biri Azərbaycanın cənubunda Xalxal şəhərindən 1 fərsəx (5,68 km)
aralıda, digəri isə Babü’l-Əbvab (Dərbənd) mahalında yerləşirdi
240
. Dərbənd
yaxınlığındakı qala daha çox Firuzqubad kimi şöhrət tapmışdı. Vaxt ötdükcə
‚Firuzqubad‛ adı qısalaraq ‚Quba‛ formasını almışdı. İbn Xordadbehin (öl. 912)
əsərində Firuzqubad şəhərinin adına rast gəlirik, müəllif şəhərin adını Ləkz vilayəti ilə
yanaşı çəkir
241
. Həmidullah Qəzvini Firuzqubadı gözəl iqlimli, çoxlu gözəl yerləri olan
məkan kimi təsvir etmişdi
242
. Yaqut əl-Həməvi Firuzqubad qalasını şah Ənuşirvanın
tikdirdiyini və şəhərin onun atası Firuz oğlu I Qubadın (488-531) şəhərəfinə
adlandırıldığını yazır
243
. Düşünürük ki, indiki Quba və Qusar rayonları ərazisində bir
deyil, bir neçə qala və qəsr mövcud olmuşdur. Çünki ‚Qusar‛ adının da ərəbcə ‚qəsr‛
234
Mehmed Zılli ibn Dərviş ÖVLİYA ÇƏLƏBİ, Səyahətnamə, (Nşr. Ə. Cəvdət), C. II, s. 305, İstanbul 1314.
235
GÖYÜŞOV, həmin əsər, s. 142.
236
Tarix DOSTİYEV, ‚Orta Əsr Şabran Şəhərinin Arxeoloji Təqdimatının Bə’zi Nəticələri‛, Azərbaycan
Arxeologiyası, C. I, S. 3-4, Bakı 1999, ss. 60-72.
237
GÖYÜŞOV,
həmin əsər, s. 142; DOSTİYEV,
həmin məqalə.
238
GÖYÜŞOV,
həmin əsər, s. 142.
239
DOSTİYEV,
həmin məqalə.
240
YAQUT əl-HƏMƏVİ,
Mu’cəm, C. V, s. 286.
241
İBN XORDADBEH,
Məsalikü’l-Məmalik, s. 39.
242
Nüzhətü’l-Qülub, s. 93.
243
Mu’cəm, C. V, s. 286. Həmiçinin bax: MİNORSKİY,
İstoriya Şirvana i Derbenta X-XI vekov, s. 214.