Orxan pamuk məNİm adim qirmizi
Yüklə 3,5 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 8. MƏNİM ADIM ESTERDİR
67 Həqiqətən, yaraĢıqlı olduğumu bəlkə də onda hiss elədim. Nağıllardakı kimi hər pərdənin, hər barmaqlığın arxasından məhəlləli bir qadın mənə tamaĢa eləyirdi, mən də yenidən eyni yanğıyla yanmaq üzrə olduğumu duyurdum. Buydumu istədiyim? Neçə illik xəstəliyə gerimi dönürdüm? Birdən günəĢ çıxdı, özümü itirdim. Nar ağacı haradadı? Yoxsa bu kədərli, cılız ağacdımı? Əlbəttə, odu! Atımın belində astaca geri çevrildim: düz qarĢımda bir pəncərə varıydı, amma orada kimsə yox idi! Qoca Ester məni aldatdı! Elə bunu deyirdim ki, buzla örtülmüĢ pərdə partlayan sayaq açıldı, orada, gün iĢığında par-par parıldayan pəncərənin çərçivəsi içində gözəl sevgilimi gördüm: on iki il sonra gözəl üzü qarlı budaqlar arasındaydı. Qaragözlüm mənəmi baxırdı, məndən o yandakı baĢqa bir həyatamı? Hüznlüydümü, gülümsəyirdimi, baĢa düĢəmmədim. Axmaq atım, ürəyimə uyma sən, yavaĢısana! Yenə də yəhərimin üstündə etinasızlıqla geri çevrildim, axıra qədər – əsrarəngiz, zərif və arıq üzü ağ budaqların arxasında yox olanacan gözümü çəkmədən həsrətlə baxdım. Mənim atımın belində, onun da pəncərədə duruĢumuzun – Xosrovun ġirinin pəncərəsi altına getdiyi o min dəfələrlə rəsm edilmiĢ məclisə downloaded from KitabYurdu.org
68 (aramızda, amma arxada bir ağac da vardı) nə qədər də çox oxĢadığını xeyli sonra, mənə verdiyi məktubu açanda, içindəki rəsmi görüb baĢa düĢəndə – sevdiyimiz, heyran olduğumuz o kitablarda rəsm edildiyi kimi eĢqdən korun-korun yanırdım.
downloaded from KitabYurdu.org
69 8. MƏNİM ADIM ESTERDİR
Qaraya verdiyim məktubda nələr yazıldığının hamınızı maraqlandırdığını bilirəm. Bu, məndə adət olduğuna görə hamısını öyrəndim. Ġstəyirsiniz, özünüzü elə göstərin ki, guya hekayənizin səhifələrini geri vərəqləyirsiniz, görün mən o məktubu ona verməzdən daha əvvəl nələr oldu, onu danıĢaq. Ġndi axĢamüstündəyik, Xalicin çıxıĢındakı, bizim yəhudi məhəlləciyimizdəki evimizdə ərim Nəsimlə otururuq, biz iki ahıl adam ocağa of-püflə odun atıb, qızınmağa çalıĢırıq. Ġndi özümə ahıl deməyimə baxmayın, ipək köynəklərin, əlcəklərin, mələfələrin, Portəgiz gəmisindən çıxma rəngli köynəkliklərin arasına həm bahalısından, həm ucuzundan, üzük, sırğa, gərdənlik kimi, arvadları həyəcanlandıracaq mur-muncuq da qoydummu, boğçamı qolumdan asaram. Ġstanbul qazan, Ester çömçə, girmədiyim küçə qalmaz. Qapıdan qapıya aparmadığım məktub, dedi-qodu yoxdu, bu Ġstanbulun qızlarının yarısını da
mən evləndirmiĢəm, amma indi bu sözü öyünmək üçün açmamıĢdım. Deyirdim ki, axĢamüstü otururduq, tıq-tıq, qapı döyüldü, getdim, açdım, qarĢımdakı o baĢıboĢ cariyə Xeyriyyədi. Əlində də məktub var. downloaded from KitabYurdu.org
70 Soyuqdanmı, həyəcandanmı, baĢa düĢəmmədim, titrəyə-titrəyə mənə ġəkurəmin nə istədiyini danıĢır. Əvvəlcə həmin məktubun Hasana çatacağını hesab eləyib çaĢdım. Gözəl ġəkurənin savaĢdan gəlib çıxmayan əri – mənə qalsa, o bəxtsiz çoxdan qurd-quĢa yem olub – var axı. Hələ evinə qayıtmayan savaĢçı ərin bir gözü qızmıĢ qardaĢı da var. Hasandı adı. Amma baĢa düĢdüm ki, ġəkurənin məktubu Hasana yox, bir baĢqasınaymıĢ. Nə yazır məktubda? Ester maraqdan quduracaq. Axırda məktubu oxumağı bacardım. Sizlərlə də elə çox tanıĢ deyilik. Açığı, birdən utanıb sıxıldım. Məktubu necə oxuduğumu sizə deməyəcəyəm. Bəlkə mənim marağımı – siz də sanki hər Ģeyə, ən azı, bərbərlər qədər maraq göstərmirsiniz – ayıb sayar, mənə xor baxarsınız. Sizə təkcə məktubu mənə oxuduqları vaxt eĢitdiyimi söyləyəcəyəm. Belə yazmıĢdı Ģirin ġəkurə:
«Qara əfəndi, atamla olan yaxınlığını bəhanə eləyib evimə gəlirsən. Amma zənn eləmə ki, məndən hər hansı bir işarə alacaqsan. Sən gedəndən bəri çox şey baş verdi. Ərə getdim, iki şir kimi uşağım var. Biri Orxandı, bir az qabaq içəri girib, görübsən. Mən dörd ildi, ərimi gözləyirəm, başqa bir şey də fikirləşmirəm. Özümü iki uşaq və qoca atayla kimsəsiz, çarəsiz, gücsüz hiss eləyə bilərəm, downloaded from KitabYurdu.org
71 bir kişinin gücünə, himayəsinə ehtiyacım ola bilər, amma kimsə bu vəziyyətdən istifadə eləyəcəyini ağlına gətirməsin. Buna görə də, zəhmət olmasa, bir də qapımızı döymə. Bir kərə elə biabır eləyibsən, onda atamın nəzərində özümü təmizə çıxarmaq üçün nə qədər sınaqdan keçməli olmuşdum. Sənə bu məktubla birgə yelbeyin gənc olanda nəqş eləyib mənə yolladığın rəsmi də geri göndərirəm. Ona görə ki, heç bir ümid bəsləməyəsən, heç bir səhv işarə almayasan. İnsanların rəsmə baxıb, aşiq ola biləcəklərini zənn eləmək yalanmış. Ayağın evimizdən kəsilsin, ən yaxşısı budu». Yazıq ġəkurəciyim, kiĢi, bəy, paĢa deyil ki, altına niĢanlı möhürünü vursun! Kağızın aĢağısına adının ilk hərfini ürkək quĢ kimi atıb, vəssalam. Möhür dedim. Mənim həmin möhürlü məktubları necə açıb-bağladığımla maraqlanırsınız. Məktublar möhürlü deyil ki. Əziz ġəkurəm fikirləĢir ki, «Bu Ester cahil yəhudidi, bizim yazımızı açmaz». Doğrudu, mən sizin yazınızı oxuya bilmirəm, amma baĢqasına oxuduram. Məktubunuzusa özüm çox gözəl oxuyuram. Fikriniz qarıĢdımı? Belə izah eləyək ki, ən kütbeyininiz də baĢa düĢsün.
downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 3,5 Mb. Dostları ilə paylaş:
|