Orxan pamuk
Yüklə 4,51 Mb. Pdf görüntüsü
|
222 Bir müddət dinib-danıĢmadan rəsmə baxdı. «Bunu kim çəkib, bunu?» – sonra soruĢdu. «Kəpənək. Ən bacarıqlısı odu – Ustad Osman illərlə ona aĢiq və heyrandı». «Bu köpək rəsminin bir oxĢarını, amma daha kobudunu məddahın hekayə danıĢdığı qəhvəxanada gördüm», – Qara dedi. «Çoxu ruhən
Ustad Osmana
və nəqqaĢxanaya bağlı olan nəqqaĢların mənim kitabım üçün rəsm elədikləri Ģeylərə inanmaz. Gecəyarısı buradan çıxıb pul üçün çəkdikləri rəsmlərlə məni qəhvəxanada ədəbsizcəsinə ələ salacaqlarını təsəvvürümə gətirə bilərəm. Bir ara PadĢahımız mənim gücümə elçilikdən gətirdiyi gənc bir venesiyalı rəssama öz rəsmini çəkdirdi. Daha sonra Ustad Osmana o yağlı boyayla çəkilmiĢ rəsmin eynisini öz üsullarıyla çəkdirdilər. Venesiyalı rəssamı təqlid eləməyə çətinlik çəkən Ustad Osman həmin iyrənc məcburiyyətdən çəkdiyi utandırıcı rəsmdə məni günahkar saydı. Haqlıydı». Bütün gün ərzində heç cür tamamlaya bilmədiyim son rəsmdən baĢqa ona bütün rəsmləri göstərdim, hekayələrini yazmasından ötrü həvəsləndirdim, nəqqaĢların xasiyyətlərindən söz açdım, onlara nə qədər pul verdiyimi açıb tökdüm. Perspektivdən, arxadakı şeylərin Venesiya rəsmində getdikcə kiçilə-kiçilə çəkilməsinin
223 dinsizlik olub-olmadığından danıĢdığımız qədər yazıq Zərif əfəndinin pul qısqanclığı və ehtirası üzündən öldürülə biləcəyindən də söz açdıq. Qara gecə evinə qayıdanda artıq söz verdiyi kimi, ertəsi səhər yenə gələcəyindən, kitabın hekayələrini məndən yenə
dinləyəcəyindən əmindim. Açıq qapının qabağında ayaq səslərinin yoxa çıxmasını dinləyəndə soyuq gecədə elə bir Ģey vardı ki, həmin Ģey ayıq və narahat qatilimi məndən də, kitabımdan da daha güclü, daha Ģeytani eləyirdi. Arxasınca qapını səliqəylə, bərk-bərk örtdüm, hər gecəki kimi arxasına su çiçəyi dibçəyi kimi istifadə elədiyim köhnə su küpünü qoydum, ocağı külləyib yatağıma girməmiĢdən qabaq ġəkurənin əynində onu xəyal kimi göstərən köynəkdə qarĢımda durduğunu gördüm. «Bu adama ərə getməkdə axıra qədər qərarlısanmı?» – ondan soruĢdum. «Yox, atacan, mən ərə getmək fikrindən çoxdan daĢınmıĢam. Üstəlik mən evliyəm». «Hələ də ona ərə getmək istəyirsən, artıq izin verə bilərəm». «Ona ərə getmək istəmirəm». «Niyə?» «Çünki siz istəmirsiniz. Sizin istəmədiyiniz bir kəsi mən də heç istəmirəm».
224 Ocağın közlərinin qaranlıqda bir anlığa gözlərində bərq vurduğunu gördüm. Gözləri bədbəxtlikdən yox, hiddətdən yaĢarmıĢdı, amma səsində heç bir sınıqlıq yox idi. «Qara səni çox sevir», – sirr verən kimi dedim. «Bilirəm». «Bütün günü danıĢdıqlarımı naxıĢ eĢqindən yox, sənin eĢqindən dinlədi». «Kitabınızı baĢa çatdıracaqmı, vacib olan budu».
«Ərin bir gün qayıdacaq», – dedim. «Bilmirəm nədən, bəlkə də sükutdan qətiyyən qayıtmayacağını artıq bu gecə əməlli-baĢlı baĢa düĢdüm. Röyamda gördüklərim doğru olmalıdı: onu öldürüblər. Qurda-quĢa yem olub». Bu axırıncını yatan uĢaqların eĢitməmələri üçün pıçıldayırdı, həm də qəribə hiddətlə demiĢdi. «Məni öldürsələr, – dedim, – istəyirəm ki, hər Ģeyimi
verdiyim bu
kitabı baĢa
çatdırasan.Bunun üçün and iç». «And içirəm. Amma kitabınızı kim tamamlayacaq?» «Qara! Bunu ona sən elətdirə bilərsən». «Siz onsuz da etdirirsiniz, atacan», – dedi. «Mənə ehtiyacınız yoxdu».
225 «Amma sənin üzündən mənə baĢ əyir. Məni öldürsələr, qorxub kitabdan boyun qaçıra bilər». «Onda mənimlə evlənə bilməz», – ağıllı qızım gülümsəyə-gülümsəyə dedi. Gülümsədiyini haradan çıxarıram? Bütün bu söhbət ərzində gözlərində aradabir görünən parıltıdan baĢqa heç bir Ģey görməmiĢdim. Otağın ortasında gərgin halda üzbəüz dururduq. «Onunla
xəbərləĢir, bir-birinizə iĢarə verirsinizmi?» – özümü saxlaya bilməyib soruĢdum. «Belə bir Ģeyi necə düĢünə bilərsiniz?» Uzun, sancılı sükut çökdü. Çox uzaqlarda köpək hürdü. Bir az üĢüdüm, titrədim. Artıq otaq o qədər qaranlıq idi ki, bir-birimizi heç görmür, təkcə üzbəüz durduğumuzu sezirdik. Sonra birdən bir- birimizi qucaqladıq, var gücümüzlə bir-birimizi bağrımıza basdıq. Ağlamağa baĢladı, anasının nisgilini çəkdiyini dedi. Anasının saçları kimi qoxuyan saçlarından öpdüm, onu oxĢadım. Yatağına, qucaqlaĢıb yatan uĢaqlarının yanına aparıb yatırtdım. Geridə qoyduğum iki gün barədə fikirləĢəndə ġəkurənin Qarayla xəbərləĢdiyinə heç Ģübhəm qalmadı.
Yüklə 4,51 Mb. Dostları ilə paylaş:
|