Orxan pamuk
Yüklə 4,51 Mb. Pdf görüntüsü
|
277 Ģeytanla tapıĢıb seviĢməsinə Ģərait yaradırmıĢ. Onda Esterin sülaləsi yəhudiliyini inkar eləyib «biz də sizin kimi xristian katoliki olmuĢuq» deyirlərsə, Portəgiz kilsəsinin Ġnkvizisiya məhkəməsi buna inanmayıb, hamısına iĢgəncə verib. Yuxularındakı cinləri və Ģeytanları bir-bir ortaya tökdükləri kimi, heç görmədikləri yuxuları da onlara iĢgəncə gücünə yükləyib etiraf etdiriblər ki, yəhudilərin hamısını yandıra bilsinlər. Deməli, yuxular orada insanların Ģeytanla dil tapmasına, onları günahlandırıb yandırmağa yarayırmıĢ. Yuxular üç şeyə yarayır: Əlif: Bir şey istəyirsən. Amma istəməyinə belə izin vermirlər. Onda «yuxumda gördüm» deyirsən. Beləcə, istədiyini sanki özün istəmədən istəyirsən. Be: Bir nəfərə pislik eləmək istəyirsən. Məsələn, kiməsə böhtan atacaqsan. Onda «yuxumda gördüm, filankəs xanım zina eləyirmiş» deyirsən; ya da «filankəs paşaya qədəh-qədəh şərab gedirdi, yuxumda gördüm» deyirsən. Beləcə, inanmasalar belə, yaramazlığın bir qismi deyildiyinə görə dərhal hesaba yazılır. Cim: Bir şey istəyirsən, amma nə istədiyindən baş aça bilmirsən. Bir qarışıq yuxu danışırsan. Dərhal yozub nə istəməli olduğunu, nə
278 verə biləcəklərini sənə deyirlər. Məsələn, deyirlər ki, sənə ər, uşaq, ev lazımdı… Bu yuxular, həqiqətən, yuxularımızda gördüyümüz Ģeylər deyil. Hamı günün günortaçağı
qəbul eləyirsiniz? Dilucu söylənmiĢ yuxuyla ərimin, çox güman ki, öldüyünü ehtimal eləyəndə atam əvvəlcə həmin yuxunun həqiqət əlaməti kimi qəbul edilməyəcəyini demiĢdi: amma yasdan qayıdandan sonra atam bu dəfə yuxudan belə bir nəticə çıxardı ki, ərim, doğrudan da, ölüb. Beləcə, dörd ildi heç cür ölməyən ərimin yuxuda öldüyünə hamı inanmaqla qalmadı, bu ölümə elə inandılar ki, sanki elan edilmiĢdi. UĢaqlar, həqiqətən, yetim qaldıqlarını bu vaxt dərk eləyib pəriĢan oldular. «Heç yuxu görürsənmi?» – ġövkətdən soruĢdum. «Hə», – gülümsəyə-gülümsəyə dedi. «Atam gəlmir, amma mən axırda səninlə evlənirəm». Nazik burnu, qara gözləri, enli çiyinləri atasına yox, mənə oxĢayır. Atalarının geniĢ və
279 hündür alnını gözəl baĢlı oğullarımın ikisinə də verə bilmədiyimə görə bəzən özümü günahkar sayıram. «Di get, qardaĢınla qılınc-qılınc oynayın». «Atamın köhnə qılıncıylamı?» «Hə». UĢaqların qılınc və taxta taqqıltılarını dinləyə-dinləyə uzun müddət tavana baxdım, qəlbimdə qalxan qorxu və təlaĢa üstün gəlməyə çalıĢdım. Mətbəxə enib Xeyriyyəyə dedim: «Atam nə vaxtdı balıq Ģorbası istəyir. Bəlkə səni Kadırğaya yolladım. O ġövkətin sevdiyi lavaĢadan bir neçə yarpaq gizlətdiyin yerdən çıxarıb uĢaqlara ver». ġövkət mətbəxdə höləkə-höləkə yeyəndə Orxanla yuxarı çıxdıq. Onu qucağıma götürüb boynundan öpdüm. «Tər içindəsən, – dedim, – burana nə oldu?» «ġövkət əmimin qızıl qılıncıyla vurdu». «Göyərib», – dedim, əlimi vurdum. «Ağrıyırmı? Bu ġövkət nə düĢüncəsizdi? Bax sənə nə deyəcəyəm. Sən çox ağıllısan, zərifsən. Səndən bir Ģey istəyəcəm. Eləsən, sənə ġövkətə də, kimsəyə də açmadığım bir sirr açacağam. «Nə?»
280 «Bu kağızı görürsənmi? Babanın yanına gedəcəksən. Ona göstərmədən bunu Qara əfəndiyə verəcəksən. BaĢa düĢdünmü?» «BaĢa düĢdüm». «Eləyərsənmi?» «Nə sirr açacaqsan mənə?» «Sən götür kağızı», – dedim. MüĢk kimi qoxuyan boynundan bir də öpdüm. MüĢkü sözgəliĢi dedim. Nə vaxtdı Xeyriyyə bu uĢaqları hamama aparmır. ġövkət hamamdakı qadınları görəndə qabağı qalxmağa baĢlayandan bəri getməyiblər. «Sirri sonra deyərəm sənə». Öpdüm. «Sən çox ağıllısan, çox gözəlsən. ġövkət gicbəsərdi. O, anasına belə əl qaldırır». «Aparmayacağam», – dedi. «Qara əfəndidən qorxuram. Atamı öldürüb o». «ġövkət dedi, elə deyilmi?» – dedim. «Tez get aĢağı, çağır onu». Hiddətimi üzümdə gördüyünə görə qorxuyla qucağımdan düĢüb qaçdı. Çanağın ġövkətin baĢında çatlayacağını sezdiyindən bəlkə bir az məmnunuydu da. Bir az sonra ikisi də qızarıb- pörtmüĢ halda gəldilər. ġövkətin bir əlində lavaĢa, o biri əlində qılınc vardı. «QardaĢına Qara əfəndinin atanızı öldürdüyünü demisən. Bir daha bu evdə belə bir Ģey söylənməyəcək. Qara əfəndini sevəcəksiniz,
Yüklə 4,51 Mb. Dostları ilə paylaş:
|