Orxan pamuk
Yüklə 4,51 Mb. Pdf görüntüsü
|
281 sayacaqsınız. Aydın oldumu? Bütün ömrünüzü atasız keçirməyəcəksiniz». «Mən onu istəmirəm. Mən bizim evə, Hasan əminin evinə qayıdar, atamı gözləyərəm», – ġövkət kobudcasına dilləndi. Bir anlığa elə hirsləndim ki, ona qapaz vurdum. Qılıncı hələ atmamıĢdı, əlindən düĢdü.
«Atamı istəyirəm», – ağlaya-ağlaya dedi. Amma mən ondan daha çox ağlayırdım. «Atanız yoxdu artıq, qayıtmayacaq», – ağlaya-ağlaya dedim. «Atasız qaldınız, baĢa düĢdünüzmü, yaramazlar». Elə ağladım ki, içəridə eĢidəcəklərindən qorxdum. «Biz bic uĢaq deyilik», – ġövkət ağlaya- ağlaya dedi. Uzun-uzadı, yana-yana ağladıq. Bir müddət sonra ağlamaq ürəyimi yumĢaldıb, məni yaxĢı insan elədiyinə görə ağladığımı hiss elədim. Ağlaya-ağlaya uĢaqlarla bir-birimizi qucaqlayıb döĢəyin üstünə uzandıq. ġövkət baĢını bərk-bərk döĢlərimin arasına soxmuĢdu. Bəzən bu cür, mənə möhkəm sıxılanda yatmadığını hiss eləyirdim. Onlarla birgə mən də yatardım, amma fikrim aĢağıdaydı. Dadlı biĢmiĢ narınc iyi gəlirdi. Birdən sıçrayıb elə gurultu qopardım ki, uĢaqlar oyandılar. «Gedin, aĢağıda Xeyriyyə sizin qarnınızı doydursun».
282 Otaqda tənhaydım. Qar yağmağa baĢlamıĢdı. «Allah, mənə kömək ol!» – deyib yalvardım, sonra Qurani-Kərimi açdım, «Ali-Ġmran» surəsindən savaĢda Allah tərəfindən öldürülənlərin Allahın yanına getdiyi barədə bir daha oxuyub rəhmətlik ərimə görə qəlbimi rahatlandırdım. Atam Qaraya PadĢahımızın hələ tamamlanmamıĢ rəsminimi göstərmiĢdi? Deyirdi, həmin rəsm o qədər inandırıcı olacaq ki, ona baxan PadĢahımızın gözlərinin içinə dik baxmağa çalıĢanların baĢına gələn kimi, qorxub gözlərini qaçıracaqdı. Orxanı yanıma çağırdım, qucağıma almadan baĢından, yanaqlarından uzun-uzadı öpdüm. «Ġndi qorxub-eləmədən, babana da heç göstərmədən həmin bu kağızı Qaraya verəcəksən. Aydın oldumu?» «DiĢim laxlayır». «Qayıdanda istəsən, çəkərəm», – dedim. «Ona yaxınlaĢırsan, o da təəccüblənib səni qucaqlayır. Onda kağızı yavaĢca əlinə verirsən. Aydın oldumu?» «Qorxuram». «Qorxmalı bir Ģey yoxdu. Qara olmasa, bilirsənmi, əvəzinə sənə kim ata olmaq istəyir? Hasan əmi! Hasan əminin atan olmasını istəyirsənmi?» «Ġstəmirəm».
283 «Onda get, mənim gözəl, ağıllı Orxanım», – dedim. «Sonra bax mən də hirslənəcəyəm... Ağlasan, daha da hirslənərəm». Ümidsizliklə, çəkinə-çəkinə uzatdığı balaca əlinə məktubu bir neçə qat eləyib dürtdüm. Allah, hamısı bu yetimlərin ortada qalmamasına görədi, kömək ol. Əlindən tutub qapının ağzına gətirdim. Kandarda yenə də mənə qorxuyla baxdı. Küncümə
qayıdıb deĢikdən çəkingən addımlarla dəhlizə keçdiyini, atamla Qaraya yaxınlaĢdığını, dayandığını, bir anlığa çarəsizliklə eləcə qaldığını, arxasında məni axtara-axtara deĢiyə nəzər saldığını gördüm. Ağlamağa baĢladı. Amma son cəhdlə özünü Qaranın qucağına atmağı da bacardı. BaĢı uĢaqlarıma ata olmağa haqqı çatacaq qədər iĢlədiyinə görə Qara qucağında niyə ağladığını bilmədiyi Orxanı görəndə təlaĢa düĢmədi, uĢağın ovcunun içini yoxladı. Atamın heyrətli baxıĢları altında Orxan geri qayıdar-qayıtmaz qaçıb onu qucağıma aldım, uzun- uzadı öpdüm, aĢağı, mətbəxə endirdim, ağzını o sevdiyi quru üzümlərlə doldurub dedim: «Xeyriyyə, sən uĢaqları da götür, Kadırğa limanına gedin, Kostanın yerindən atam üçün Ģorbalıq kefal alın. Al bu iyirmi ağcanı, balıqdan artan puldan Orxana sapsarı əncirlə qızılcıq qurusu alarsınız. ġövkətə də ləbləbiylə üzüm Ģirəsi sucuğu
284 al. AxĢam azanına qədər istədikləri kimi gəzdir, amma fikir ver, üĢüməsinlər». Hamısı geyinib çıxandan sonra evin sükutu xoĢuma gəldi. Yuxarı qalxdım, qaynımın düzəltdiyi, ərimin mənə hədiyyə verdiyi güzgünü gizlətdiyim yerdən, naftalin qoxuyan yastıq üzləri arasından çıxarıb asdım. Aralıda durub baxanda lap astadan qımıldansam, bütün bədənimi hissə-hissə güzgüdə görə bilərdim. Qırmızı ipəkdən koftam yaxĢı dururdu, ancaq anamın öz cehiz sandığından çıxardığı göy köynəyin də əynimdə olmasını istəyirdim. Sandıqdan nənəmin öz əliylə çiçək iĢlədiyi açıq-yaĢıl rəngli xirqəni də çıxarıb geyindim, amma olmadı. Göy köynəyi geyəndə üĢüdüm, titrədim, mənimlə birgə Ģamın alovu da ehmalca titrədi. Əlbəttə, ən üstdən içi tülkü xəzindən qızılı rəngli fəracəmi geyinəcəkdim, amma son anda fikrimdən döndüm, dəhlizi səssiz- küysüz keçib anamın verdiyi səma rəngli, əməlli- baĢlı gen və uzun fəracəni sandıqdan çıxarıb geyindim. Amma həmin vaxt qapıdan səsləri eĢidəndə bir anlığa təlaĢa düĢdüm. Qara gedir! Tez anamın köhnə fəracəsini soyunub xəzli qızılı fəracəni geyindim: döĢlərimi sıxırdı, amma xoĢum gəldi. Ən yumĢaq, ən bəyaz rübəndi taxıb lap üzümə endirdim.
Yüklə 4,51 Mb. Dostları ilə paylaş:
|